Helgafell - 01.06.1942, Blaðsíða 48

Helgafell - 01.06.1942, Blaðsíða 48
182 HELGAFELL hélt Sigurþór áfram, og undir kistu- hornið hans hljóp nýr maÖur, maður á heilum fótum. Sæmundur sat lengi um kyrrt, þarna á steinnibbu, og var lítils virÖi, fannst honum, einskis virÖi og minna en þaÖ, hann hafÖi svikið vin sinn látinn, þaÖ var svívirðilegt. En þegar líkfylgdin hvarf úr augsýn út fyrir hann Skugga- vald, hætti hann að horfa í þá átt og fannst nú um stund engin átt standa sjónum sínum opin lengur. Loks varÖ honum litiÖ á ófullgerða brimbrjótinn fyrir neÖan sig. Brimbrjóturinn horfÖi á hann á móti, háðskur, sementsgrár, og minnti á slasaðan fingur, sem benti á haf út. „Þarna hefði þér verið nær að liggja, Sæmundur,“ sagði Gráni á sínu fingramáli. „Sjómaður genginn á land. Hahaha! ,,í því kom ein hinna grænu holskeflna og skirpti á hann. Já, það var aggsamt að vera brim- brjótur, kaldranalegt starf í skamm- degi og norðangarði og sízt að undra þó það orkaði á skapsmunina, fram- kallaði bituryrði og spott. Faðir ljós- anna skildi það og fyrirgaf jafnframt, en hann stundi við lítið eitt og sneri andliti sínu undan, leit heim til þorps- ins, Sandeyrar í Víðifirði. ,,Þetta er það versta, sem mig hefur hent,“ hugsaði hann. ,,En hefði hér verið kominn kirkjugarður, mundi allt hafa bjargast. Ég er ekki verri en það í löppinni.“ Svo reis hann á fætur, til þess að brimbrjóturinn, þorpið og guð sæju, að hann færi með sannleika, — og haltraði af stað. Á leiðinni heim rann upp ljós fyrir Sæmundi Grímssyni, þó ekki væri það af rafmagni tendrað né öðrum eld- fimum tilbúningi náttúrunnar, það var andlegt ljós vitanlega. ,,Ég stofna kirkjugarðssjóð,“ hugsaði hann. ,,Til minningar um vin minn og læknir, Sigurþór fiskimatsmann.“ Þetta til- kynnti hann sóknarnefndarformann- inum áður en kvöld var komið og lagði fram einn fjórða árslauna sinna. Það varð upp frá þessu föst venja á Sandeyri að helga einn dag ársins kirkjugarðssjóði Sæmundar og safna fé með samkomum og merkjasölu. Sumardagurinn fyrsti varð fyrir valinu og var nú gerður að degi hinna dauðu í þorpinu, enda undirlægjuháttur við hina stærri staði að apa í öllu eftir þeim, svo sem það að helga sumar- daginn fyrsta þeim, sem lifðu og þá helzt börnunum. Að vísu vantaði börnin hér leikvöll og viðunandi skóla- hús, sum hver þar að auki viðunandi heilsu, fatnað og fæði, en hvað var það hjá því að vanta nýjan kirkjugarð handa hinum dauðu ? — Ekki neitt. Ekki nokkur skapaður hlutur. Auk þess hlutu börnin einhverju sinni að deyja. Og svo liðu þrjú ár, og það var haldið áfram að auka sjóð Sæmund- ar. III. Nú hlýtur nýs manns að verða getið í sögunni: Þorbjarnar bónda Árnason- ar. Hann hafði tvo um fertugt í ár, eins og Japanskeisari. Maður hún- verskrar ættar, kolsvartur á hár, og mikill óvinur sjávarins, svo hann mátti
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120

x

Helgafell

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Helgafell
https://timarit.is/publication/1076

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.