Helgafell - 01.06.1942, Blaðsíða 36

Helgafell - 01.06.1942, Blaðsíða 36
170 HELGAFELL menning vor glæstari en menning þeirra ? Væru aðrar þjóðir spurðar þess- ara spuminga, myndi svarið líklega verða neitandi. Eða erum vér betri menn eða hamingjusamari, af því að vér erum íslendingar, en vér værum, ef þjóðerni vort væri annað og vér töluðum aðra tungu ? Er víst, að tungan spillist, þótt hún breytist ? Er hin fagra tunga, sem Svíar tala nú, ljótari eða ógöfugri en tunga forfeðra vorra ? — Ástæðan til þess, að vér eigum að láta oss annt um þjóðerni vort og menningu, er ekki sú, að þjóðerni vort sé göfugast allra, menning vor glæstust eða tunga vor fegurst. Líklega vær- um vér hvorki verri né vansælli sem einstaklingar, þótt vér hefðum ekki orðið íslendingar og aldrei talað íslenzku. En þeir menn, sem byggðu þetta land fyrir meira en tíu öldum, urðu íslendingar, afkomendur þeirra hafa talað íslenzku í meira en þúsund ár, og þeir hafa skapað bókmenntir og önn- ur menningarverðmæti, sem eru tengd landinu sem íslandi, þjóðinni sem ís- lendingum og íslenzkri tungu. Þessara menningarverðmæta fær sá einn not- ið til fulls, sem finnst hann vera íslendingur og hugsar, talar og ritar á ís- lenzku. Það er til þess að geta haldið tengslunum við þessi menningarverð- mæti og notið þeirra, sem vér eigum að vernda þjóðerni vort, tungu og arf- erni. Vér eigum auk þess að vernda menningu vora sökum þess, að vér höfum skapað hana einir og eigum hana einir. Menning vor er sjálfstæð og hefur séreinkenni, sem gefa henni sérstakt gildi. Ef hún glataðist, biði heimsmenningin tjón, sem vafasamt er, að skerfur vor sem einstaklinga til þeirrar menningar, sem vér tækjum að aðhyllast, myndi bæta. II. En um þessar mundir eru íslendingar ekki einungis eggjaðir til meiri þjóðrækni, heldur jafnframt hvattir mjög til þess að standa saman, láta ílokkadrætti alla niður falla og sameinast. Mikið er talað um nauðsyn á þjóðareiningu, og það er jafnvel eins og sumir álíti, að séu ræður haldnar og þjóðin hvött til þess að sameinast, hverfi öll deilumál eins og dögg fyrir sólu, og þjóðin verði ein órjúfanleg heild. í þessu sambandi verður mönn- um sérstaklega tíðrætt um stjórnmálaflokkana og deilur þeirra, menn telja þá ónauðsynlega og jafnvel skaðlega, þeir rjúfi friðinn og hindri, að þjóðin verði ein heild eins og hún eigi að vera, þeir ali á misklíð og veki sundrungu, þegar eining og bræðralag eigi að ríkja. Sumir benda jafnvel til stórþjóða erlendra, sem komist af án margra stjórnmálaflokka og hafi sameinazt í einum flokki. Slíkt tal um nauðsyn á algerri þjóðareiningu og skaðsemi deilna og flokkaskiptingar er orðið svo hávært, og hefur raunar verið það nú um nokk- urt skeið, að furðulegt má heita, að ekki skuli hafa verið rækilegar á það bent en raun er á, að það er allt byggt á misskilningi eða skilningsskorti á einföldum meginatriðum þjóðfélagsmálefna, og er í rauninni stórhættulegt
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120

x

Helgafell

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Helgafell
https://timarit.is/publication/1076

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.