Heimilisritið - 01.01.1949, Qupperneq 51

þannig í klukkustund, eða bara
í eina mínútu? Eg vissi það ekki.
En áður en ég vissi af vorum við
komin að lítilli, snoturri veit-
ingastofu. Fyrir framan hana
logaði á tveim björtum kyndl-
um.
Við gengum þar inn og sett-
umst við lítið borð með marg-
litum dúk. Þegar þjónn kom í
hvítum smoking, kallaði ég:
„Kampavínsflösku og tvö
glös. En komið umfram allt með
elzta og bezta vínið, sem þér eig-
ið!“
Síðan fór hann og ég sneri mér
að konunni, sem ég þráði, og
hún trúði mér fyrir nafni sínu:
Michaela!
Og blóð mitt ólgaði og söng:
Michuela! Michaela! og ég var
svo sæll, að rauð slikja lagðist
yfir augu mér, svo að ég tók
naumast eftir því er þjónninn
kom aftur og hellti freyðandi
kampavíninu í kristalsglösin
okkar.
„Má ég skála við minn trygg-
lynda verndara!“
Michaela lyfti glasi sínu og
leit á mig glaðlegum, flauels-
mjúkum augúm.
„Skál hinnar fegurstu allra
kvenna!“ hvíslaði ég og ætlaði
að tæma glasið, en Michaela
stöðvaði mig.
„Fyrr má nú vera sóðaskap-
ur!“ hrópaði hún gremjulega.
HEIMILISRITIÐ
„Það eru agnir úr tappanum í
víninu“.
Mér brá og leit fyrst í glasið
mitt, og síðan í glasið hennar,
en hvernig sem ég rýndi gat ég
ekki komið auga á neitt af bann-
settum tappanum. Eg ætlaði að
fara að segja henni þetta, en
hún varð fyrri til og sagði reiði-
lega:
„Vinur, kallið á þjóninn,
skepnuna þá, og segið honum að
koma strax með að'ra flösku og
önnur glös!“
„Þjónn“, kallaði ég, og hann
kom skundandi í hvíta smók-
ingnum sínpin, en allófrýnilegur
á svipinn.
„Að þér skulið dirfast að
bjóða manni kampavín með
korki í“, sagði ég byrstur. „Kom-
ið strax með aðra flösku og ný
glös!“
Þjónninn laut yfir borðið, tók
annað glasið', rétti úr sér, og sjá
..... með tigulegum handatil-
burðum hellti hann glitrandi
víninu beint ofan um flegið, ó,
mjög svo flegið hálsmálið á log-
andi rauðum silkikjól elskunnar
minnar.
Fyrr mátti nú vera dólgshátt-
ur.
Frávita af reiði spratt ég á
fætur og hugðist slá þorparann
niður með vel úti látnu hnefa-
höggi. En þá greip Michaela í
handlegginn á mér. „Stillið yð-
49