Læknablaðið - 15.01.2001, Blaðsíða 33

FRÆÐIGREINAR / GÆÐASTJÓRNUN
Gæðastjórnun sýklalyfjagjafa á Sjúkrahúsi
Reykjavíkur 1994-1997. Fjárhagsleg áhrif
Inga S.
Þráinsdóttir1,
Smári
Björgvinsson2,
Kristján Linnet2,
Anna Þórisdóttir',
Bessi
Jóhannesson2,
Haraldur Briem'
‘Smitsjúkdómadeild
Sjúkrahúss Reykjavikur,
2apótek Sjúkrahúss
Reykjavíkur. Fyrirspurnir,
bréfaskipti: Haraldur Briem
sóttvarnalæknir,
landlæknisembættinu,
Laugavegi 116,105 Reykjavík.
Netfang:
hbriem@landlaeknir.is
Lykilorð: gœðastjórmm,
sýlalyfjagjöf, kostnaður.
Ágrip
Markmið: Að kanna áhrif leiðbeininga og eftirlits
með gjöf sýklalyfja á Sjúkrahúsi Reykjavíkur á
kostnað og magn gefinna sýklalyfja. Með markvissri
notkun sýklalyfja er stefnt að því að bæta meðferð
sjúklinga, koma í veg fyrir ónauðsynlega sýklalyfja-
meðferð, fækka legudögum, draga úr umhverfis-
spjöllum og óþarfa kostnaði við lækningar.
Efniviður og aðferðir: Rannsóknin tók til áranna
1994 til 1997 og fór fram á þeim deildum
sjúkrahússins þar sem sýklalyf eru mikilvægur hluti
meðferðar. Gefnar voru út leiðbeiningar um notkun
sýklalyfja í reynslumeðferð og í fyrirbyggjandi skyni
við skurðaðgerðir. Dregið var úr aðgengi sýklalyfja
af J01 flokki með því að geyma birgðir af þeim á
einungis einni legudeild og gjörgæsludeild. Þurftu
læknar að fylla út sérstök eyðublöð til að panta lyfin.
Eyðublöð þessi voru síðan notuð til að hafa eftirlit
með sýklalyfjagjöfinni og fylgjast með breytingum á
henni. Lyfjafræðingur og smitsjúkdómalæknir fóru
yfir notkun sýklalyfja á viðkomandi deild og fóru
eftir atvikum á deildirnar til að kanna frekar ýmsar
ástæður fyrir notkun sýklalyfjanna með hliðsjón af
ástandi sjúklings og niðurstöðum ræktana. Komu
þeir ábendingum á framfæri ef þurfa þótti. Alls fór
eftirlitið fram á átta deildum spítalans. Það hófst á
mismunandi tímum frá maí 1995 til mars 1996.
Niðurstöður: Kostnaður vegna sýklalyfja lækkaði
að jafnaði eftir að eftirlit með notkun þeirra hófst.
Með tímanum hafði kostnaðurinn hins vegar
tilhneigingu til að hækka aftur. Mestur
heildarsparnaður náðist á skurðdeildum sjúkra-
hússins eða um 8,5 milljónir króna. Á lyflækn-
ingadeildum nam heildarsparnaðurinn 2,3 milljónum
króna á tímabilinu. Að frádregnum kostnaði við
starfsmannahald vegna eftirlitsins var raunsparnað-
urinn um 6 milljónir króna. Heildarmagn gefinna
sýklalyfja lækkaði á öllum deildum miðað við notkun
skilgreindra dagskammta (SDS) um 3-14%.
Ályktanir: Raunsparnaður vegna eftirlits með gjöf
sýklalyfja á Sjúkrahúsi Reykjavíkur var um 6
milljónir króna á tímabilinu 1994-1997. Jafnframt
hefur hlutur sýklalyfja af heildarlyfjakostnaði
Sjúkrahúss Reykjavíkur lækkað eftir að eftirlit með
sýklalyfjagjöfum hófst þrátt fyrir að meðalkostnaður
við hvern ráðlagðan dagskammt sýklalyfs hafi
hækkað á einstökum deildum á tímabilinu. Þá hefur
ENGLISH SUMMARY
Quality control of antimicrobial usage in Reykjavik
Hospital in 1994 — 1998: economic impact
Þráinsdóttir IS, Björgvinsson S, Linnet K, Þórisdóttir A,
Jóhannesson B, Briem H
Læknablaöiö 2001; 87: 33-8
Aims: To investigate the effect of guidelines and
supervision of the prescription of antimicrobial agents at
Reykjavik Hospital on the cost and the amount used of
these agents.
Material and methods: The investigation was conducted
from 1994 to 1997. Guidelines were issued for the
prescription of antimicrobial agents in empirical treatment
and for prophylactics in surgery. The availability of these
agents was reduced and the physicians had to order these
drugs by filling out a special application form. These forms
were later on used for the supervision by a pharmacist and
an infectious disease physician of the use of antmicrobial
agents and to monitor any change in the prescription of
the agents. If needed the supervisors gave advice to the
clinicians responsible for the patients' care. The
supervision took place at eight of the wards of the hospital
and started at different times during May 1995 to March
1996.
Results: The cost of the usage of antimicrobial agents was
reduced after the introduction of the supervision. However,
as time passed from the implementation of the supervision
the cost tended to increase again. The greatest cost
reduction was achieved at the departments of surgery or
8.5 million lcelandic crowns. At the departments of
medicine the cost reduction was 2.3 million crowns. By
correcting for the cost of supervisory staff the real cost
decrease was approximately 6 million crowns. The total
amount of prescribed antimicrobial agents measured by
the Standardised Daily Dosage was reduced in all the
concerned wards by 3-14%.
Conclusions: The real cost decreases after the
implementation of supervision of the prescription of
antimicrobial agents was approximately six million
lcelandic crowns during 1994 to 1997. Also, the proportion
of antimicrobial agents in the total cost of drugs was
reduced after the supervision started in spite of increasing
mean cost per Standardised Daily Dosage increased at the
departments during the study period. The goal of reducing
the amount of antimicrobial agents prescribed was also
achieved.
Key words: quality control, antimicrobials, cost.
Correspondence: Haraldur Briem. E-mail:
hbriem@landlaeknir.is
Læknablaðið 2001/87 33
L