Læknablaðið - 01.12.1975, Qupperneq 102

144
LÆKNABLAÐIÐ
L.I. hefur óskað eftir afriti af lokaskýrslu
og greinargerð byggingarnefndar Landspítala
og mun fylgjast með frekari framvindu þessa
máls.
Fíknilyfjamál
Eins og fram kom í síðustu ársskýrslu urðu
snemma á árinu 1972 miklar umræður í fjöl-
miðlum um meint misferli lækna í ávísun á-
vana- og fíknilyfja. Af þessu tilefni skrifuðu
stjórnir L.I. og L.H. saksóknara ríkisins og
óskuðu eftir opinberri rannsókn á ummælum
ákveðins manns, er sérstaklega var valdur að
áðurnefndum umræðum og skrifum.
Er skemmst frá að segja, að lítið hefur mið-
að i þessari rannsókn saksóknara. Fyrr á þessu
ári birtist svo rætin grein í einu dagblaða höf-
uðborgarinnar, þar sem var látið að þvi liggja,
að læknar torvelduðu og tefðu fyrir rannsókn
málsins, Af því tilefni var saksóknara ríkisins
skrifað bréf þ. 12. janúar 1973, þar sem spurst
var fyrir um, hvort læknar eða læknasamtök
hefðu tafið eða torveldað rannsókn málsins.
Jafnframt var óskað eftir upplýsingum um,
hvað liði rannsókn málsins. Bréf barst frá
saksóknara, þar sem afdráttarlaust var vísað á
bug, að læknar hafi tafið eða torveldar rann-
sókn málsins.
StaÖall aö tækjabúnaöi í einmenningsliéruöum
Svo sem komið hefur fram áður var 1972
skipuð nefnd til að gera tillögur um staðal að
búnaði i einmenningshéruðum. Nefndin skilaði
áliti, sem birtist í Læknablaðinu, 3—4 tbl., 1972.
Þessi staðall hefur síðan verið sendur sérstak-
lega héraðslæknum og þeir beðnir um álit á
staðlinum, breytingar tillögur og upplýsingar
um þau tæki, sem til eru í hverju héraði.
Skemmst er frá að segja, að héraðslæknar
hafa verið mjög latir við að svara þessari
málaleitan þrátt fyrir margar ítrekanir. Þó
hafa verið pöntuð tæki viða úti á landi að til-
hlutan landlæknis. Er nú unnið að því hjá Inn-
kaupastofnun ríkisins að ganga betur frá
staðlinum og ákveða hvaða tæki eigi að panta,
þegar ekki er beðið um sérstök merki eða
tegundir o.s.frv.
Næsta skref hlýtur að vera að gera sér grein
fyrir, hvernig ástandið er í hinum einstöku
héruðum og knýja á við sveitarstjórnir og
heilbrigðisyfirvöld, að nauðsynlegur tækja-
kostur verði keyptur. Þá er mjög aðkallandi að
reyna að staðla aðra þætti í starfsaðstöðu hér-
aðslækna, svo sem þörf á aðstoðarfólki, skipu-
leggja ferðir sérfræðinga og greiða fyrir send-
ingum sýna utan af landi til rannsókna á
rannsóknastofum á höfuðborgarsvæðinu eða
erlendis.
Húsavikurmál
I febrúar s.l. barst stjórn L.I. bréf frá Daníel
Daníelssyni, yfirlækni Sjúkrahússins á Nes-
kaupsstað, vegna hæstaréttardóms, er þá hafði
nýlega fallið í máli Daníels Daníelssonar gegn
Sjúkrahúsinu í Húsavík. Dómsorð urðu þau, að
sjúkrahúsið var sýknað, og taldi Daníel i bréfi
sínu, að þar hefði ráðið mestu um álit fram-
kvæmdastjóra læknafélaganna, er hann gaf í
nafni L.R. um uppsagnarfrest lækna skv.
kjarasamningi sjúkrahúslækna, dags. 18. des.
1967, að beiðni lögmanna stefnda og stefnanda,
en þetta álit framkvæmdastjórans var lagt
fram fyrir Hæstarétti.
Af þessu tilefni var lögmanni Daníels Daní-
elssonar skrifað bréf, þar sem farið var fram
á svar við nokkrum spurningum, er lutu að
því, hver áhrif áðurnefnt álit framkvæmda-
stjórans hefði haft á niðurstöður dómsins.
Ekkert var á svari lögmannsins að græða. Var
þvi brugðið á það ráð að leita álits stjórnar
L.R. Hefur stjórn L.R. nú leitað álits nokk-
urra aðila, er stóðu að áðurnefndri samnings-
gerð, og eru svör farin að berast.
Daníel Daníelsson hefur mætt á fundi hjá
stjórn L.I. og krafizt þess, að álit fram-
kvæmdastjórans verði dæmt ómerkt af stjórn
L.I., en það gæti gefið tilefni til endurupptöku
málsins fyrir Hæstarétti. Er niðurstöðu að
vænta bráðlega.
Samrœming eyöúblaöaforma
Vorið 1972 skipaði L.R. þá Guðmund Árna-
son, Gunnlaug Snædal og Stefán Bogason í
nefnd, er skyldi gera tillögur að staðli eyðu-
blaða á sjúkrahúsum og heilbrigðisstofnunum
i Reykjavík. Nefnd þessi hafði til ráðgjafar
Sverri Júlíusson, skýrslugerðafræðing. Kom
fljótlega í ljós, að eðlilegast væri að reyna að
samræma eyðublöð yfir allt landið. Óskaði
nefndin því eftir fundi með stjórnum lækna-
félaganna til að fá samþykki fyrir þvi, að
nefndin athugaði þetta mál á breiðari grund-
velli. Samþykktu stjórnir L.I. og L.R., að
nefndin skyldi skoðast fulltrúi beggja félag-
anna.
Kjör sjúkrahúslækna úti á landi
I desember 1972 barst stjórn L.I. bréf frá
Daníel Daníelssyni, yfirlækni Sjúkrahússins á
Neskaupsstað, um kjör sjúkrahúslækna í dreif-
býli. I bréfinu fer Daníel fram á við stjórn
L.I., að hún taki til endurskoðunar kjör
sjúkrahúslækna úti á landi.
Samþykkt var, að skrifstofa L.I. byði sjúkra-
húslæknum úti á landi aðstoð félagsins við
samningsgerð og benti jafnframt á, að skv.
lögum L.I. er læknum ekki heimilt að semja
nema með vitund og vilyrði stjórnar L.I. Var
þetta gert með dreifibréfi, dags. 16. janúar
1973.
I umræðum kom fram, að rétt væri að
leggja áherzlu á aukin leyfi fyrir óhóflegt
vinnuálag, sem margir lækna búa við, einkum
að þvi er varðar vaktir. Hefur þetta atriði ver-
ið rætt við kjaranefnd L.I. og verður tekið til
athugunar við gerð kjarasamninga á hausti
komanda. Hefur framkvæmdastjóri læknafé-
laganna þegar veitt nokkrum sjúkrahúslækn-
um aðstoð við samningsgerð.
FerÖir sérfræöinga út á land
Rætt hefur verið um skipulagðar ferðir sér-
fræðinga til starfa úti á landi stuttan tíma á