Sagnir - 01.04.1990, Síða 58

Sagnir - 01.04.1990, Síða 58
Steinunn V. Óskarsdóttir að skrifa og reikna, tala erlendar tungur, leika á hljóðfæri o.s.frv.; móðir hennar getur einnig kennt henni matartilbúning, að sauma, spinna, prjóna, hekla, filera, skattera, bródera, baldýra og fl., einnig aðra algenga innan og ut- anbæjarvinnu . . . Hún verður að lifa, en vinna hennar er lítilsmetin; hún situr við og saumar eða spinnur allan daginn, frá morgni til kvölds, en hefur tæplega málungi matar; sé hún í vist, gangi á eyrinni, fari í kaupavinnu, eða hvaða helzt vinnu hún gerir, hvað verður þá um kaupið? Hún fær allt að helmingi minna, en karlmenn- irnir, og hvers vegna? Af því að hún er stelpa . . . Eg verð að haga uppeldinu svo, að eg geti með tímanum fengið henni „forsorgara" og „vergja", hugsar faðirinn. Hún getur orðið góð húsmóðir, gegnt innanhús- störfum, og gætt bús og barna.38 „karlkyninu frelsið og kvennkyninu þrældóminn // Við athugun á minningarritum kvenna fæddum á árunum 1850- 1900 kemur fram, að mikill meiri- hluti þeirra segist hafa verið alin öðruvísi upp en bræður þeirra. Það var lögð áhersla á að þær lærðu handavinnu og öll almenn matar- verk. Að gæta barna var það starf sem stelpur sinntu nær eingöngu. Fram kemur í allflestum frásagn- anna að þær gættu yngri systkin- anna á meðan bræðurnir sinntu út- istörfum. Fyrir þeim flestum lá að verða vinnukonur í lengri eða skemmri tíma og jafnvel alla ævi. Sem vinnu- konur kom þeim best að vera undir- gefnar og auðmjúkar, þannig vildu húsbændur hafa þær og þar með gátu þær lifað nokkuð áhyggju- lausu lífi. I mörgum frásögnum má sjá húsbændur hæla vinnukonum fyrir trúmennsku. Það er t.d. um- hugsunarefni hvers vegna vinnu- konur mótmæltu ekki kjörum sín- um á sama tíma og vinnumenn. Skýringin getur legið í undirgefn- inni og trúmennskunni. Þær gátu ekki hugsað sér að fara að „svíkja" húsbændur sína sem reynst höfðu þeim svo vel! Góð eiginkona og húsmóðir þurfti ekki að læra til bókar og lýsa margar kvennanna yfir vonbrigð- um sínum með að hafa fæðst sem stúlkur. Drengirnir gengu fyrir þegar nám var annars vegar og Stúlka með heylest. 56 SAGNIR
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Sagnir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.