Læknablaðið

Árgangur

Læknablaðið - 15.11.2003, Síða 58

Læknablaðið - 15.11.2003, Síða 58
UMRÆÐA & FRÉTTIR / HEIMILISOFBELDI Læknar og greining heimilisofbeldis Drífa Snædal Heimilisofbeldi er þegar einn fjölskyldumeðlimur kúgar annan í skjóli friðhelgi heimilisins og tilfinn- ingalegrar, félagslegrar og fjárhagslegrar bindingar. Sá sem beitir heimilisofbeldi getur verið maki, fyrr- verandi maki, foreldri, barn eða aðrir tengdir fórn- arlambinu fjölskylduböndum. Oftast er um að ræða karlmann sem beitir konu ofbeldi í krafti lík- amlegra yfirburða og verður hér fjallað um ein- kenni þessa og hvað læknar geti gert ef grunur kviknar um slíkt ofbeldi. Birtingarmyndir og umfang Heimilisofbeldi getur birst í andlegri kúgun, ein- angrun, efnahagslegri stjórnun, hótunum og niður- lægingu. Líkamlegt ofbeldi er sú birtingarmynd sem er greinilegust en andlegt ofbeldi er erfiðast að merkja og jafnframt að vinna úr. Kynferðisleg mis- notkun, svo sem nauðganir eða kynferðisleg niður- læging, er einnig mjög oft hluti af heimilisofbeldi. I skýrslu sem unnin var að beiðni dómsmálaráð- herra árið 1996 kemur fram að 14% íslenskra kvenna hafa veríð beittar ofbeldi af núverandi eða fyrrverandi maka og 7% verið beittar mjög grófu ofbeldi. Þar kemur einnig fram að tæp 9% aföllum ofbeldisáverkum skráðum það ár á slysavarðstofu voru af völdum einhvers fjölskyldumeðlims en konur voru þar í miklum meirihluta. Það ber að hafa í huga að þetta er samkvæmt frásögn kvenn- anna og gæti því verið vanmetið. Þar sem einangrun er ein tegund heimilisofbeld- is er opinber þjónusta, svo sem heilbrigðisþjónust- an, oft einn af fáum snertiflötum fórnarlambs við umheiminn. Það er því mikilvægt að heilbrigðis- starfsfólk þekki einkenni heimilisofbeldis og við- eigandi viðbrögð. Sömuleiðis að greina það sem fyrst því annars getur það þrengt verulega mögu- leika konunnar á raunhæfri aðstoð. Ef konan er meðhöndluð sem sjúklingur er hœtta á að hún fari sjálfað líta á sig sem slíkan og að rót vandans liggi í sjúkdómum hennar en ekki því að hún búi við of- beldi. Þar með er heilbrigðisstarfsfólk farið að styrkja þau skilaboð sem ofbeldismaðurinn sendir henni, það er að hún sé ekki „í lagi“ og þurfi að „læknast“. Höfundur er viðskiptafræð- ingur að mennt og starfar sem fræðslu- og kynningarstýra Samlaka um kvennaathvarf. Einkenni heimilisofbeldis Konur sem búa við heimilisofbeldi sækja marktækt meira til lækna vegna minni háttar veikinda og vandamála tengdu kynlífi en aðrar konur. Einnig leita konur í ofbeldissamböndum meira til lækna vegna barna sinna en gengur og gerist. Líkamleg einkenni konu í ofbeldissambandi geta verið: • Höfuðverkur • Svefntruflanir • Þreyta • Almennt slen • Ýmis stoðkerfaeinkenni • Meltingaróþægindi • Átröskun • Brjóstverkir Tíðar sýkingar í þvag- eða kynfærum geta einnig verið merki um kynferðislega misnotkun. Andleg einkenni birtast oft í: • Þunglyndi • Kvíða • Ótta • Spennu • Kynlífsvandamálum • Áráttuþráhyggjuhegðun • Áfengis- og lyfjamisnotkun • Sjáfsvfgstilraunum Oft er lítið samræmi milli lýsingar á líðan annars vegar og líkamlegs ástands hins vegar. Vegna þeirr- ar einangrunar sem oft er samfara heimilisofbeldi getur liðið einhver tími milli þess sem kona verður fyrir líkamlegu ofbeldi og hún leitar sér læknisað- stoðar. Ef ofangreind einkenni eiga við er fullt til- efni til að spyrja konu út í ástand á heimili. Spurningar iækna Þegar saga sjúklings er skráð og grunur leikur á of- beldi ber að hafa nokkur atriði í huga. Ofbeldis- maðurinn fylgir oft fórnarlambinu í læknisheim- sóknir og heimtar jafnvel að svara spurningum heil- brigðisstarfsfólks fyrir sjúklinginn. Ef slíkt er uppi á teningnum er að sjálfsögðu mjög mikilvægt að ræða einslega við sjúkling. Það ber einnig að hafa í huga að ef nauðsynlegt reynist að túlka samtalið þá sé túlkurinn ekki í fjölskyldutengslum við sjúklinginn. Einnig skal sjúklingur upplýstur um trúnaðarsam- band við lækni og hvaða takmörkunum það er háð, þegar til dæmis grunur leikur á að börn búi við óvið- unandi aðstæður. Til að greina hvort um heimilisofbeldi er að ræða er lagt til að læknar spyrji eftirfarandi spurninga við grun um ofbeldi: • Hefur þér verið ýtt, hrint, þú slegin eða meidd með öðrum hætti síðastliðið ár. Ef svo er, hver gerði það? • Finnst þér þú vera örugg í hjónabandi þínu (ástarsambandi)? • Finnur þú til óöryggis gagnvart fyrrum maka? • Ertu hingað komin vegna áverka af völdum 882 Læknablaðið 2003/89
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92

x

Læknablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknablaðið
https://timarit.is/publication/986

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.