Læknablaðið - 15.01.1996, Blaðsíða 74

56
LÆKNABLAÐIÐ 1996; 82
viðhaldsskammtur af kefúroxími, 50 mg/lítra
af skilvökva og 1000 einingar heparíns eru sett í
hvern poka. Skilvökvasýni er sent í rannsókn
daglega og sýklalyfjameðferð haldið áfram í
fimm daga eftir aðra neikvæða ræktun. Skipt
er um slöngu að meðferð lokinni. í apríl 1989
var staðalmeðferð breytt þannig að vankómýs-
ín lOOOmg og gentamísín 1,5 - 2,0 mg/kg koma í
stað kefúroxíms sem hleðsluskammtar og með-
ferð er fram haldið með þeim lyfjum sam-
kvæmt næmi. Sýni eru nú send annan hvern
dag uns ein neikvæð ræktun hefur fengist, og
hefur sjúklingur að jafnaði fengið fimm daga
sýklalyfjameðferð eftir það.
Niðurstöður
Sjúklingarnir voru 27 á aldrinum sjö mánaða
til 80 ára, meðalaldur 41,7 ár, 15 karlmenn og
12 konur. Þeir voru frá einum til 58 mánuði á
CAPD meðferð (meðaltal 22,5 mánuðir).
Samtals var um að ræða 609,6 meðhöndlunar-
mánuði.
Attatíu og þrjú tilfelli af lífhimnubólgu
greindust á þessu tímabili. Samsvarar það 1,63
sýkingum á hvert meðhöndlunarár. Tíðni var
svipuð frá ári til árs (á bilinu 1,50-1,80 á ári)
(tafla I). Níu sjúklingar fengu enga sýkingu, en
meðferðartími þeirra var einn til 42 mánuðir
(meðaltal 11 mánuðir). Sjö sýkingar áttu sér
stað á meðan sjúklingur var ekki á kviðskilun-
armeðferð en leggurinn inni.
Orsakir: Helstu orsakavaldar voru: S. aureus
í 35 tilfellum (42%), kóagúlasa neikvæðir sta-
fýlókokkar í 17 tilfellum (21%), streptókokkar
og Gram-neikvæðar bakteríur sjaldnar, en
ekkert ræktaðist í 12 tilfellum (15%) (tafla II).
Tvær sýkingar komu upp á meðan sjúklingur
var á ferð erlendis. Um þær höfum við engar
upplýsingar þótt þær séu teknar með í þessu
uppgjöri.
Meöferd: Oftast, eða í 62 (75%) tilfellum,
nægði ein staðalmeðferð til að uppræta sýking-
una. í hinum tilfellunum (11%) þurfti að breyta
meðferð samkvæmt næmi eða endurtaka
staðalmeðferð, en í 10 (12%) tilfellum þurfti að
taka legginn eða skipta um hann (0,2 skipti á
meðhöndlunarári). Upplýsingar skortir um
tvær sýkingar en vitað er að leggur var ekki
tekinn (tafla III).
I sjö tilfellum var ekki um að ræða næmi fyrir
staðalmeðferð.
I því 81 tilfelli sem upplýsingar eru til um
þarfnaðist 21 (26%) ekki innlagnar en 60
No. of years alive on trcatment
Year
Fig. 1. No. ofpatient lifeyears on dialysis (haemodialysis and
CAPD) atthe Landspitalinn University Hospital dialysis unit,
from april 1985 to april 1990 (information from the State
Hospitals annual reports).
Table III. Main treatment ofCAPD patients with peritonitis.
Treatment No. of patients (%)
Standard treatment (one course of antimcirobials) Treatment modified/recurring 62 (75)
infection 9(11)
Dialysis catheter removed/changed 10 (12)
Information lacking 2 ( 2)
Total 83 (100)
Table IV. Main outcome ofpatients undergoing CAPD at the Landspitalinn University Hospital dialysis unit, from april
1985 to apríl 1990.
Number
Treatment discont. due to complications
Peritonitis 5
Other Treatment discont. due to other reasons 3*
Kidney transplanted 7
Mors 4+
Moved to another area 2
Continuing on CAPD 8
Total 29
* One patient had to discontinue treatmenttwice dueto complications, one
of the time because of infection.
+ One patient died due to complications.
(74%) lögðust inn eða voru á sjúkrahúsi er
sýkingin kom upp (18 (22%)).
Einkenni: Samkvæmt áðurnefndri stigun
einkenna féllu 13 (16%) í 0-hóp, 24 (29%) í
1-hóp, 15 (18%) í 2-hóp og 20 (24%) í 3-hóp.
Einn sjúklingur fékk blóðsýkingu (sepsis) af