Stígandi - 01.01.1944, Side 68

66
HEFÐI EKKI • •
STÍGANDI
Hinn samanvöðlaði miði varð gegndrepa og það eina, sem
eftir varð á honum af skriftinni, var: „J..Kova........“
Rigningin hafði máð liina stafina af miðanum. Það var rétt
aðeins að hægt var að lesa stafinn „J.“
Þessir stalir, sem eftir stóðu, voru síðustu pennadrættirnir,
síðustu minjarnar um Jóhann Kovacs.
Nokkrum dögurn seinna gengu þrumur og eldingar og það
rigndi, eins og hellt væri úr fötu.
Síðdegis þann dag skolaði rigningin burtu þeim stöfurn, sem
eftir voru.
Stafurinn „v“ hélzt lengst, því að Jóhann Kovacs hafði stutt
þar þyngst á pennann.
Svo skolaði regnið einnig honum burtu. Og á því augnabliki
— fjörutíu og níu árurn eftir dauða hans — hafði líf trésmíða-
sveinsins lokið tilveru sinni og var að eilífu horfið af yfirborði
jarðarinnar. . . . Hefði ekki. . . .