Læknablaðið - 15.09.1994, Blaðsíða 44

316
LÆKNABLAÐIÐ 1994; 80
Þvagfærasýkingar hjá börnum
— gildi pokaþvags
Lokasvar
Fyrir hönd höfunda birtir undirritaður hér
svör við síðustu athugasemdum Ólafs Stein-
grímssonar um grein okkar „Þvagfærasýkingar
hjá börnum-gildi pokaþvags“.
Enn á ný finnur Olafur Steingrímsson sig
knúinn til að koma á framfæri athugasemdum
(við athugasemdir1) við grein okkar um gildi
pokaþvags hjá börnum2. Ekki er að sjá, að
hann komi fram með neinar nýjar athugasemd-
ir í þessari grein og er hún að mestu endurritun
á fyrri grein3. Þeirri grein hefur verið svarað1
og því óþarfi að endurtaka þau svör hér.
Nauðsynlegt er þó að svara eða árétta nokk-
ur atriði:
1. I klínískri vinnu (til dæmis við túlkun á
niðurstöðum ræktana) leggja læknar að sjálf-
sögðu mat á alla þá þætti sem snerta áreiðan-
leika rannsóknarniðurstaðna. Aðeins niður-
stöður sem áreiðanlegar þykja eru notaðar til
að meðhöndla sjúklinga eða rannsaka þá frek-
ar. í okkar rannsókn2 voru niðurstöður rann-
sókna á pokaþvagi bornar saman við niður-
stöður frá ástungu- eða slönguþvagi eins og
gert er í klínískri vinnu. Að halda því fram að
slíkar niðurstöður séu ónothæfar einungis
vegna þess að ekki er getið um flutningstíma
sýnanna er furðuleg staðhæfing. Slík staðhæf-
ing dæmir út leik meginþorra birtra erlendra
rannsókna á þvagfærasýkingum hjá börnum.
Hitt er svo aftur annað mál, að sjálfsagt er að
brýna vel fyrir öllum að standa vel að þvag-
sýnatöku, enda var það gert í okkar grein2.
2. Ólafur telur enn, að sýklarannsóknar-
deildin hafi verið sniðgengin. Þessu hefur áður
verið svarað1 og óþarfi að endurtaka það hér.
A hinn bóginn er umhugsunarefni hvort sú
regla, að ekki megi birta niðurstöður opin-
berra rannsókna nema með leyfi/samvinnu
allra hlutaðeigandi, gildi einnig um klíníska
vinnu. Ýmsar rannsóknardeildir hafa birt
ágætar og þarfar rannsóknir sem oft byggja að
miklu leyti á klínískum upplýsingum fengnum
úr sjúkraskrám án þess að ábyrgur „klíníker'1
komi þar nærri.
Umræður um einstakar greinar/rannsóknir
læknatímarita eins og hér hafa farið fram geta
verið til gagns fyrir lesendur og höfunda, svo
fremi að þær séu málefnalegar og lausar við
hleypidóma. Við vonum að lesendur Lækna-
blaðsins hafi haft gagn af grein okkar um gildi
pokaþvags hjá börnum svo og þeim umræðum
sem fylgt hafa í kjölfarið. Af okkar hálfu er
ekki að vænta fleiri skrifa um þetta mál.
Fyrir hönd höfunda
Þórólfur Guðnason barnalæknir,
Barnaspítala Hringsins
HEIMILDIR:
1. Guðnason Þ. Svar við athugasemdum. Læknablaðið
1994; 80: 167-8.
2. Guðnason Þ, Jónsdóttir Ó, Hreinsdóttir M. Þvagfæra-
sýkingar hjá börnum-gildi pokaþvags. Læknablaðið
1994; 80: 63-8.
3. Steingrímsson Ó. Bréf til ritstjóra Læknablaðsins.
Læknablaðið 1994; 80: 165-6.
Athugasemd ritstjórnar
Rétt þótti að gefa höfundum færi á að
svara athugasemd Ólafs Steingrímssonar
við svörum við fyrri athugasemd hans.
Ritstjórn sér ekki ástæðu til andsvara og
telur umræðu um málið lokið á vettvangi
blaðsins.