Heimilisritið - 01.01.1949, Blaðsíða 55

Heimilisritið - 01.01.1949, Blaðsíða 55
FERSK OG NYSTARLEG Framhaldsstuja ejtir FRANZ HOELLERING 3. (Jaim er fútæk stúika frá Evrópu, sem flúið liefur til New York. Hún liefur ráðið sif{ sem einkaþernu lijá Priscillu Blaithe, stórauðugri og vaustilltri stúlku, en Pris- cillu geðjast s\d vcl að heillli, að hún gerir hana að stallsystur sinni. Þær sitia nú að hádegisverði með John. bróður Priscillu. vel gefnuni ríkismannssyni, sem allt getur veitt sér). „Eg liélt að þú ætlaðir að vera í Tcxas allan veturinn," sagði Priscilla við bróður sinn. „Stoðar ckkcrt,“ sagði hann. „For- stjórarnir og verkfræðingamir álíta mig fyrirmyndareiganda, ef ég er fjarver- andi. Þá hrvllti við þcirri hugmynd, að ég færi að vinna þar.“ „Segðu mér ekki, að ’þú hafir ætlað að fara að vinna!“ „Það sagði ég þeim.“ Samræðurnar virtust meinleysislegar, en þó fannst Jönu þær vera illkvitnis- legt einvígi. Eða skildi hún ekki hina raunverulegu merkingu í tali Ameríku- manna? Það var auðvelt að skilja orð og setningar. En ekki merkinguna. Það var of mikið falið í þögnunum. „Jana er skíðakappi,“ sagði Priscilla. „Við ætlum á skíði í Sólardal.“ Þetta var í fyrsta sinn, er Jana frétti að hún væri skíðakappi, og hún roðnaði. Því sagði Priscilla þetta? Þcgar þær höfðu komið inn í sportfatabúð, lét Jana þess aðeins getið, að hún væri vön sktðaferð- um, eins og allar stúlkur í Kitzbiihel. „Jæja, einmitt það?“ sagði John. „Yf- irlcitt finnast mér kappar leiðinlegt fólk. En skíðakappi — það er nokkuð ann- að.“ „Hvcrs vegna?“ spurði Jana. „Skíðaíþrótttn vtrðtst mér hafa varð- vcitt meira af upprunalegum tilgangi sínunt cn aðrar íþróttir," svaraði hann alvarlega. „I raunverulegri skíðafcrð glcymir maður skíðunum á fótunum á sér og æfingin verður eðlileg. Ef til vill er það þess vegna, að skíðafólk er með réttu ráði, og oftast viðfclldið." „Þykir yðttr gaman að fara á skíði?“ spurði Jana. „John hcfur aldrei komið á skíði á ævi sinni,“ sagði Priscilla. „Hann er bara að halda uppi samræðum.“ John varð ofurlítið gremjttlegur. „O, nei, ég er ekki aðeins að halda uppi sant- ræðunt. Ég er hrifinn af skíðaíþrótt- inni.“ Ef John hefur ætlað að segja fleira, lét hann það ósagt, því að rosk- HEIMILISRITIÐ 53
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.