Heimilisritið - 01.11.1949, Blaðsíða 54

Tízkulæknir
Framhaldssaga eftir SARAH ELIZABETH RODGER
Nýir lesendur geta byrjað hér:
Allison er ung stúlka, sem vinnur í eftír-
sóttu ríkismannasjúkrahúsi í New York.
Þar hefur hún tækifæri til að umgangast
daglega, manninn, sem hún ber duida ást
í brjóstí til. Það er Fergus Wyutt, hinn
ungi trúnaðarlæknir Brittons yfirlæknis.
Fergus er sonur Wyatts læknis eldra,
sem búið hefur s. 1. 20 ár í næsta húsi
við Allison, enda eru þau Allison og Fer-
gus æskuvinir. Fergus er ákveðinn í því
að græða peninga, en í hjarta sínu óttast
hann hin illu örlög, sem virðast ásköpuð
fjölskyldu hans.
Þegar Fergus fer í sjúkravitjun til hinnar
auðugu Lindu Ansteys, hittir hann korn-
unga systur hennar, Marciu Lord. Mareia.
sem er vön því að fá alltaf vilja sínum
framgengt, verður óðara ástfángin af unga
lækninum og Ieggur hann beinlínis i einelti.
Allison veit um samdrátt þeirra og á-
kveður að fá sér aðra atvinnu. Henni er
þungt í huga, þegar hún fer að heimsækja
Elízabet Wyatt, móður Fergsar.
Allison vissi, að Wyattshjónin höfðu
í mörg ár gert áætlun um að ferðast
til útlanda. Hún vissi líka, að alltaf þeg-
ar komið var að því, að þau færu, þeg-
ar þessi draumur átti að verða að veru-
leika, þá tóku örlögin í taumana á ó-
væntan og ömurlegan hátt. Peningarn-
ir þurftu að notast til annars, og svo
var byrjað á hinum seinlega sparnaði
52
aftur. Það var til dæmis sumarið, þeg-
ar óhamingjan henti Amy — það var
erfitt að hugsa til þess. Og seinna var
gjaldþrot bankans, síðar uppskurðurinn,
sem varð að gera á frú Wyatt — og
alltaf var ferðinni frestað.
„Þið hafið líka verið óvenjulega ó-
heppin“, sagði Allison. Nú, þegar hún
hugsaði til þessa, gat hún ekki annað
en verið Fergusi sammála um, að það
væri eins og álög hvíldu á allri Wyatt-
fjölskyldunni, álög, sem hún losnaði
aldrei við.
„Óheppni? O, ég veit ekki, ef til vill
er einhver tilgangur í þessu öllu, þó að
við getum ekki komið auga á það“,
sagði frú Wyatt. „Við hjónin byrjuðum
með svo mikið. Ég hef stundum hugs-
að um það, hvort örygg>', þægilegu lífs-
kjörin okkar, hafi ekki gert okkur eig-
ingjörn og um of ánægð með sjálf okk-
ur. En hvort sem var, þá stóð það ekki
lengi".
Allison vissi, að hún átti við árin
hamingjusömu, áður en þau fluttu hing-
að. Þau höfðu komið frá Vermont, eft-
ir að þau höfðu tapað gömlu og vönd-
uðu heilsuhæli, sem Wyatt læknir
hafði erft. Þau höfðu átt nægilega mik-
ið fé til að kaupa þetta hús, sem þau
bjuggu nú í, og til þess að Wyatt gæti
hafið læknisstarf sitt hér.
HEIMILISRITIÐ