Læknablaðið : fylgirit - 01.07.1995, Qupperneq 11

LÆKNABLAÐIÐ 1995; 81
11
miklu stærra en sveitina heima og þaðan þekktum
við nöfn lækna sem hlutu að vera næstir himna-
föðurnum að getu og afreksverkum. Flestir eru
þeir nú gengnir til fundar við hann en sennilega
atvinnulausir þar sem allir eru frískir. Þó eru þeir
ekki allir farnir og sumir eru hér enn og þá svo
ungir áfrarn að þeir virðast jafnvel yngri en maður
sjálfur sem uppgötvaði þá fullþroska en sjálfur þá
enn barn. Svo fær hugsunin heil og frjó haldið
mönnum ungum enda bregðist þeim ekki líkam-
ans vökvadælur. Með sama hætti eldist auðvitað
aldrei frjór félagsskapur nema í árum. Hann verð-
ur síungur og djarfur og með markmið eins og
læknaefnin sem komið hafa frá Menntaskólanum
á Akureyri í tímans rás.
Eg á þá ósk til handa Læknafélagi Akureyrar á
þessum tímamótum að félagið varðveiti þessa
æsku sína hérna megin og helst að eilífu þótt
áfram telji árin. Og því vil ég trúa og svo megi
verða vegna þess andlega atgervis sem svona sam-
tök hljóta að búa yfir og geta beitt. Það mun verða
öllu mannlífi hér til heilla og auka enn frekar áhrif
lækna einnig öllum til heilla og jafnvel svo að aftur
renni upp þær stundir þegar læknirinn gat með
símtali einu breytt áætlun flugvéla og bifreiða eins
og segir Bjarni Jónsson, nánast öllu nema gangi
himintungla, eftir því sem hentaði starfi hans og
þjónustu við fólkið. Vissulega ber að heiðra hóg-
værðina en í hófi samt, því þörf er forgöngu lækna
enn meir en verið hefur.
I vináttu-, virðingar- og heiðursskyni hef ég
verið beðinn að færa Læknafélagi Akureyrar litla
gjöf frá Læknafélagi Islands. Þetta er fundarham-
ar, gerður úr íslensku birki úr Hallormsstaða-
skógi og skorinn af Erni Sigurðssyni tréskurðar-
manni í Garðabæ, svo ræturnar liggja um landið
allt og festast hér fyrir norðan. Á þennan hamar
er letrað Læknafélag Akureyrar 1934-1994. Með
kveðju frá Læknafélagi íslands. Hamrinum er
ætlað að duga til síns brúks, en eigi til annarra
athafna. Það var líka ákveðið suður á Nónhæð,
þar sem Læknafélag Islands er nú, að rósir yrðu
að vera í lit sem engan blekkti eða mætti neitt úr
lesa nema þá vonina og því fylgja hér með sex
gular rósir. Þær eru frá Akureyri. Ég bið formann
Læknafélags Akureyrar að koma hér upp og veita
gjöf þessari viðtöku.
Pétur Pétursson og Sverrir Bergmann.