Læknablaðið - 15.07.1997, Qupperneq 52

518
LÆKNABLAÐIÐ 1997; 83
Kjartan Örvar
Viðvikagreiðslur ættu einnig að ná til
rannsókna og stjórnunar
Kjartan Örvar starfar á St. Jósefsspítala í
Hafnarfírði. Ljósm.: jt
Kjartan Örvar, sérfræðingur
í meitingarsjúkdómum, starfar
á St. Jósefsspítalanum í Hafnar-
firði en hann er einnig formaður
Félags sérfræðinga í meltingar-
sjúkdómum. A St. Jósefsspítal-
anum er launakerfí lækna þann-
ig háttað að þeir fá allir greiðsl-
ur fyrir unnin Iæknisverk en eru
ekki á föstum launum.
- Stór hluti afkomu lækna í
minni sérgrein byggist á ferli-
verkakerfinu þar sem þeir vinna
mikið á stofum sínum. Hjá okk-
ur hér á St. Jósefsspítalanum er
sama greiðslukerfi og var á
Landakoti og ekki gerður grein-
armunur á sjúklingum, hvort
þeir eru inniliggjandi eða koma
í viðtöl eða aðgerðir á göngu-
deild - segir Kjartan, en hann er
síðan spurður um viðhorf lækna
til ferliverkakerfisins:
- Ég held að sú rökræða og
deila um ferliverkakerfið sem
fram hefur farið milli lækna
undanfarin misseri sé einkum
tilkomin vegna óánægju margra
sjúkrahúslækna með launakjör
sín. Læknar hafa misjafna að-
stöðu til að afla sér aukatekna
og það hefur alltaf verið svo.
Peir sem starfa eingöngu á
sjúkrahúsum hafa vaktir og yfir-
vinnu, kennslu og jafnvel óunna
yfirvinnu, menn eru í mismiklu
starfi á sjúkrahúsunum og aðrir
geta sinnt stofurekstri sínum ut-
an spítala.
- Þannig má segja að mörg
kerfi séu í gangi og launamis-
munur meðal lækna er vissulega
fyrir hendi og launakerfið er
margslungið. Það er hins vegar
síst af öllu hægt að kenna ferli-
verkakerfinu um það. Ég er
sammála því að launakerfi
sjúkrahúslækna er úrelt og af-
koma þeirra er hörmuleg miðað
við það sem hún ætti að vera og
gæti verið. Sumir hafa séð fyrir
sér að hægt væri að færa fjár-
muni úr ferliverkakerfinu yfir til
sjúkrahúslækna en ég tel útilok-
að að fara út í það, með því væru
menn nánast að láta aðra vinna
fyrir sig.
Draga verður úr
mismunun
Þrenns konar rök mæla eink-
um gegn ferliverkakerfinu að
mati Kjartans:
- í fyrsta lagi er verið að mis-
muna sjúklingum nokkuð eftir
því hvort þeir eru inniliggjandi
eða koma á dagdeild eða göngu-
deild, því þátttaka þeirra í
kostnaði við þjónustuna ræðst
af því. Þetta hefur nú verið leið-
rétt að mest leyti. í öðru lagi er
ef til vill verið að mismuna öðr-
um stéttum sem starfa með
læknum þegar lækninum gefst
færi á að starfa sem verktaki en
hinir eru á föstum launum. Það
er auðvitað mál sjúkrahús-
stjórna að leysa slík vandamál. í
þriðja lagi er ákveðin mismun-
un í ferliverkakerfinu í dag þar
sem sumir geta fengið að starfa
eftir því en aðrir ekki, jafnvel
þótt þeir séu innan sömu sér-
greinar. Það getur stundum
hreinlega stafað af því að lækn-
ar hafa ekki borið sig eftir að
vera í þessu kerfi en þar koma
líka aðrir þættir til.
Vinna á göngudeild er að