Heimilisritið - 01.01.1949, Blaðsíða 51

Heimilisritið - 01.01.1949, Blaðsíða 51
þannig í klukkustund, eða bara í eina mínútu? Eg vissi það ekki. En áður en ég vissi af vorum við komin að lítilli, snoturri veit- ingastofu. Fyrir framan hana logaði á tveim björtum kyndl- um. Við gengum þar inn og sett- umst við lítið borð með marg- litum dúk. Þegar þjónn kom í hvítum smoking, kallaði ég: „Kampavínsflösku og tvö glös. En komið umfram allt með elzta og bezta vínið, sem þér eig- ið!“ Síðan fór hann og ég sneri mér að konunni, sem ég þráði, og hún trúði mér fyrir nafni sínu: Michaela! Og blóð mitt ólgaði og söng: Michuela! Michaela! og ég var svo sæll, að rauð slikja lagðist yfir augu mér, svo að ég tók naumast eftir því er þjónninn kom aftur og hellti freyðandi kampavíninu í kristalsglösin okkar. „Má ég skála við minn trygg- lynda verndara!“ Michaela lyfti glasi sínu og leit á mig glaðlegum, flauels- mjúkum augúm. „Skál hinnar fegurstu allra kvenna!“ hvíslaði ég og ætlaði að tæma glasið, en Michaela stöðvaði mig. „Fyrr má nú vera sóðaskap- ur!“ hrópaði hún gremjulega. HEIMILISRITIÐ „Það eru agnir úr tappanum í víninu“. Mér brá og leit fyrst í glasið mitt, og síðan í glasið hennar, en hvernig sem ég rýndi gat ég ekki komið auga á neitt af bann- settum tappanum. Eg ætlaði að fara að segja henni þetta, en hún varð fyrri til og sagði reiði- lega: „Vinur, kallið á þjóninn, skepnuna þá, og segið honum að koma strax með að'ra flösku og önnur glös!“ „Þjónn“, kallaði ég, og hann kom skundandi í hvíta smók- ingnum sínpin, en allófrýnilegur á svipinn. „Að þér skulið dirfast að bjóða manni kampavín með korki í“, sagði ég byrstur. „Kom- ið strax með aðra flösku og ný glös!“ Þjónninn laut yfir borðið, tók annað glasið', rétti úr sér, og sjá ..... með tigulegum handatil- burðum hellti hann glitrandi víninu beint ofan um flegið, ó, mjög svo flegið hálsmálið á log- andi rauðum silkikjól elskunnar minnar. Fyrr mátti nú vera dólgshátt- ur. Frávita af reiði spratt ég á fætur og hugðist slá þorparann niður með vel úti látnu hnefa- höggi. En þá greip Michaela í handlegginn á mér. „Stillið yð- 49
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.