Skessuhorn - 18.12.2013, Blaðsíða 78

78 MIÐVIKUDAGUR 18. DESEMBER 2013
Fyrir tæpum tveimur árum tók ung
kona frá Ólafsvík sig upp og flutti
til Noregs. Hún starfaði þá sem fé-
lagsráðgjafi á Akureyri. Noregs-
förin var þó ekki farin til að vinna
við það. Hugurinn stefndi til þess
að verða kokkur á veitingastað. Það
varð upphafið á ævintýri sem enn
sér ekki fyrir endann á. Nú starf-
ar hún í Englandi, á veitingastað
í eigu Jamie Oliver. Hann er Ís-
lendingum að góðu kunnur gegn-
um matreiðslubækur og þætti í
sjónvarpi. Hún hafði um árabil
fylgst með störfum Jamie Oliver og
dreymt um að vinna á einhverjum
þeirra veitingastaða sem hann rek-
ur. Hún átti þó aldrei von á því að
draumurinn yrði að veruleika. En í
fyrra hófst atburðarás sem varð til
þess að nú upplifir hún drauminn.
Fanney Dóra Sigurjónsdóttir er
fædd og uppalin í Ólafsvík. „Ég tel
mig vera hálfan Ólsara og hálfan
Grundara. Mamma er úr Grund-
arfirði og pabbi úr Ólafsvík. Hann
heitir Sigurjón Bjarnason og er raf-
virki í Ólafsvík. Móðir mín heitir
Björg Bára Halldórsdóttir.“
Sjálflærð í
matreiðslufaginu
„Ég var í Ólafsvík alveg þar til ég
lauk grunnskólanámi. Þá fór ég
norður til Akureyrar þar sem ég
lauk menntaskólaprófi. Þá lá leið-
in aftur heim til Ólafsvíkur þar sem
ég vann í tvö ár, og fór í spænsku-
skóla á Spáni í nokkra mánuði. Eft-
ir það fór ég svo í Háskóla Íslands
og lærði þar félagsráðgjöf. Því námi
lauk ég árið 2007 og flutti þá til Ak-
ureyrar. Þar bjó ég til 2012 en þá
flutti ég til Noregs.
Fanney Dóra segir að hún sé
sjálflærð í matreiðslufaginu, auk
þess sem hún hafi fengið mjög góða
kennslu og þjálfun hjá hinum ýmsu
kokkum. „Ég var að vinna á Friðriki
V. á Akureyri í aukavinnu. Áður en
ég fór til Noregs hafði ég alltaf haft
matreiðsluna sem slíka að aukastarfi
með námi og annarri vinnu. Frið-
rik Valur Karlsson eigandi á Friðrik
V. og Hallgrímur Sigurðarson yfir-
kokkur þar kenndu mér mjög mik-
ið. Þeir eru mjög klárir og góðir að
segja fólki til. Síðan hef ég verið að
sanka að mér þekkingu. Matreiðsl-
an er mitt helsta áhugamál.“ Margir
lesendur kannast sjálfsagt við Hall-
grím þar sem hann stýrir nú vinsæl-
um matreiðsluþáttum á sjónvarps-
stöðinni N4.
Stefnan skyndilega sett
til Noregs
Árið 2012 starfaði Fanney Dóra
í athvarfi fyrir fólk með geðrask-
anir, sem Rauði krossinn á Akur-
eyri rekur. „Það var haft samband
við mig og ég spurð hvort ég hefði
áhuga á að prófa vinnu yfir mesta
ferðamannatímann sem kokkur úti
í Noregi. Ég var mjög spennt fyrir
því að breyta aðeins til með slíkum
hætti en til þess að það yrði hægt
varð ég að taka mér launalaust leyfi
í nokkra mánuði. Helga Einars-
dóttir yfirmaður minn í athvarfinu
reyndist mér þá mjög vel. Hún vissi
að eitthvað þessu líkt hafði lengi
verið draumur hjá mér og studdi að
ég fengi slíkt leyfi frá störfum. Ég
fór því út og ætlaði bara að vera yfir
sumarið.“
Staðurinn í Noregi þar sem
Fanney Dóra fékk vinnu er 250
gesta hótel og veitingastaður í litlu
þorpi sem heitir Kalvåg. Það stend-
ur á eyjunni Fröya sem er und-
an vesturströnd Noregs, nokkuð
norðan við Sognfjörð.
„Þetta er svona blanda af mat-
sölustað og strandhóteli sem heit-
ir Knutholmen. Hann stendur al-
veg niður við höfnina þar sem eru
litlar smábátabryggjur. Norðmenn
stunda það mjög að sigla á bátum
um sumartímann, þeirra smábátar
eru eins og tjaldvagnarnir og hús-
bílarnir á Íslandi. Gestirnir komu
þannig oft siglandi og borðuðu hjá
okkur. Þetta gekk mjög vel og var
vinsælt. Í fyrrasumar var staðurinn
kosinn í annað sæti yfir bestu gesta-
hafnir Noregs. Það var mikið af
ferðamönnum yfir sumartímann. Á
veturna var svo mikið um ráðstefn-
ur og fundi þarna, ekki síst hjá fólki
sem starfar í olíuiðnaðinum,“ út-
skýrir Fanney Dóra.
Ein frá Íslandi í litlu
sjávarþorpi
Aðeins um 350 manns hafa fasta bú-
setu allt árið í Kalvåg. Um sumar-
tímann koma ferðamennirnir síðan
og þá er víða þétt setinn bekkurinn.
Fanney Dóra segir að vinnan og
dvölin þarna hafi kennt henni mjög
mikið. „Stundum borðuðu hátt
í þúsund manns hjá okkur á dag.
Ég kunni mjög vel við mig. Þetta
var mikið ævintýri, góð reynsla og
góður skóli. Við vorum mikið með
sjávarfang sem hráefni sem ég lærði
að vinna með. Við vorum við norð-
anverðan Norðursjóinn og fengum
afar góðan ferskan fisk og þykk-
ar og flottar þorsksteikur sem við
fengum úr flökunum. Þetta var
fiskur sem var veiddur af bátum á
þessu svæði. Síðan vorum við með
lifandi humar í kerjum fyrir utan
veitingastaðinn. Ef það kom pönt-
un um humar þá fórum við bara og
háfuðum upp úr kerjunum og mat-
reiddum. Ég var mjög heppin að fá
þetta tækifæri að kynnast því svona
hvernig elda má sjávarrétti. Þarna
spillti ekki fyrir að hafa alist upp í
íslensku sjávarplássi eins og Ólafs-
vík því þannig var ég vön góðum
fiski og fersku hráefni. Að koma
svo til Noregs þar sem líka er góður
fiskur og fá að vinna með hann enn
frekar en maður hafði gert heima
var afar lærdómsríkt.“
Fanney Dóra var eini Íslending-
urinn sem bjó og starfaði á þessari
fallegu eyju við vesturströnd Nor-
egs. „Hins vegar eru eitthvað um
70 Íslendingar í sjávarútvegsbæn-
um Måløy sem er þarna aðeins
norðar. Þar af er nokkur hópur ætt-
aður úr Ólafsvík og þannig fólk sem
ég kannaðist við. Sum þeirra unnu
við sjávarútveg, einn rak verslun og
annar opnaði nýlega hárgreiðslu-
stofu þarna.“
Hún kunni afar vel við sig sem
kokkur í Noregi. „Reyndar svo vel
að ég ákvað að gera þetta að fram-
tíðarstarfsvettvangi mínum, það er
að vinna við matreiðslu á veitinga-
stöðum.“
Átti átrúnaðargoð í
matreiðslunni
Fanney Dóra var komin til Nor-
egs fyrir hálfgerða tilviljun þó hún
vissi að hér með væri hún komin í
sitt draumastarf. Hún hafði þó hug
á því að stefna hærra. Heima á Ís-
landi hafði hún lengi verið mik-
ill aðdáandi breska kokksins Jamie
Oliver.
„Þegar sjónvarpsþættirnir hans
Jamie voru sýndir á Íslandi fyrir
einum 12-13 árum þá varð ég strax
mjög heilluð af hans aðferðum við
eldamennsku. Hann strípaði allt
niður og leyfði hráefninu að tala.
Var ekkert endilega að flækja mat-
inn, en lagði áherslu á gott hráefni
og tryggði að það væri alvöru bragð
af matnum. Ég man að ég horfði á
þessa þætti með ömmu minni heit-
inni, Mettu Jónsdóttur, sem bjó í
Geirakoti í Fróðárhreppi. Ég var
svo hrifin af Jamie, mér fannst
hann æðislegur. Hann var svona
pínu smámæltur og ægilega sjarm-
erandi. Ömmu fannst ekkert varið
í Jamie því hann notaði puttana í
allt. Henni þótti hann voða subbu-
legur við þetta allt saman. Síðan á
jólunum fékk ég fyrstu matreiðslu-
bókina hans Jamie sem kom út á ís-
lensku í jólagjöf frá ömmu. Þannig
byrjaði ég að safna öllum bókunum
hans og fylgdist með því hvað hann
var að gera. Hann varð eins konar
átrúnaðargoð í eldamennskunni.Ég
hitti svo Jamie Oliver í eigin pers-
ónu á Íslandi fyrir nokkrum árum.
Þá kom hann til landsins og eldaði
uppi á Vatnajökli fyrir breskt mat-
reiðslutímarit. Ég mætti honum
eiginlega á förnum vegi í Reykja-
vík og við töluðum saman um mat í
einn og hálfan tíma.“
Hafði Jamie Oliver
ávallt í huga
Örlögin höguðu því svo til að Fann-
ey Dóra gleymdi aldrei Jamie Oliver
og matargerðarlist hans. „Ég man
að ég fór í heimsókn til Brighton á
suðurströnd Englands fyrir nokkr-
um árum sem fararstjóri með hóp
af fólki með geðröskun. Þá varð ég
mjög hrifin af borginni. Við fórum
meðal annars út að borða á Jamie‘s
Italian veitingastaðnum. Ég man að
ég sagði í gríni við vin minn, sem
einnig var fararstjóri með mér, að
þegar ég flytti til Brighton þá ætlaði
ég að vinna á þessum stað. „Þá kem
ég og borða hjá þér,“ svaraði hann,“
segir Fanney Dóra og hlær við.
„Síðan fylgdist ég öðru hvoru
með heimasíðu Jamie Oliver, bæði
á meðan ég bjó á Íslandi en líka og
kannski ekki síst eftir að ég kom til
Noregs. Þar skoðaði ég meðal ann-
ars hvort einhver störf væru laus,
bara fyrir forvitnissakir. Núna í maí
Fanney Dóra Sigurjónsdóttir frá Ólafsvík:
Félagsráðgjafinn sem fékk draumastarfið
sem kokkur hjá Jamie Oliver
Þessi mynd var tekin þegar Fanney Dóra hitti Jamie Oliver þegar hann var staddur hér á landi í ágúst 2004. „Ég hef þó ekki
séð hann eftir að ég kom hingað til Brighton og ég steingleymdi að minnast á þetta þegar ég sótti um starfið. Reyndi bara að
koma mér áfram á hæfileikunum og getunni. Kannski ég noti þetta til að koma mér aðeins ofar,“ segir Fanney Dóra brosandi
þegar hún rifjar þetta upp.
Fanney Dóra í Modalnum í Noregi.