Sveitarstjórnarmál - 01.04.1994, Síða 41

ATVINNUMAL
Frá fyrsta fundi starfsmenntaráös félagsmálaráöuneytisins, sem haldinn var í september 1992. Á myndinni eru, taliö frá vinstri: Halldór
Grönvold, skrifstofustjóri ASÍ, Erling Aspelund starfsmannastjóri, Sjöfn Ingólfsdóttir, formaöur Starfsmannafétags Reykjavikurborgar,
Gylfi Kristinsson, deildarstjóri í félagsmálaráöuneytinu, Guömundur Gunnarsson, formaöur Félags ísl. rafvirkja, Bolli Arnason rekstr-
artæknifræöingur og Halldóra J. Rafnar menntamálafulltrúi. Ljósmynd: Róbert Ágústsson.
lífinu. í honum áttu sæti Magnús
Bergs, Þráinn Hallgrímsson og Þur-
íður Magnúsdóttir auk greinarhöf-
undar. Vinnuhópurinn vann ötullega
að verkefni sínu og kynnti sér skipu-
lag menntunar fyrir fólk á vinnu-
markaði í öllum helstu nágranna-
löndum okkar, kosti þess og galla
með það að markmiði að leita að leið
sem hentaði íslenskum aðstæðum.
Hann boðaði á sinn fund 35 aðila,
einstaklinga og fulltrúa samtaka og
stofnana sem með einhverjum hætti
fjölluðu um starfsmenntun.
Kostir skipulegrar starfsmenntun-
ar voru augljósir. Hún bætti verk-
kunnáttu starfsmanna og árangur
fyrirtækja varð betri. Vandinn var
jafnaugljós. í nálægum löndum var
það víða einkenni að kerfm voru of
dýr í rekstri. Þau voru gagnrýnd fyrir
að staðna og taka ekki nægilega hratt
mið af síbreytilegum aðstæðum í at-
vinnulífinu. Ýmsum fannst þau lög-
uð að miklu atvinnuleysi, þ.e. að vera
hönnuð til að drepa tímann fyrir at-
vinnulaust fólk. Vinnuhópurinn
hafði því að ýmsu að hyggja. Við
þetta bættist að þær raddir heyrðust
sem gátu illa skilið hvers vegna fé-
lagsmálaráðuneytið væri að skipta
sér af þessu - hér væri um að ræða
menntamál sem heyrðu til verksviðs
menntamálaráðuneytisins.
Viöbrögö viö samkeppni og
tækniþróun
I niðurstöðum vinnuhóþsins, sem
lagðar voru fyrir félagsmálaráðherra
í febrúar 1989, er vakin athygli á því
að djúpstæðar breytingar hafi orðið í
atvinnulífinu í heiminum í kjölfar
þjóðfélagsbreytinga og hraðfara
tækniþróunar. Þess sé að vænta að
þróunin verði hin sama eða enn örari
í næstu framtíð og áhrifin verði víð-
tæk. Bent er á að við slíkar aðstæður
sé forsenda þess að Islendingar, eða
hvaða önnur þjóð, fái borgið efna-
hagslegu sjálfstæði sínu að þjóðin
standi ekki öðrum að baki um
menntun og skapi möguleika til að
aðlagast breytingum. Fram kemur að
hann er sammála um að marka þurfi
opinbera stefnu á þessu sviði, þ.e. að
sett verði löggjöf þar sem fram komi
markmið ríkisvaldsins og rammi um
afskipti þess, einkum um fjárveit-
ingar og aðra fyrirgreiðslu ríkisins,
svo sem þjónustu ríkisstofnana við
atvinnulífíð, aðstoð við fyrirtæki,
samtök og einstaklinga.3’
Nánar er fjallað um hlutverk ríkis-
valdsins. Það er talið felast fyrst og
fremst í því að greiða fyrir starfs-
menntun á atvinnumarkaði með
beinum fjárframlögum og öðrum
stuðningi, hafa eftirlit með nýtingu
opinberra fjármuna í þessu sam-
bandi, tryggja gæði starfsmenntunar,
gæta þess að þegnarnir séu jafnsettir
til að njóta hennar óháð kynferði,
búsetu, menntun eða fjárhag. Enn
fremur að kanna menntunarþarfir og
miðla upplýsingum. Loks að stuðla
að samnýtingu náms- og kennslu-
gagna og hvetja til starfsmenntunar
þegar fámenni eða aðstöðuleysi
103