Læknablaðið - 15.05.1995, Síða 44

416
LÆKNABLAÐIÐ 1995; 81
Umræða
Af þessum niðurstöðum er ljóst að GABAa
og GABAb agonistar hafa mjög sérhæfð áhrif á
sveifluspennur og b-bylgju sjónhimnuritsins.
Þannig sést að sveifluspennurnar eru tengdar
frumum sem hafa GABAA-viðtaka (AVA
dregur sérhæft úr þeim), en ekki GABAb
(baclofen hefur engin áhrif). Það gagnstæða á
hins vegar við um b-bylgju sjónhimnuritsins,
þar sem baclofen dregur sérhæft úr b-bylgjunni
en AVA hefur engin áhrif.
Áhrif baclofens á b-bylgjuna og sveiflu-
spennurnar eru merkileg í ljósi þekktra áhrifa
lyfsins á frumur í innri sjónhimnu, þar sem það
eykur svörun skammærra griplufrumna en
dregur úr svörun viðvarandi griplufrumna. Það
virðist því sem svörun viðvarandi griplufrumna
hafi mikil áhrif á myndun b-bylgju sjónhimnu-
ritsins, sem alla jafna hefur verið talin koma frá
Á-tvískautafrumum í ytri sjónhimnu.
Tenging sveifluspenna við GABAA-viðtaka
veldur því að ekki er eins auðvelt að staðsetja
uppsprettu þeirra í frumum sjónhimnunnar.
Hins vegar er ekki ótrúlegt út frá útliti sveiflu-
spenna að þær komi frá skammærum griplu-
frumum í innri sjónhimnu. Okkar niðurstöður
styðja þá tilgátu þótt þær geti ekki veitt tæm-
andi svör. Augljóst er hins vegar að sveiflu-
spennur eru áfram fyrir hendi þótt lokað sé
fyrir viðvarandi rafsvörun í sjónhimnu og
aðeins skammærar frumur starfi, eins og gerist
með notkun baclofen (8). Það er því hugsan-
legt að sérhæfð lækkun sveifluspenna hjá syk-
ursjúkum og öðrum þeim sem hafa skemmdir í
sjónhimnu vegna súrefnisþurrðar stafi af trufl-
un í starfsemi skammærra frumna. Mögulegt
ætti að vera að framkvæma klínískar raflífeðlis-
fræðilegar mælingar af því tæi (9).
Síðasta en ekki léttvægasta ályktunin sem
hægt er að draga af þessum niðurstöðum er sú,
að sveifluspennur séu algerlega óháðar b-
bylgju sjónhimnuritsins, eins og aðrir höfundar
hafa leitt getum að (6).
Þakkir
Þetta verkefni var styrkt af Rannsóknar-
námssjóði Menntamálaráðuneytisins (Á.A.)
og Vísindasjóði (Þ.E.).
HEIMILDIR
1. Brown KT. The electroretinogram: its components and
their origins. Vision Res 1968; 8: 633-77.
2. Miller RF. Dowling JE. Intracellular responses of the
Muller (glial) cells of the mudpuppy retina: their relation
to b-wave of the electroretinogram. J Neurophysiol 1970;
33: 323—41.
3. Bresnick GH, Korth K. Groo A, Palta M. Electroreti-
nographic oscillatory potentials predict progression of
diabetic retinopathy. Arch Ophthalmol 1984; 102: 1307-
11.
4. Brunette JR, Lafond G. Electroretinographic evaluation
of diabetic retinopathy: sensitivity of amplitude and time
of response. Can J Ophthalmol 1983; 18: 285-9.
5. Wachtmeister L, Azazi M. Oscillatory potentials of the
electroretinogram in patients with unilateral optic atro-
phy. Ophthalmologica 1985; 191: 39-50.
6. Dowling JE. Thc Retina; An Approachable Part of the
Brain. Cambridge Massachusetts: Belknap Press, 1987.
7. Bormann J. Electrophysiology of GABAa and GABAb
receptor subtypes. TINS 1988; 11: 112-6.
8. Slaughter MM, Bai SH. Differential effects of baclofen
on sustained and transient cells in the mudpuppy retina. J
Neurophysiol 1989; 6: 374—81.
9. Tolhurst DJ. Sustained and transient channels in human
vision. Vis Res 1975; 15: 1151-5.