Læknablaðið : fylgirit - 01.07.1995, Blaðsíða 13

LÆKNABLAÐIÐ 1995; 81
13
sjúklingar á ári, síðasta ár hans einungis sjö sjúkl-
ingar. Sjúkrahúsið stóð á þessum árum við og við
autt nokkra daga í senn, vikur og jafnvel mánuði
og sjúklingar þar sjaldan eða aldrei fleiri inni en
einn eða tveir í einu.
Þorgrímur Johnsen frá Odda á Rangárvöllum,
systursonur Gríms Thomsens, sonarsonur Jóns
lektors Jónssonar, lektors Bessastaðaskóla, lifði
frá 1838-1917. Hann hafði cand. med. próf frá
Hafnarháskóla og var héraðslæknir í austurhéraði
norðuramtsins 1874-1896. Áður var hann héraðs-
læknir í austurhluta suðuramtsins 1869-1874,
hafði þá fystur lækna getið þess í ársskýrslu sinni
frá 1871 hversu illa væri búið að geðveikum hér á
landi, ekki eitt einasta geðveikrahæli væri til í
landinu, kvaðst þekkja fleiri dæmi þess, að þess
háttar sjúklingar væru lokaðir inni í kassa með
litiu opi fyrir andlitið og þessi kassi settur síðan í
eitthvert útihús eða framhús, svo að sá geðveiki
truflaði ekki með ópum sínum þá sem frískir
væru. Á Akureyrarárum Þorgríms voru læknar
metnir mjög eftir skurðaðgerðum þeim, sem þeir
gerðu, eðli þeirra, fjölda og árangri. Hann gerði
þrjár aflimanir af útlimum, nam burtu brjóst og
eitla úr holhönd konu og af annarri konu þremur
árum síðar og gerði barkaskurð á börnum við litla
heppni í tvígang. Hann gerði aðgerðir á skarði í
vör á tveimur börnum við misjafna heppni. Vil-
mundur telur ólíklegt, að Þorgrímur hafi nokkurn
Þorgrímur Johnsen, héraðslæknir (1838-1917).
tíma náð verulegum tökum á smiteyðingu eða
smitgát. Þorgrímur var að loknum starfstíma sín-
um hér praktiserandi læknir í Reykjavík í níu ár.
Gudmanns minde.