Fréttatíminn - 13.12.2013, Qupperneq 53

551 1200 | HVERFISGATA 19 | LEIKHUSID.IS | MIDASALA@LEIKHUSID.IS
S igríður Thorlacius býr á þriðju hæð í gömlu húsi í miðborginni. Íbúðin er gamaldags, á notalegan
hátt, en þar má einnig sjá nýja ís-
lenska hönnun. Líklega er Sigríður
einmitt þannig, notalega gamal-
dags og afar íslensk. Við setjumst
við eldhúsborðið sem á er vasi
með greni og rauðum berjum, og
í glugganum eru heklaðar bjöllur
– jólaljós sem vinkona Sigríðar bjó
til handa henni. Annars fer lítið
fyrir jólaskrauti. „Ég bý í svo litlu
rými að ef ég skreytti mikið fyrir
jólin þá væri bara drasl. Ég er með
kerti, ljós og greni. Það er alveg
nóg fyrir mig,“ segir hún. „Ég
baka ekki. Mér finnst ekki gaman
að baka. Ég fæ líka leið ef ég er
með mikið af einni tegund. Það
hentar mér betur að kaupa bara tíu
smákökur, og ég er meira að segja
líklega komin með leið á þeim áður
en ég er búin með allar tíu.“
Desember er sannkallaður
annatími hjá mörgum og ekki
síst söngkonu eins og Sigríði sem
kemur fram víða í aðdraganda
jólanna enda ein ástsælasta söng-
kona þjóðarinnar þrátt fyrir ungan
aldur. „Fólk nýtir þennan tíma til
að fara á tónleika, auk þess sem
mörg fyrirtæki eru með jólagleði
fyrir starfsfólkið sitt. Ég held að
flestir í minni stöðu hafi mikið að
gera á þessum tíma. Þetta er svo-
lítið eins og að fara á sjó. Þetta er
bara vinnutörn.“ Það hentar Sigríði
því afar vel að eltast ekki við aðrar
jólahefðir en þær sem henni finnst
virkilega skipta máli.
„Að baka og búa til piparköku-
hús hentar ekki mínu mynstri.
Þegar maður er búinn að ákveða
að maður ætlar ekki að gera
það sem allir eru að gera fyrir
jólin þá losnar maður við ákveðið
stress sem því fylgir. Mér finnst
vera ákveðin krafa í samfélaginu
um að þú gerir ákveðna hluti í
aðdraganda jólanna. Ég gerði
mér grein fyrir því þegar fyrsti í
aðventu var liðinn að ég átti engan
aðventukrans. Mér fannst ég þá
verða að gera eitthvað fyrir annan
í aðventu,“ segir hún og ég spyr
í einlægni hvort hún hafi í alvöru
hugsað svona því ég var einmitt
í sömu sporum, alveg óvart með
engan aðventukrans á fyrsta í
aðventu og fannst ég hafa fundið
jólasálufélaga minn í Sigríði. Hún
er nú búin að setja fjögur kerti í
stjaka með skrauti. „Það er alveg
nóg fyrir mig. Ég veit samt ekki
alveg af hverju ég er að gera þetta
því ég á ekki von á því að hingað
komi einhver jólalögga og skammi
mig.“
Ekkert grátkast yfir pottunum
Hún tekur fram að það sé þó langt
því frá að hún sé einhver Skrögg-
ur. „Ég er í raun mikið jólabarn.
Ég er alin upp af eldra fólki, á
mínu heimili var alltaf hlustað
mikið á Rás 1, allar systur mínar
voru í Hamrahlíðarkórnum og ég
sjálf síðar. Mínar jólahefðir eru
flestar tengdar tónlist, að hlusta á
systur mínar syngja í messum og í
Friðargöngunni. Tónlist er akkerið
í mínu jólahaldi, að fara á vissa
tónleika eða hlusta á Jólaórato-
ríuna. Ég er alls ekki föst í því að
borða ákveðinn mat eða ákveðnar
smákökur og verð í raun mjög
hissa þegar fólk á mínum aldri,
um þrítugt, verður að fá einhvern
ákveðinn mat á aðfangadag. Ég
tengi ekki við það og væri alveg
eins til í að borða bara góðan fisk.
Síðan finnst mér nauðsynlegt að
eiga nýja bók og kaupi mér bók
sjálf til að það sé alveg öruggt. Ég
er jólabarn og þykir vænt um þenn-
an tíma en stundum finnst mér
hann verða svolítið ruglaður. Mér
finnst sorglegt þegar ég heyri af
konum sem ég þekki vel og þær fá
í alvörunni grátkast yfir pottunum.
Mér finnst það svo leiðinlegt fyrir
þær að það sé einhver utanað-
komandi pressa um að þær þurfi
að standa skil á ákveðinni sósu á
ákveðnum tíma. Ég nenni ekki að
taka þátt í því.“
Mjög íslensk plata
Miðað við áherslur Sigríðar um
jólin er því sérlega viðeigandi að
hún sé að gefa út jólaplötu, þar
sem lögin sjálf eru þó ekki sérlega
jólaleg. „Það sem er jólalegt eru
orðin. Ef þú hlustar ekki á textann
eru þau ekkert svakalega jólaleg.
Ég geri mér samt ekki alveg grein
fyrir hvað það er sem gerir jólalög
jólaleg. Ætli það sé ekki einhver
bjölluhljómur og slíkt. En lögin á
plötunni eru bara falleg lög sem
fylgja ljóðunum eftir, gömlum ís-
lenskum ljóðum.“
Upphaflega hugmyndin að plöt-
unni kom frá Guðmundi Óskari
Guðmundssyni, félaga Sigríðar úr
hljómsveitinni Hjaltalín sem þar
spilar á bassa, og Bjarna Frímanni
Bjarnasyni, píanó- og fiðluleikara,
og semja þeir öll lögin á plötunni
sem heitir Jólakveðja. „Það var
ekkert ákveðið frá byrjun að þetta
yrði jólaplata en þegar það var
ákveðið vildum við ekki fara að
semja einhverja textahnoð í flýti
og ég fór að finna ljóð. Mér fannst
gaman að finna allan þenna fallega
kveðskap. Þarna eru til að mynda
Sigríður Thorlacius bakar
ekki fyrir jólin og reynir að
láta samfélagslegar kröfur
ekki stýra sér í aðdraganda
jólanna. Hún er þó mikið
jólabarn og finnst mjög
gaman bæði að hlusta á og
syngja jólalög. Sigríður er
nýbúin að gefa út plötuna
Jólakveðja þar sem lögin sjálf
eru ekki mjög jólaleg en text-
arnir gömul íslensk ljóð sem
fanga jólaandann. Hún segir
að það þurfi ekki ákveðinn
mat eða hluti til að jólin komi
heldur nægi einfaldlega að
stilla sig inn á þau.
Framhald á næstu opnu
Mér finnst sorg-
legt þegar ég
heyri af konum
sem ég þekki vel
og þær fá í alvör-
unni grátkast yfir
pottunum.
viðtal 53 Helgin 13.-15. desember 2013