Læknablaðið - 15.01.1998, Qupperneq 37

LÆKNABLAÐIÐ 1998; 84
35
Table I. Patient characteristics.
Indication for treatment Number of patients (%) Male Female Age Mean no. of treatment Treatment time (%)
Days (Years)
Short-term VTE* 49 (15) 24 25 57 4.230 (12) (10)
Long-term VTE* 34 (10) 17 17 67 5.373 (15) (12)
Valvular heart disease 4 (D 1 3 67 736 (2) (2)
Mechanical heart valve 85 (27) 57 28 62 13.873 (8) (30)
Arterial embolism 23 (7) 13 10 69 3.337 0) (8)
Arterial disease** 44 (13) 37 7 64 4.929 (13) (11)
Atrial Fibrillation 77 (24) 54 23 69 10.063 (28) (23)
TIA*** 10 (3) 7 3 68 1.706 (4) (4)
Total 326 (100) 210 116 65 44.247 (121)
* = venous thromboembolism
** = includes coronary artery disease
*** = transient ischemic attack
PP-prófs með sama hætti og fyrir PT. Læknar
réðu blóðþynningarskömmtum en yfirleitt var
stefnt á að INR-gildi væri milli 2,0-3,0 en hjá
sjúklingum með gervihjartalokur var þó oft
stefnt á að INR-gildi væri nær 3,0. Fylgni milli
PT-INR og PP-INR reyndist mjög góð (mynd
1) og því var talið réttlætanlegt að meta blóð-
þynningu (INR) samkvæmt PP-mælingum á
sama hátt og INR er venjulega metið sam-
kvæmt PT-mælingum.
Tölfræði: Meðaltalsblóðþynning einstakra
sjúklinga var reiknuð á eftirfarandi hátt: Mæl-
ing blóðþynningar var margfölduð með daga-
fjölda frá síðustu mælingu, margfeldi tímabila
voru lögð saman og deilt í heildartölu með
meðferðartímalengd (dagafjölda) sjúklings.
Meðaltalsblóðþynning =
(d, x m,) + (d2 x m2) + . . . + (d„ x mn)
Sd
d„ = dagar á milli mælinga á tímabili
m„ = blóðþynningarmæling í lok tímabils
2d = heildarmeðferðardagafjöldi
Gerður var aldurs- og kynstaðlaður saman-
burður á dánartíðni rannsóknarhóps og ís-
lensku þjóðarinnar. Stuðst var við upplýsingar
um dánartíðni frá Hagstofu íslands (9). Notað
var t-próf og p-gildi undir 0,05 var talið benda
til tölfræðilega marktæks munar.
Niðurstöður
Meðferðartími sjúklinganna 326 var 44.247
dagar, eða 121 meðferðarár. Að meðaltali var
meðferðardagafjöldi sjúklings 135. Meðalaldur
sjúklinga var 65 ±13 ár. Lægstur meðalaldur
var hjá sjúklingum á þriggja nránaða blóðþynn-
ingu vegna bláæðasega, eða 57 ár. Sjúklingar
skiptust á eftirfarandi hátt eftir ábendingum
(tafla I): með gervihjartalokur 85 (27%),
gáttatif 77 (24%), bláæðasegarek/segarek til
lungna 83 (25%), slagæðasjúkdóm (þar með
talinn kransæðasjúkdóm) 44 (13%), segarek í
slagæðum 23 (7%), tímabundna blóðþurrð í
heila (transient ischemic attack, TIA) 10 (3%)
og hjartalokusjúkdóm fjórir (1%) sjúklingar.
Karlar voru 210 (64%) og konur 117 (36%).
Hlutfall karla var hærra í þremur hópum: með
slagæðasjúkdóm 84%, gáttatif 70% og gervi-
hjartalokur 66%. Hlutfall kynja var jafnt hjá
sjúklingum með bláæðasega. Þegar meðaltals-
blóðþynning eftir ábendingum er borin saman
sést að hún er nánast sú sama hjá öllum hópun-
um (INR=2,3) en miðgildi er 2,0 (tafla II).
Hópurinn með tímabundna blóðþurrð í heila
virðist hafa einna minnsta blóðþynningu, með
INR=2,0, en í hópnum eru aðeins 10 sjúkling-
ar. Munurinn á hópunum reyndist ekki töl-
fræðilega marktækur (p>0,4).
Table II. Mean time adjusted anticoagulation intensity ac-
cording to indication.
Indication Mean INR-PP
DVT/PE<six months* 2.4
DVT/PE>six months* 2.4
Valvular heart disease 2.6
Mechanical heart valve 2.4
Systemic arterial embolism 2.2
Arterial disease 2.2
Atrial fibrillation 2.3
TIA** 2.0
Total 2.3
No statistically significant difference was found (p>0.4)
* = venous thromboembolism
** = transient ischemic attack