Skessuhorn - 18.12.2013, Blaðsíða 96

96 MIÐVIKUDAGUR 18. DESEMBER 2013
Kveðjur úr héraði
Það er gamall og góður siður að senda jólabréf, en það er nokkurs konar ítarefni með jólakveðjum. Þar er auk þess að
senda kveðju, sagðar helstu fréttir úr sveitinni. Skessuhorn leitaði til nokkurra valinkunnra kvenna af Vesturlandi og
bað þær að senda lesendum Skessuhorns jólabréf úr sínu heimahéraði. Kunnum við þeim bestu þakkir fyrir.
Það stefnir í hvít jól þetta árið.
Hvít jörð dögum saman og komið
sleðafæri í desember. Yndislegt.
Einn desembermorgunn þegar
við Snotra röltum í fjósið og pauf-
uðumst yfir snjóskaflana í stjörnu-
skini og logni þá staðnæmdumst
við í andagt yfir allri þessari feg-
urð og horfðum út í loftið eins
og álfar. Frostið beit í kinnarnar,
það marraði í snjónum og einstaka
snjókorn sveif löturhægt til jarð-
ar. Það rifjuðust upp fyrir mér jól
bernskunnar, þegar alltaf var snjór.
Snjókarlar og snjóhús í hverj-
um garði, stutt að labba að næstu
skíðabrekku og varla var komið í
hús fyrr en skyggja tók og tásurn-
ar voru orðnar ískaldar. Á aðvent-
unni voru settar á fóninn til skiptis
þessar þrjár jólaplötur sem voru til
og aldrei skreytt fyrr en á Þorláks-
messukvöld. Það sem einkenndi
jól bernskunnar var einfaldleikinn
og samvera fjölskyldunnar. Þá var
ein útvarpsrás og ein sjónvarpsrás.
Engar tölvur og ekki til farsím-
ar. Það var verslað í heimabyggð,
glaðst yfir því sem vel gekk og
mikið lagt upp úr heimsóknum til
vina og ættingja. Maður er manns
gaman og góður matur verður enn
betri í góðum félagsskap.
Hér í Borgarfirðinum höfum við
margt til að gleðjast yfir, við finn-
um allar nauðsynjar í heimabyggð
og nægt framboð er af fjölbreyttri
afþreyingu allt árið. Þetta næst-
um liðna ár hefur verið okkur gott
í heildina, þó sumir séu enn að bíða
eftir sumrinu. Sprettan hefði getað
verið betri, sólardagar hefðu get-
að verið fleiri en við fengum í stað-
inn margra ára skammt af rigningu
svo hvergi var skortur á vatni. Það
gerði líka fossana mikilfenglegri og
árnar vatnsmeiri. Lömbin hefðu
getað verið vænni, en flokkuð-
ust vel. Kýrnar mjólkuðu ljómandi
vel, geitastofninn stækkaði og góð
veiði var í ám og vötnum. Hæn-
ur og endur létu veðurfarið ekki
halda aftur af varpinu, en bygg-
ræktin nýttist helst til að fóðra álft-
ir og brugga bjór. Borgfirskir hestar
og hestamenn á heimsmælikvarða
kepptu innan svæðis og erlendis við
góðan orðstír. Ný íbúðarhús voru
reist á mettíma hér og þar, byggð
voru fjárhús, fjós voru stækkuð og
reiðhöll var tekin í notkun. Enn
eru hús í byggingu eða rétt ókom-
in af teikniborðinu. Hér er næg at-
vinna og margir ferðamenn lögðu
leið sína um fallega fjörðinn okkar
í sumar og gera enn. Bora á göng í
jökulinn, jarðvangur er í bígerð og
hellar eru kannaðir sem aldrei fyrr.
Handverk og heimaunnar afurðir
leynast víða, verslun beint frá býli
eykst og bændamarkaðir eru vin-
sælir. Borgfirskir bændur og matur
eru á besta tíma á sjónvarpsskjánum
og þjóðin heillast af einfaldleikan-
um þegar borgarbarnið heimsæk-
ir hina ýmsu staði og tileinkar sér
aldagamlar hefðir auk þess að bæta
inn nýrri þekkingu.
Borgarfjörðurinn er vinsæll
þessi misserin. Við erum svo
heppin að búa á þessum stað. Hér
er fallegt í logninu og snjónum,
hér er fallegt í rigningunni og hér
er fallegt þegar sólin skín. Ágætu
lesendur Skessuhorns! Gefið fés-
bókinni frí um jólin, slökkvið á
símanum og leikið ykkur úti í
snjónum. Heimsækið ættingja
og vini og njótið þess að vera til.
Bestu óskir um gæfu og gleði á
komandi ári.
Hulda Hrönn Sigurðardóttir,
Geirshlíð, Flókadal.
Góður vinur minn sagði mér eitt
sinn frá frænda sínum sem væri í
vanda. Hann langaði að mennta
sig en til þess að af því gæti orðið
vantaði hann ábyrgðarmenn fyrir
bankaláni til að borga fyrir önnina
þangað til hann fengi námslánin
sín um áramót. Staða sem margir
námsmenn þekkja eflaust. Ég hafði
hitt þennan unga mann einu sinni
eða tvisvar í svip og hann virkaði
ekkert sérstaklega vel á mig, ör og
dálítið týndur. Ekkert benti held-
ur sérstaklega til þess að hann væri
góður námsmaður en vinur minn
hafði áhyggjur af frænda sínum og
hvað um hann yrði ef hann kæmist
ekki í námið.
Þegar hann sagði mér að hans
nánustu vildu ekki skrifa upp á lán-
ið því þeir hefðu ekki trú á honum
eða náminu, þá bankaði réttlætis-
kenndin í hjartað og ég bauðst til
að skrifa upp á lánið með vini mín-
um. Ég ákvað strax að ég myndi
aldrei ætla að sjá eftir því, þó ég
fengi alla upphæðina í hausinn -
sem reyndar var ekkert mjög há
- mánaðarlaun eða svo. Ég hafði
sjálf alist upp við að hafa allan
þann stuðning og öll þau tækifæri
sem byðust í hendi mér og fannst
að þetta væri það minnsta sem ég
gæti gert til að gefa þessum unga
manni tækifæri, hvað svo sem yrði
úr náminu hjá honum.
Skemmst er frá að segja að aldrei
brást að greiða af láninu, hann dúx-
aði í náminu, er núna með glæsi-
legt framhaldspróf í sínu fagi og
virtur ráðgjafi og kennari. Ekki er
að spyrja að því að foreldrarnir eru
afar stoltir af drengnum sínum.
Marga góða á ég að en fáa held
ég eins og þennan fallega unga
mann sem sendir mér þau inni-
legustu jólakort sem hægt er að
hugsa sér. Hann á það til að hringja
á jólum í sama dúr og ekki er að
spyrja að innileikanum og þakk-
lætinu þegar við hittumst. Marg-
falt hefur hann launað greiðann og
ég veit að við erum tengd órjúfan-
legum kærleiksböndum um alla ei-
lífð. Ég velti því fyrir mér hvort
hann hefði ef til vill ekki lagt svona
hart að sér við námið ef foreldrar
hans hefðu skrifað upp á lánið og
hvort ef til vill það veitti honum
aukinn kraft að ókunnug mann-
eskja treysti honum og vildi gefa
honum tækifæri.
Ekkert mælti með því að skrifa
upp á lánið – nema það að vinna
á móti óréttlæti og gefa ungum
manni tækifæri á mikilvægum tíma
í hans lífi. Og þegar upp er staðið
veitir þetta litla góðverk mér ein-
hverja mestu hamingjuna í mínu
lífi.
Ég mæli með góðverkum, ég
mæli með því að trúa á fólk og
veita því tækifæri. Það veitir ham-
ingju.
Með ósk um hamingjuríkar há-
tíðir,
Guðrún Lára Pálmadóttir,
Snæfellsbæ.
Góðverk og hamingja
Frá Snæfellsbæ. Ljósm. Friðþjófur Helgason.
Jólakveðja úr
Borgarfirði
Hraunfossar í Borgarfirði. Ljósm. Friðþjófur Helgason.