Morgunblaðið - Sunnudagur - 19.01.2014, Qupperneq 51

19.1. 2014 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 51
„Nú langar mig að hafa áhrif á aðra og
kynna almenningi listaverkin mín. Hing-
að til hafa bankar bara sinnt þessu en ég
lána verk til fyrirtækja og þá sem sér-
stakar sýningar. Með þessu er ég að færa
listina nær fólkinu,“ segir Skúli en hann
er einmitt með slíka sýningu á Íslensku
lögfræðistofunni í Kópavogi. Á myndinni
fyrir ofan má sjá Skúla ásamt Hauki Erni
Birgissyni, einum eiganda lögfræðistof-
unnar.
Skúli bendir á að íslensk list sé auðvit-
að á söfnum og verði alltaf en það þurfi
að koma henni nær fólkinu, til almenn-
ings. „Sverrir Kristinsson, fasteignasali
og mikill málverkasafnari, hefur gert
þetta eitthvað líka sem og hefur Gísli
Hauksson, forstjóri GAMMA, verið öfl-
ugur í sínu fyrirtæki að kynna og styrkja
íslenska myndlist. Mér finnst þetta mjög
til fyrirmyndar.“
Hann segist ætla að koma íslenskri list
inn í fleiri fyrirtæki þannig að fólk spái
meira í hana, og segir ýmislegt í farvatn-
inu hvað þetta varðar. „Fólk er að verða
meira menningarlega þenkjandi.“
að takast á við þetta vandamál þar sem allir
læknar verða meira eða minna, lögum sam-
kvæmt, að vera á sömu launum. Þetta er auð-
vitað mjög viðkvæmt mál en ég held að spít-
alinn verði að geta samið sérstaklega við
vissa hópa. Vandamálið verður þó ekki leyst
nema að spítalanum verði breytt í opinbert
hlutafélag. Þetta snýst um framboð og eftisp-
urn. Ég hef mjög miklar áhyggjur af því hvar
við munum standa eftir 3 til 5 ár. Það þarf
pólitíska samstöðu um að hækka laun sumra
sérfræðinga og líka þeirra sem standa sig
framúrskarandi vel í kennslu. Við erum að
tala um að minnsta kosti 50-100% hækkun.“
Tengist Íslandi gegnum myndlist
Eins og glöggt má sjá fylgist Skúli vel með
þjóðmálaumræðu á Íslandi þrátt fyrir að búa
í Bandaríkjunum. Tengslin við Ísland ræktar
hann á margvíslegan hátt og er meðal annars
að finna á heimili hans í Huntington stórt
safn íslenskra bóka. „Þannig viðheldur maður
íslenskunni og menningararfinum. Ég les að
meðaltali tvær til þrjár íslenskar bækur á
mánuði og fer oft frá Íslandi með fulla töskur
af bókum. Svona erum við Íslendingar, við
höfum alltaf flutt bækurnar með okkur hvert
sem við förum.“
Hans ástríða í lífinu er hins vegar mynd-
listin, íslensk myndlist. Og má sjá glampa í
augum hans þegar talið berst að henni. „Ég
bý í fjarlægu landi og kannski lækna ég mína
heimþrá með þessu. Ég er með botnlausan
áhuga á þessu og íslensk myndlistarsaga er
líka mjög merkileg og vaxandi. Nú eigum við
líka, kannski í fyrsta skipti, alþjóðlega mynd-
listarmenn en áður höfðu bókmenntirnar og
tónlist einungis náð svo langt.“
Skúli er ötull listaverkasafnari og hefur á
undanförnum árum skipað sér sess sem einn
helsti safnari íslenskrar myndlistar. „Ég hafði
mikinn áhuga á að teikna sem barn og var
alltaf með blýant við hönd. En það var
snemma ljóst að ég hafði enga hæfileika á
þessu sviði. Þetta hafði þó áhrif á mig og þeg-
ar ég var í læknadeildinni þá var Háskólinn
Íslands með mörg málverk á veggjum skól-
ans. Ég var mikið að spá í verkin og þau
höfðu áhrif á mig.“
Aðspurður segist Skúli ekki vilja geta þess
til, hversu mörg verk hann á í dag. Þegar
blaðamaður gengur á hann segir hann þau
alla vega vera eitthvað á þriðja hundrað.
„Þetta snýst auðvitað ekki um magn heldur
gæði. Og ekkert þeirra er til sölu. Ég safna
listaverkum en sel þau ekki. Mér finnst lang-
flest mín verk vera úrvalsverk eftir viðkom-
andi listamann og ég á verk eftir langflesta
þekktustu listamenn þjóðarinnar. Gömlu
meistararnir eru hingað og þangað á Íslandi,
en ég tek mikið af samtímalistinni með mér
vestur og í húsakynnum mínum í Garða-
bænum eru flest verkin abstrakt.“
Að lokum er ekki er úr vegi að spyrja
Skúla hvað framtíðin beri í skauti sér. Hvar
hann sjái sig eftir fimm ár. „Ég er eiginlega
búinn að gera allt það sem ég vil gera í
Bandaríkjunum og fer því að verða tilbúinn
að flytja aftur heim. Ég sé mig þó ekki endi-
lega leggja stund á læknisfræði á Íslandi,
ekki eins og staðan er í dag. Hugsanlega
reyni ég að hafa annan fótinn í Huntington og
vera þar í hlutastarfi. En ég kem aftur á
heimaslóðir.“
Morgunblaðið/RAX
Færir listina nær fólkinu
MEÐ SÝNINGU Á ÍSLENSKU LÖGFRÆÐISTOFUNNI