Helgafell - 01.06.1942, Page 62
Gustaf Fröding:
Karl pg kona
Og Adam við Evu sagði:
Ég ætla ekki, bannsett tíkin!
að ganga undir girndaflagði,
sem gerði mig syndafýkinn!
Hinn bölvaða ávóxt barst þú
með brosi að vórum mtnum,
til frygðar mín freisting varzt þú
með fannhvítum lendum þtnum!
Þinn sætleiki hefur sökkt mér
i svívirðu dýrsins bruna,
ftín ógengd úr Eden stökkt mér,
— sem eldsverðin fyrirmuna!
Þtn ormstunga friði fargar
með fundvísi á lýti og mæðu,
þín ofmælgi er tönnin arga,
sem eitrar mér ró og fæðu!
Og reiði ég til hefndar hnefa,
þá hamlar þín tælni dáðum,
ég er háðari en hundur, Eva!
mig hryllir við okkur báðum,
— far bölvuð á brott frá mér!
En konan hló kalt og hreytti
til karlmannsins nöpru spotti:
,,Sú list, hversu létt þér veitti
að lýsa þér sjálfum, hrotti!