Læknablaðið - 15.01.2001, Side 8

VIOXX
MSD 990068 TÖFLUR MOIAH
Virkt innihaldsefni: 12,5 mg eða 25 mg rofekoxib. Töflumar inni-
halda laktósu. Ábendingar Meðferð við einkcnnum af völdum
slitgigtar. Skammtar: Ráðlagður upphafsskammtur er 123 mg
einu sinni á dag. Hámarksskammtur á dag cr 25 mg. Aldraöir:
Gæta skal varúðar þegar dagskammturinn er aukinn úr 123 mg í
25 mg hjá öldruðum. Skert nýmastarfsemi: Skammta þarf ekki að
aðlaga hjá sjúklingum með kreatínín klerans 30-80 ml/mín. Skert
lifrarstarfsemi: Sjúklingum með væga skerðingu á lifrarstarfscmi
(Child-Pugh gildi 5-6) skal ekki gefa meira en minnsta ráðlagðan
skammt, 123 mg einu sinni á dag. Frábendingan Rófekoxíb er
ekki ætlað: Sjúklingum sem hafa þekkt ofnæmi fyrir einhverjum af
innihaldsefnum lyfsins. Sjúklingum með virkan sársjúkdóm i
meltingarvegi eða blæðingu í meltingarvegi. Sjúklingum með
væga eða verulega skerðingu á lifrarstarfscmi (Child-Pugh gildi i
7). Sjúklingum með áætlaðan kreatínín klerans < 30 ml/min. Sjúk-
lingum sem hafa haft einkenni astma, bólgu í nefslímhúð, sepa f
nefslímhúð, ofsabjúg eða ofsakláða eftir inntöku acetýlsalicýlsýru
eða annarra bólgueyðandi verkjalyfja. Til notkunar á sfðasta þriöj-
ungi meðgöngu eða meðan á brjóstagjöf stendur. Sjúklingum með
bólgusjúkdóm í þörmum. Sjúklingum með langt gengna hjartabil-
un.
Vamaðarorð og varúðarreglun Þegar blóðflæöi um nýru er
minnkað getur rófekoxíb drcgið úr myndun prostaglandína og
með því minnkað blóðflæði um nýru enn meira og þannig valdið
skerðingu á nýmastarfsemi. Þeir sem eru í mcstri hættu m.t.t.
þessa eru sjúklingar sem hafa verulega skerta nýmastarfsemi fyr-
ir, hjartabilun sem líkaminn hefur ekki náð að bæta upp, og sjúk-
lingar með skorpulifur. Hafa skal eftirlit með nýmastarfsemi
slíkra sjúklinga. Gæta skal varúðar þegar meðferð er hafin hjá
sjúklingum með vemlegan vökvaskort. Ráðlegt er aö bæta slíkan
vökvaskort upp áður en meðferð með rófekoxíbi er hafin. Eins og
á við um önnur lyf sem koma í veg fyrir myndun prostaglandína,
hafa vökvasöfnun og bjúgur átt sér stað hjá sjúklingum á rófe-
koxíb meðferð. Þar sem meðferð með rófekoxíbi getur leitt til
vökvasöfnunar skal gæta varúðar hjá sjúklingum sem hafa fengið
hjartabilun, truflanir á starfsemi vinstri slegils eða háan blóðþrýst-
ing og einnig hjá sjúklingum sem hafa bjúg fyrir, af einhverjum
öðmm orsökum. Eftirlit skal haft með öldruðum og sjúklingum
með tmflanir á nýma-, lifrar-, eða hjartastarfsemi, þcgar þeir em á
rófekoxíb meðferð. 1 klínískum rannsóknum fengu sumir slitgigt-
arsjúklinganna sem vom á rófekoxibi meðferð rof, sár eða blæð-
ingar í meltingarveg. Sjúklingar sem áður höfðu fengið rof, sár eða
blæðingar og sjúklingar sem vom eldri en 65 ára virtust vera í
meiri hættu á að fá fyrmefndar aukaverkanir. Þegar skammturinn
fer yfir 25 mg á dag, eykst hættan á einkennum frá meltingarvegi,
sem og hættan á bjúgi og háum blóðþrýstingi. Hækkanir á ALAT
og/eða ASAT (u.þ.b. þreföld eðlileg efri mörk, eða meira) hafa
verið skráðar hjá u.þ.b. 1% sjúklinga í klíniskum rannsóknum á
rófekoxíbi. Ef sjúklingur fær einkenni sem benda til tmflana á lifr-
arstarfsemi, eða niðurstöður úr lifrarprófum em óeðlilegar, skal
hætta rófekoxíb meðferð ef óeðlileg lifrarpróf em viðvarandi (þre-
föld eðlileg efri mörk). Rófekoxíb getur dulið hækkaðan líkams-
hita. Notkun rófekoxíbs, sem og allra annarra lyfja sem hamla
COX-2, er ekki ráðlögð hjá konum sem em að reyna að verða
þungaðar. Böm: Rófekoxíb hefur ekki verið rannsakað hjá bömum
og skal aðeins gefið fullorðnum. Magn laktósu í hverri töflu er lík-
lega ekki nægilegt til þess að framkalla einkenni laktósuóþols.
Milliverkanir: Hjá sjúklingum sem náð höfðu jafnvægi á langvar-
andi warfarín meðferð varð 8% lenging á prótrombíntíma í tengsl-
um við daglega gjöf 25 mg af rófekoxíbi. Því skal hafa nákvæmt
eftirlit með prótrombíntíma hjá sjúklingum sem em á warfarín
meðferð þegar rófekoxfb meðferð er hafin. Hjá sjúklingum mcð
vægan eða miðlungsmikinn háþrýsting, varð örlítil minnkun á
blóðþrýstingslækkandi áhrifum í tengslum við samhliða gjöf 25
mg af rófekoxíbi á dag og ACE-hemils í 4 vikur, miðað við áhrifin
af ACE-hemlinum eingöngu. Hvað varðar önnur lyf sem hamla
cýclóoxýgenasa, þá getur gjöf ACE-hemils samhliða rófekoxíbi,
hjá sumum sjúklingum með skerta nýmastarfsemi, leitt til enn
meiri skerðingar á nýmastarfsemi, sem þó gengur venjulega til
baka. Þessar milliverkanir ber að hafa í huga þegar sjúklingar fá
rófekoxíb samhliða ACE-hemlum. Notkun bólgueyðandi verkja-
lyfja samhliða rófekoxíbi gæti einnig dregiö úr blóðþrýstingslækk-
andi verkun beta-blokka og þvagræsilyfja scm og annarra verkana
þvagræsilyfja. Forðast skal samhliða gjöf stærri skammta af
acetýlsalicýlsýru eða bólgueyðandi verkjalyfja og rófekoxíbs.
Samhliða gjöf cýklósporíns eða takrólímus og bólgueyðandi
verkjalyfla getur aukið eiturverkanir cýklósporíns eða takrólímus
á nýru. Eftirlit skal hafa með nýmastarfsemi þegar rófckoxíb er
gefið samhliða öðru hvoru þessara lyfja. Áhrif rófekoxíbs á lyfja-
hvörf annarra lyfja: Blóðþéttni litíums getur aukist af völdum
bólgueyðandi verkjalyfja Hafa ber í huga þörf fyrir viðcigandi eft-
irlit með eiturverkunum tengdum metótrexati þegar rófekoxíb er
gefið samhliða metótrexati. Engar milliverkanir við dfgoxín hafa
komið fram. Gæta skal varúðar þegar rófekoxíb er gefið samhliöa
lyfjum sem umbrotna fyrst og fremst fyrir tilstilli CYP1A2 (t.d.
teófyllíni, amitryptilfni, tacríni og zileútonij.Gæta skal varúöar
þegar lyfjum sem umbrotna fyrir tilstilli CYP3A4 er ávfsað sam-
hliða rófekoxfbi. í rannsóknum á milliverkunum lyfja, hafði rófe-
koxíb ekki klínískt mikilvæg áhrif á lyfjahvörf prednisóns/predn-
isólons eða getnaðarvamartaflna (etinýlöstradfóls/norethindróns
35/1). Áhrif annarra lyfja á lyfjahvörf rófekoxíbs: Þegar öflugir
cýtókróm P450 innleiðarar eru ekki til staðar, er CYP-hvatt umbrot
ekki meginumbrotsleið rófekoxíbs. Engu að sfður olli samhliða
gjöf rófekoxíbs og rífampíns, sem er öflugur innleiðari CYP ens-
íma, u.þ.b. 50% lækkun á blóðþéttni rófekoxíbs. Því skal íhuga að
gefa 25 mg skammt af rófekoxíbi þegár það er gefið samhliða lyfj-
um sem eru öflugir innleiðarar umbrots í lifur. Gjöf ketókónazóls
(öflugur CYP3A4 hemill) hafði ekki áhrif á lyfjahvörf rófekoxíbs í
blóði. Címetidín og sýruhamlandi lyf hafa ekki klínískt þýðingar-
mikil áhrif á lyfjahvörf rófekoxíbs. Mcðganga og brjóstagjöf:
Notkun rófekoxíbs, sem og allra annarra lyfja sem hamla COX-2,
er ekki ráðlögð hjá konum sem eru að reyna að verða þungaðar.
Rófekoxíb á ekki að nota á síðasta þriðjungi meðgöngu þar sem
það gæti, eins og önnur lyf sem hamla myndun prostaglandína,
dregið úr samdrætti legs f fæðingu og valdið ótímabærri lokun á
slagæðarás. Notkun rófekoxfbs hefur ekki vcrið rannsökuð hjá
þunguðum konum í fullnægjandi samanburðarrannsóknum og
skal því ekki nota lyfið á fyrstu tveimur þriðjungum meðgöngu
nema væntanlegt gagn af meðferðinni réttlæti mögulega áhættu
fyrir fóstrið. Ekki er vitað hvort rófekoxíb skilst út í brjóstamjólk,
en það skilst út í mjólk tilraunadýra. Konur sem eru á rófekoxfb
meðferð ættu ekki að hafa böm á brjósti. Aukavcrkanir: Eftirfar-
andi lyfjatengdar aukaverkanir voru skráðar, af hærri tíðni en þeg-
ar um lyfleysu var að ræða, f klínískum rannsóknum hjá sjúkling-
um sem fengu 123 mg eða 25 mg af rófekoxfbi í allt að sex mán-
uði. Algengar (>1 %): Almennar: Bjúgur.vökvasöfnun, kviðverkir,
svimi. Hjarta- og æðakerfi: Hár blóðþrýstingur. Meltingarfæri:
Brjóstsviði, óþægindi f efri hluta kviöar, niðurgangur, ógleði, melt-
ingartruflanir. Taugakerfi: Höfuðvcrkur. Húö: Kláði. Sjaldgæfar
(0,1-1 %): Almennar: Þreyta/máttleysi, uppþcmba, brjóstverkur.
Meltingarfæri: Hægðatregða, sár f munni, uppköst, vindgangur,
nábítur. Augu, eyru, nef og kok: Eymasuð. Efnaskipti og næring:
Þyngdaraukning. Stoðkerfi: Sinadráttur. Taugakerfi: Svefnleysi,
svefnhöfgi, svimi.Geðræn einkenni: Geðdeyfð, minnkuð andleg
skerpa. Öndunarfæri: Andþyngsli. Húð: Útbrot, atópfskt ekscm.
Að auki hafa væg ofnæmisviðbrögð verið skráö í sjaldgæfum til-
vikum í kliniskum rannsóknum.Aukaverkanir voru svipaöar hjá
sjúklingum sem fengu rófekoxfb f eitt ár eða lengur. Brcytingar á
niðurstöðum blóð- og þvagrannsókna: Algengar (>1 %): Hækk-
un á ALAT, lækkun á hematókrít, hækkun á ASAT. Sjaldgæfar
(0,1-1 %): hækkun á þvagefni, lækkun á hemóglóbfni, hækkun á
kreatínini, Hækkun á alkalfskum fosfatasa, prótein f þvagi, fækk-
un rauðra og hvítra blóðkoma. Eftirtaldar alvarlcgar aukaverkan-
ir hafa verið skráðar í tengslum við notkun bólgueyðandi verkja-
lyfla og ekki er hægt að útiloka þær í tengslum við rófekoxíb: Eit-
urverkanir á nýru, þ.á m. millivefs nýmabólga nýrungaheilkenni
(nephrotic syndrome) og nýmabilun; eiturverkanir á lifur, þ.á m.
lifrarbilun og lifrarbólga; eiturverkanir á meltingarfæri, þ.á m. rof,
sár og blæðingar; eiturverkanir vegna of mikils blóðrúmmáls, þ.á
m. hjartabiiun og bilun í vinstri slegli; aukaverkanir á húð og slím-
húðir og alvarleg viðbrögð í húð. Eins og á við um bólgueyðandi
verkjalyf geta alvarlegri ofnæmisviðbrögð átt sér stað þ.á m.
bráðaofnæmi án þess að viðkomandi hafi áður fengið rófekoxíb.
Pakkningar og verð (desember, 2000): Töflur 12,5 mg og 25 mg:
14 stk. 2756 kr. 28 stk. 4888 kr. 98 stk. 14555 kr Afgreiðsla: Lyfseö-
ilsskylda, Greiðsluþátttaka: B. Handhafi markaöslcyfis: Merck
Sharp & Dohme B.V., Haarlem, Holland. Umboðsaöili á íslandi:
Farmasía ehf, Síðumúla 32, 108 Reykjavfk.
Lyfjanefnd ríkisins 28.12.1999

m 1VÍ3Ð:
(RÓFEKOXÍB, MSD)
M mOWB" ú hlancli

M MERCK SHARP& DOHME
g,
EINA DAC
FARMAS/A ehf.
\nttmK
(rófekoxíb, MSD)
Sértækt - Áhrifaríkt - Einfalt