Læknablaðið - 01.12.1975, Qupperneq 100

142
LÆKNABLAÐIÐ
III. Breytingartillögur við frv. til laga um
samningsrétt opinberra starfsmanna:
1. Frá L.I. og B.H.M.
2. Frá form. samningsréttarnefndar.
Breytingatillögur stjórnar L.I. við heilbrigð-
isfrumvarpið voru samþykktar með nokkrum
viðaukum og breytingum. Tillögur fundarins
voru síðan birtar i fréttabréfi L.I. í apríl 1973
og verða því ekki raktar hér.
Önnur atriði, sem fundurinn fjallaði um,
koma fram á öðrum stöðum í ársskýrslunni.
K.JARAMÁL
1. Oyinberir starfsmenn
Kjarasamningar opinberra starfsmanna
renna út um næstu áramót. B.H.M. mun fara
með samningsrétt fyrir héraðslækna og yfir-
lækna og aðra fastráðna lækna í opinberri
þjónustu. Af því tilefni voru í júní s.I. haldnir
fundir með kjaranefnd héraðslækna og var
Félagi yfirlækna boðið að tilnefna 2 fulltrúa
til viðræðna við kjaranefndina um, hvernig
staðið skyldi að samningsgerð.
Eins og áður er getið var Konráð Sigurðs-
son, héraðslæknir, Laugarási, sem sæti á í
kjaranefnd L.I., skipaður í launamálaráð B.H.
M., en til vara 2 héraðslæknar og 1 yfirlæknir.
Á fundi með kjaranefnd L.I. 24. júní 1973 var
rætt um hugsanlegar kaupkröfur og aðrar
kjarakröfur. M.a. kom fram, að héraðslæknar
búa við mikið óöryggi. Þeir fá t.d. einungis
greidd veikindalaun og laun í námsferðum af
föstum launum, svo og tillag í lífeyrissjóð, en
hafa enga tryggingu frá Tryggingastofnun rík-
isins og litla tryggingu frá sjúkrasamlögunum.
Þá kom einnig fram, að héraðslæknar eru lágt
flokkaðir í launastiga opinberra starfsmanna
miðað við aðra með sambærilega menntun og
ábyrgð.
Niðurstaða fundarins var á þá leið, að hvor
aðili um sig, þ.e.a.s. héraðslæknar og yfirlækn-
ar, semji greinargerð um launakröfur, sem
síðan verði lagðar fram af fulltrúa L.I. i
launamálaráði B.H.M.
2. LansráÖnir keknar
Eins og áður er getið mun L.I. fara með
samninga gagnvart ríkisvaldinu fyrir lausráðna
lækna í opinberri þjónustu. Hefur L.I. skipað
samninganefnd. I henni eiga sæti: Guðmundur
Oddsson, formaður, Guðjón Magnússon, ritari,
og Grétar Ólafsson, en til vara örn Smári
Arnaldsson og Lúðvík Ólafsson. Þessi nefnd
var áður samninganefnd L.R. fyrir sjúkrahús-
lækna.
Hefur nefndin haldið alls 7 fundi, er þetta
er ritað, og gengið frá kröfugerð í megindrátt-
um, sem lögð verður fyrir almennan fund
sjúkrahúslækna siðari hluta ágústmánaðar.
Kröfugerð til aðalkjarasamnings á að hafa
borizt 1. september 1973.
GeÖdeildarmál
Á formannaráðstefnu læknafélaganna, þann
17. marz s.l., skýrði formaður L.I. frá fyrir-
hugaðri geðdeildarbyggingu við Landspítalann,
en heilbrigðismálaráðuneytið hafði þá ákveð-
ið að byggt skyldi sérstakt geðdeildarhús á
suðausturhorni Landspítalalóðar, 11860 gólf-
flatarfermetrar að stærð. I byggingu þessari
er gert ráð fyrir 120 sjúkrarúmum fyrir sjúkl-
inga með bráða geðveiki og aðstöðu fyrir 40
dagvistarsj ú klinga.
Þótt kostnaðaráætlun við geðdeildarbygg-
inguna væri uppgefinn innan við 300 milljónir,
þótti sýnt, að það væri alltof lágt áætlað fyr-
ir sjúkrahúsbyggingu af þessari stærðargráðu.
Var það álit fundarins, að hér væri um að
ræða óhóflega mikla fjárfestingu á einu tak-
mörkuðu sviði heilbrigðisþjónustunnar. Eink-
um með tilliti til þess, að margar nauðsynlegar
og kostnaðarsamar framkvæmdir í heilbrigð-
ismálum bíða úrlausnar.
Var upplýst á fundinum, að læknadeiid og
Læknaráð Landspítalans hefðu bent á og gert
tillögur um hagkvæmari lausn á vandamálum
geðsjúkra. Til að árétta framangreind sjónar-
mið samþykkti fundurinn eftirfarandi ályktun,
sem send var viðkomandi ráðuneytum og
jafnframt birt í fjölmiðlum:
„Vegna mikilla framfara í iæknavísindum
takmarkast magn og gæði læknisþjónustunnar
um allan heim nú fyrst og fremst af þvi fjár-
magni, sem veitt er til framkvæmda i heil-
brigðismálum.
Hér á landi hefur að undanförnu um 6%
af þjóðartekjum verið varið til heilbrigðis-
mála. Þetta fjármagn hefur þó hvergi nærri
nægt til að fullnægja brýnustu þörfum um
viðunandi aðstöðu til lækninga. Óskum lækna,
bæjar- og sveitarfélaga um fé til brýnustu
þarfa um húsnæði og tækjabúnað til að ann-
ast Iækningar og heilsugæzlu hefur ekki verið
unnt að sinna nema að takmörkuðu leyti og
áætlaðar fjárhæðir til þeirra framkvæmda
hafa verið skornar niður af fjárveitingavald-
inu.
Meðan svo er ástatt, þá er það háskaleg
stefna að leggja í óhóflegar fjármagnanir á
einstökum sviðum heilbrigðisþjónustunnar og
vanrækja samtímis aðra þætti hennar, ekki
síður nauðsynlega.
Stjórnvöld verða að taka upp áætlanagerð í
heilbrigðismálum, sem byggist á ýtrustu hag-
sýni og heildaryfirsýn yfir þarfir heilbrigðis-
þjónustunnar. Heilbrigðisyfirvöld þurfa að
kappkosta að velja sér jafnan ráðgjafa, sem
hafa sem minnstra persónulegra hagsmuna að
gæta, svo að tryggt sé, að hagur heildarinnar
sitji ávallt í fyrirrúmi.
Fundurinn áiyktar, að framangreind sjónar-
mið hafi verið gróflega sniðgengin við skipu-
lagningu fyrirhugaðrar geðdeildar við Land-
spitalann og beinir þeirri eindregnu kröfu til
viðkomandi yfirvalda, að taka geðdeildarmál
Landsspítalans tafarlaust til gagngerðrar end-
urskoðunar í ljósi framangreindra sjónar-
rniða."
Fjármálaráðuneytið skrifaði af þessu tilefni
L.I. eftirfarandi bréf, dags. 12. apríl 1973: