Læknablaðið - 15.01.2004, Blaðsíða 90

SÉRLYFJATEXTAR
ZYPREXA og ZYPREXA VELOTAB Eli Lilly Ncderland. Zyprexa (olan/apin) töflur: 2,5 mg, 5 mg, 7,5 mg, 10 mg, 15 mg, 20mg. Zyprexa Velotab (olanzapin) munndreifitöflur: 5 mg, 10 mg, 15 mg, 20mg; N05AH03. Abendingar:
Olanzapin er ætlað til meðferðar við gcðklofa. Olanzapin er einnig virkt til framhaldsmeðferðar fyrir sjúklinga sem hafa sýnt bata viö byrjun meðferðar. Olanzapin er ætlað til meðferðar við meðal til alvarlegri geðhæð. Hjá sjúklingum
þar scm gcðhæðarlota hcfur svarað olanzapin mcðfcrð, er olanzapin ætlað til að fyrirbyggja að cinkennin taki sig upp á ný hjá sjúklingum mcð gcðhvörf. Skammtur og lyfjagjöf: Geðklofi: Mælt er mcð að gcfa 10 mg af olanzapin cinu
sinni á dag í byrjun meðfcrðar. Geðhæð: Upphafsskammtur cr 15 mg einu sinni á dag í eins lyfs meðferð cða 10 mg á dag í samhliða meðferð. Fyrirbyggjandi við endurupptöku geðhvarfa: Ráðlagður upphafsskammtur er 10 mg/dag.
Fyrir sjúklinga sem hafa fengið olanzapin við geðhæð, er sami skammtur notaður áfram í fyrirbyggjandi mcðferð. Ef vart verður við geðhæð, blönduð cinkcnni, cða þunglyndi skal viðhalda olanzapin meðferð (með skammtabreytingum
cf mcð þarf), ásamt viðbótarmcðferð samkvæmt klínísku mati til að mcðhöndla gcðræn cinkenni. A meðferðartíma við gcðklofa, geðhæð og til að fyrirbyggja cndurupptöku gcðhvarfa má brcyta þcssum skammti með hliðsjón af klínískum
einkcnnum einstaklingsins, innan skammtabilsins 5-20 mg/dag. Mælt er mcð, aö klínísk einkenni sjúklings verði endurmetin, áður en skammtastærð cr aukin umfram ráðlagðan upphafsskammt og skulu klínísk cinkenni endurmetin cigi
sjaldnar en á 24 tíma fresti. Gcfa má olanzapin án tillits til máltíða því frásog er óháð fæðu. íhuga ætti að minnka skammta smám saman þegar meðferð mcð olanzapini er hætt.
Olanzapin munndrcifitöflu cr komið fyrir í munni, þar sem hún sundrast hratt í munnvatni, þannig að auðvclt cr að kyngja henni. Erfitt er að ná munndrcifitöflunni hcilli úr munni. Vegna þcss hvc munndrcifitaflan er viðkvæm, skal hún
tckin strax eftir að þynnan hcfur vcrið opnuð. Auk þess má sundra töflunni í fullu glasi af vami eða öðmm hentugum drykk (appelsínusafa, eplasafa, mjólk eða kaffi), og drekka strax. Olanzapin munndreifitafla er jafngild olanzapin
húöuðum töflum. m.t.t. frásogshraða og frásogs. Skömmtun og skammtastærðir eru cins og með olanzapin húðuðum töflum. Börn og unglingar: Olanzapin hefur ekki verið gefið einstaklingum undir 18 ára aldri í rannsóknum. Aldruðir:
Vcnjulega er ekki mælt með lægri byrjunarskammti (5 mg/dag), cn kemur til álita, cf cinstaklingurinn er 65 ára cða cldri þcgar klínísk einkcnni gefa tilcfni til þess. Sjúklingar með skerta lifrar- og/cöa nýrnastarfsemi: Til greina kcmur
að gefa þessum einstaklingum lægri byrjunarskammt (5 mg). Ef um er að ræða meðal skerta lifrarstarfsemi (cirrhosis, Child-Pugh Class A eða B), ætti byrjunarskammtur að vera 5 mg og einungis aukinn með varúð. Frábendingar:
Olanzapin má ekki gefa sjúklingum mcð ofnæmi fyrir olanzapini eða einhverju af hjálparefnunum. Olanzapin má ekki gcfa sjúklingum með þekkta áhættu fyrir þrönghomsgláku. Varúð: Blóðsykurshækkun og/eða þróun eða versnun
sykursýki, stundum mcð kctónblóðsýringu cða mcðvitundarlcysi, hcfur cinstaka sinnum verið lýst og einnig nokkrum dauðsföllum. Þyngdaraukningu hafði þá stundum verið lýst áður, scm gæti vcrið vfsbcnding. Sérstaklcga er mælt cr
mcð að fylgst sé vel með sykursjúkum og sjúklingum í áhættuhóp fyrir sykursýki. Bráðaeinkennum svo sem aukin svitamyndun, svefnleysi, skjálfti, kvíði, ógleði eða uppköst hefur örsjaldan verið lýst (<0,01 %) ef notkun olanzapins er
hætt skyndilega. íhuga skal að lækka skammta smám saman þegar meðfcrÖ með olanzapini er hætt. Aðrir sjúkdómar samtímis: Þrátt fyrir að olanzapin hafi sýnt andkólínvirk áhrif in vitro, hafa klínískar rannsóknir sýnt lágt nýgengi
slíkra cinkenna. Þar sem klínísk rcynsla olanzapins hjá sjúklingum scm hafa jafnframt aðra sjúkdóma cr takmörkuð skal gæta varúðar við gjöf lyfsins hjá sjúklingum með stækkun á blöðruhálskirtli cða þarmalömun og önnur svipuð
cinkcnni. Ekki er mælt mcð notkun olanzapins til meðferðar á Parkinsons sjúklingum með psýkósur sem eru orsakaðar af dópamfnörvandi lyfjum. í klfnfskum rannsóknum hefur versnun Parkinsons cinkcnna og ofskynjanir verið mjög
algengar og tíðari en af lyfleysu og olanzapin sýndi ekki meiri virkni en lyfleysa á psýkótísku einkennin. Skilyrði fyrir þátttöku í þcssum rannsóknum var að ástand sjúklings væri stöðugt og þeir mcðhöndlaðir með lægsta virka skammti
af Parkinsons lyfjum (dópamín örvandi lyO og að mcðferð og skammtar Parkinsons lyfja væri óbreytt á rannsóknartíma. Meðfcrð með olanzapini var hafin mcð 2,5 mg/dag og læknirinn gat aukið skammtinn að hámarki í 15 mg/dag
með hliðsjón af mati hans á klínískum cinkcnnum sjúklings. Nokkrir dagar cða vikur gcta liðið uns merki sjást um bata af scfandi meðferð. Fylgjast skal náið með sjúklingum á þessu tímabili. Laktósi: Olanzapin tafla inniheldur laktósa.
Fenýlalanín: Olanzapin munndreifitafla inniheldur aspartam, fenýlalanín er umbrotsefni aspartams. Mannitul: Olanzapin munndreifitafla innihcldur mannitol. Natríum methýl parahýdroxýbenzúat og natríum propýl
parahýdroxýbenzóat: Olanzapin munndrcifitafla inniheldur natríum mcthýl parahýdroxýbenzóat og natríum propýl parahýdroxýbcnzóat. Þessi rotvamarcfni gcta valdið ofsakláða. Dæmi eru um síðbúin einkcnni eins og snertiofnæmi
(contact dermatitis), en bráð cinkenni með berkjukrampa eru sjaldgæf. Tímabundin og cinkennalaus hækkun á lifrartransamínösum ALT og AST hefur stundum vcrið lýst, sérstaklega í upphafi meðferðar. Gæta skal varúðar hjá sjúklingum
með hækkað ALT og/eða AST, hjá sjúklingum sem hafa einkcnni um skcrta lifrarstarfsemi, hjá sjúklingum með sögu um skerta lifrarstarfsemi og hjá sjúklingum scm fá einnig meðferð mcð lifrartoxískum lyfjum. í þeim tilfellum þar
scm ALT og/eða AST hækka meðan á mcðferð stcndur ætti að fylgjast sérstaklega mcð sjúklingnum og mcta þörf á að lækka lyfjaskammtinn. Ef grcining lifrarbólgu cr staðfest, skal mcðfcrð mcð olanzapini hætt. Eins og með önnur
sefandi lyf skal gæta varúðar hjá sjúklingum sem hafa fækkun á hvítfrumum og/cða hlutleysiskymingum hver sem orsökin er, hjá sjúklingum sem fá lyf sem eru þekkt fyrir að valda hlutleysiskymingafæð, hjá sjúklingum sem hafa
minnkaða virkni beinmergs vegna lyfjanotkunar, hjá sjúklingum sem hafa minnkaða virkni beinmergs vegna annars sjúkdóms, geislameðferðar cða krabbameinslyfjameðferðar, og hjá sjúklingum sem hafa eósínfilafjöld cða
mycloproliferativa sjúkdóma. Tilkynningar um hlutleysiskymingafæð hafa vcrið algcngar þcgar olanzapin og valpróat cm gefin samhliða. Takmarkaðar upplýsingar cm um samhliða mcðfcrð mcð litíurn og valpróati. Ekki cm fyrirliggjandi
ncinar upplýsingar um samhliða meðfcrð með olanzapini og carbamazcpini, hins vcgar hafa vcrið gerðar rannsóknir á lyfjahvörfum. Neurolcptiskt Malignant Syndrom (NMS): NMS er alvarlcgt lífshættulegt ástand tengt meðferð mcð
sefandi lyfjum. Mjög fá tilfelli, lýst scm NMS, hafa líka verið tcngd olanzapini. Klínísk einkenni NMS em ofurhiti, vöðvastífni, breytt hugarástand og cinkenni um tmflanir í ósjálfráða taugakcrfinu (óreglulegur púls eða óreglulcgur
blóðþrýstingur, hraður hjartsláttur, aukin svitamyndun og hjartsláttartmflanir). Frckari cinkenni gcta verið hækkaður krcatín fosfókínasi, myoglóbúlín í þvagi (rákvöðvasundmn) og bráð nýmabilun. Ef sjúklingur fær merki og einkcnni
um NMS, eða hcfur hækkaðan líkamshita án þekktrar skýringar og án annarra klínískra einkenna um NMS skal hætta notkun allra sefandi lyfia, þar mcð talið olanzapin. Olanzapin skal notað mcð varúð hjá sjúklingum sem hafa sögu
um krampa eða fá meðferð scm gæti lækkað krampaþröskuld. Krampar sjást cinstaka sinnum hjá sjúklingum sem fá meðferð mcð olanzapini. 1 flcstum tilvikum cr jafnframt um að ræða sögu um krampa eða áhættuþætti sem auka líkur
á krömpum. Síðkomnar hrcyfitruflanir: I samanburðarrannsóknum sem stóðu í allt að citt ár voru hreyfitruflanir af völdum lyfja tölfræðilega marktækt sjaldnar tengdar olanzapini. Hins vcgar aukast líkur á síðkomnum hrcyfitruflunum
við langtíma notkun og því skal mcta hvort lækka skuli lyfjaskammtinn cða hætta notkun lyfsins cf hreyfitruflanir koma fram hjá sjúklingi sem fær olanzapin. Slík einkenni geta versnað tímabundið cða jafnvel komið fram eftir að notkun
lyfsins hcfur verið hætt. Vegna megináhrifa olanzapins á miðtaugakerfið, skal gæta varúðar í samtímis notkun annarra lyfja sem verka á miðtaugakerfið og áfcngis. Þar sem olanzapin sýnir anddópamínvirkni in vitro, getur það minnkaö
álirif cfna sem hafa beina eða óbcina dópamínvirkni. Réttstöðu blóðþrýstingslækkun kom stundum fyrir hjá cldra fólki í klínískum rannsóknum á olanzapini. Eins og mcð önnur sefandi lyf, cr mælt mcð því að mæla reglulcga blóðþrýsting
hjá sjúklingum eldri en 65 ára. Olanzapin var ekki tengt viðvarandi lengingu á QT-bili í klínískum rannsóknum. Einungis 8 af 1685 einstaklingum fengu cndurtckið lcngingu á QTc bili. Eins og með öll önnur scfandi lyf skal fara varlega
þcgar olanzapin cr gefið samtímis öðrum lyfjum scm vitað er að geti lcngt QTc bilið, sérstaklega hjá öldruðum, hjá sjúklingum með meðfætt lengt QT heilkenni, blóðríkishjartabilun, ofstækkun hjarta, oflækkun kalíums eða oflækkun
magncsíums. Milliverkanir: Gæta skal varúðar hjá sjúklingum sem fá mcðfcrð mcð lyfjum scm geta valdið bælingu á miðtaugakcrfi. Mögulcgar millivcrkanir við olanzapin: Þar sem olanzapin er umbrotið um CYP1A2, geta efni scm
örva cða letja þctta ísóenzým haft áhrif á lyfjahvörf olanzapins. Örvun CYPl A2: Umbrot olanzapins geta örvast af rcykingum og karbamazcpíni, sem gctur leitt til lægri þéttni olanzapins. Einungis hcfur orðið vart við væga eða mcðal
aukningu á úthreinsun olanzapins. Líklega cru klínísk áhrif takmörkuð, cn klínískt eftirlit er ráðlegt og gefa má hærri skammta cf mcð þarf. Hömlun CYPIA2: Fluvoxamin er sértækur CYPl A2 hemill, sem hefur sýnt marktæk hemjandi
áhrif á umbrot olanzapins. Mcðalhækkun Cmax olanzapins eftir gjöf fluvoxamins var 54% hjá konum scm rcyktu ekki og 77% hjá körlum scm rcyktu. Mcðalhækkun olanzapin AUC var 52% annars vcgar og 108% hins vcgar hjá sömu
hópum. íhuga skal lægri byrjunarskammt olanzapins hjá sjúklingum scm fá fluvoxamin eða aðra CYPl A2 hemla, svo sem ciprofloxacin. íhuga skal lækkun skammta olanzapins ef lyfjameðferð cr hafin með CYP1A2 hemli. Lækkað
aðgengi: LyQakol draga úr aðgengi olanzapins eftir inntöku um 50 til 60% og skulu gefin að minnsta kosti 2 tímum fyrir eða eftir inntöku olanzapins. Ekki hafa fundist merki um að flúoxetín (CYP2D6 hcmill), einstakir skammtar af
sýrubindandi lyfjum (ál-, magncsíumsambönd) eða cimetidini hafi marktæk áhrif á lyfjahvörf olanzapins. Hugsanlcg áhrif olanzapins á önnur lyf: Olanzapin gctur drcgið úr áhrifum lyfja scm hafa bcin eða óbcin dópamínörvandi áhrif.
Ólanzapin hemur ekki aðal CYP450 ísóenzýmin in vitro (t.d. 1A2, 2D6, 2C9, 2C19, 3A4). Því cr ckki búist við millivcrkunum, sem hefur vcrið staðfest í in vivo rannsóknum þar sem ekki hefur fundist hömlun á umbrotum eftirtalinna
lyfja: þríliringlaga þunglyndislyf (svarar að mestu lcyti til CYP2D6 kerfisins), warfarín (CYP2C9), teófýllfn (CYP1A2) cða díazcpam (CYP3A4 og 2C19). Olanzapin olli engum millivcrkunum þcgar það var gcfið samhliða litíum cða
bipcridcni. Mælingar á plasmaþéttni valpróats bcnda ckki til að brcyta þurfi skammtastærðum valpróats, cftir að samhliða gjöf olanzapins er hafin. Meöganga: Þar sem þekking um áhrif lyfsins á fóstur cr takmörkuð skal lyfið einungis
notað hjá þunguðum konum cf ávinningur af meðfcrðinni er talinn réttlæta áhættuna fyrir fóstrið. Örsjaldan hefur vcrið lýst skjálfta, vöðvastífieika, svcfnhöfga og syfju hjá ungbömum mæðra scm fengu olanzapin á síðasta þriðjungi
meðgöngu. Brjóstagjöf: Ekki cr vitað hvort lyfið skilst út í brjóstamjólk. Konum skal ráðlagt að hafa ekki bam á brjósti mcðan á töku lyfsins stendur. Áhrif á hæfni til aksturs og notkunar véla: Þar sem olanzapin getur valdið syfju
og svima cr sjúklingum ráðlagt að gæta varúðar við stjómun véla, þar mcð talið akstur bifreiðar. Aukaverkanir: Syfja og þyngdaraukning vom einu mjög algcngu (>10%) aukaverkanimar hjá sjúklingum sem fcngu olanzapin í klínískum
rannsóknum. Tilkynningar um óeðlilcgt göngulag hafa verið mjög algcngar í klínískum rannsóknum á sjúklingum með Alzheimers sjúkdóm. í klínískum rannsóknum hjá sjúklingum með psýkósur sem orsakast af lyfjum (dópamín örvandi
lyO og tengjast Parkinsons sjúkdómi, hafa tilkynningar um versnun Parkinsons einkenna og ofskynjanir vcrið mjög algcngar og tíðari en af lyfleysu. í cinni klínískri rannsókn á sjúklingum með gcðhvarfasýki, sem fengu valpróat og
olanzapin, var tíðni hlutleysiskymingafæðar 4,1%; scm hugsanlcga stafaði af því hvc plasmaþéttni valpróats var há. Þcgar olanzapin var gefið samhliða mcð litíum cða valpróati varð vart við aukningu (>10%) á eftirtöldum cinkcnnum:
Skjálfta, munnþurrki, aukinni matarlyst og þyngdaraukningu. Tilkynningar um talgalla vom einnig algengar (1-10%). Við meðferð með olanzapini samhliða litíum eða divalproex varð vart við þyngdaraukningu 7% frá grunnlínu hjá
17,4% sjúklinga á mcöan á bráÖameðfcrÖ stóð (allt að 6 vikur). Langtíma (allt að 12 mánaða) fyrirbyggjandi mcðferð við cndumpptöku geðhvarfa með olanzapini var tengd við þyngdaraukningu £ 7% frá gmnnlínu hjá 39,9% sjúklinga.
Mjög algengar (>10%): Þyngdaraukning, svefnhöfgi, í klínískum rannsóknum á sjúklingum mcð Alzheimers sjúkdóm hefur verið lýst óeðlilegu göngulagi, hækkað plasma prólaktín. Tilkynningar um versnun Parkinsons cinkenna og
ofskynjanir vom tíðari hjá sjúklingum mcð Parkinsons sjúkdóm. Algengar (1-10%): Eósínfíklafjöld, aukin matarlyst, hækkaður blóðsykur, hækkaðir þríglyseríðar, svimi, akathisia, parkisonseinkcnni, hreyfitmfiun, réttstöðu
blóðþrýstingslækkun, væg skainmvinn andkólínvirk áhrif þ.m.t. hægðatrcgða og munnþurrkur, skammvinn, cinkennalaus hækkun lifrar transamínasa (ALT, AST), sérstaklega í byrjun mcðfcrðar, þróttlcysi, bjúgur. Sjaldgæfar (0,1-1 %):
Hægsláttur með cða án blóðþrýstingslækkunar eða yfirliðs, Ijósnæmisviðbrögð, hækkaður kreatínín fosfókínasi. Mjög sjaldgæfar (0,01-0,1%): Hvítfmmnafæð, krömpum hefur mjög sjaldan vcrið lýst hjá sjúklingum sem cm
mcðhöndlaðir mcð olanzapini, í flcstum tilfellum var um að ræða sögu um krampa cða áhættuþætti sem auka líkur á krömpum, útbrot. Órsjaldan koma fyrir (<0,01 %): Blóðflagnafæð, hlutleysiskymingafæð, ofnæmisviðbrögð (t.d.
óþolsviðbrögð, ofsabjúgur, kláði, eða ofsakláði), blóðsykurshækkun og/eða þróun cða versnun sykursýki, stundum mcð ketónblóðsýringu eða meðvitundarleysi hefur örsjaldan verið lýst, þar með talin fáein dauðsföll, ofhækkun
þríglyscríða, tilfellum af NMS (Ncurolcptic Malignant Syndromc), tcngd olanzapini hcfur vcrið lýst, bráðacinkcnnum svo scm aukin svitamyndun, svcfnlcysi, skjálfti, kvíði, óglcði eða uppköst hcfur örsjaldan vcrið lýst þcgar mcðfcrð
mcð olanzapini er hætt skyndilcga, brisbólga, lifrarbólga, þvagtrcgða, langvarandi stinning reðurs. Pakkningar og verð (júní 2003): Zyprexa töflur. 28 stk. x 2,5 mg: kr. 8.021. 28 stk. x 5 mg: 11.106. 56 stk. x 7,5 mg: 28.713. 28 stk. x
10 mg: 19.485. 56 stk. x 10 mg: 36.534. 28 stk. x 15 mg: 28.053. 28 stk. X 20 mg: 33.766. Zyprexa Vclotab (munndrcifitöflur). 28 stk. x 5 mg: 12.880. 28 stk. x 10 mg: 23.398. 28 stk. x 15 mg: 33.936. 28stk. X 20 mg: 38.354.
Afgrciöslutilhögun og greiðsluþátttaka almannatrygginga: R, 100. Samantekt um eiginleika lyfs er stytt í samræmi við reglugcrö um lyfjaauglýsingar. Hægt er aö nálgast samantekt um eiginleika lyfs í fullri lengd hjá Eli Lilly
Danmark A/S Utibú á íslandi, Brautarholti 28, 105 Reykjavík. Desember 2003.
Ezetrol Skrásett vörumerki MSP Singapore Company, LLC, 300 Beach Road, The Concourse #13-05/06, Singapore 199555
MSD Töflur: C10 AX 09
Virkt innihaldsefni: 10 mg af ezetimíbi. Ábendingar: Frumkomin kólesterólhcekkun (Primary Hypercholesterolemia):Ezetrol geftð samhliða HMG-CoA afoxunarmiðlahemli (statíni) er ætlað ásamt ákveðnu
mataræði fyrir sjúklinga mcð arfblcndna ættgenga kólesterólhækkun (heterozygous familial hypercholesterolemia) og kólesterólhækkun sem ekki er ættgeng (non-familial hypercholesterolemia) og ekki er hægt
að meðhöndla með statíni á viðeigandi hátt. Ezetrol einlyfjameðfcrð, cr ætluð ásamt ákveðnu mataræði fyrir sjúklinga með arfblendna ættgenga kólesterólhækkun (heterozygous familial hypercholesterolemia)
og kólesterólhækkun sem ekki cr ættgeng (non-famiíial hypercholesterolemia) þar sem statín er ekki talið viðeigandi eða er ekki þolað. Arfhrein cettgeng kólesterólhœkkun (Homozygous Familial
Hypercholesterolemia).'Ezetrol gefið samhliða statíni, er ætlað ásamt ákveðnu mataræði fyrir sjúklinga með arfhreina ættgenga kólesterólhækkun. Sjúklingar geta einnig fengið aðra meðferð samhliða (t.d.
LDL blóðskilun (apheresis)). Arfhrein sítósterólhœkkun (Homozygous Sitosterolemia (Phytosterolemia)):EzelTo\ er ætlað ásamt ákveðnu mataræði fyrir sjúklinga með arfhreina sítósterólhækkun. Rannsóknum
sem sýna virkni Ezetrol sem forvöm við fylgikvillum æðakölkunar (atherosclerosis) hefur enn ckki verið lokið. Skammtar: Sjúklingar skulu vera á viðeigandi fitulækkandi fæði áður en meðferð er hafin og
skal því haldið áfram meðan á meðfcrð með Ezetrol 10 mg töflum stendur. Ezetrol er ætlað til inntöku. Ráðlagður skammtur af Ezetrol er ein 10 mg tafla daglega. Ezetrol 10 mg töflur má taka inn á hvaða tíma
dags sem er, með eða án fæðu. Þegar Ezetrol er bætt við statín skal annað hvort viðhalda upphafsskammti statínsins eða viðhalda þeim skammti sem þegar er tekinn. í þessum tilvikum skal athuga
skammtaleiðbeiningar fyrir það tiltekna statín. Samhliða gjöf meö gallsýru-sequestra (bile acid sequestrants):Gefa skal Ezetrol annað hvort 2 klst. fyrir eða 4 klst. eftir að gallsýru-sequestra gjöf lýkur. Notkun
hjá öldruöum:Engin þörf er á aðlögun skammta hjá öldruðum. Notkun hjá hörnum.-Böm og unglingar 10 ára: Engin þörf er á aðlögun skammta. Hinsvegar er klínísk reynsla hjá bömum og unglingum (9 til 17
ára) takmörkuð. Böm < 10 ára: Engar klínískar upplýsingar em fyrir hendi, því er meðferð með Ezetrol ekki ráðlögð. Skert lifrarstarfsemi: Engin þörf er á aðlögun skammta hjá sjúklingum með væga skerðingu
á lifrarstarfsemi (Child Pugh gildi 5 til 6). Meðferð með Ezetrol er ekki ráðlögð hjá sjúklingum með miðlungsmikla (Child Pugh gildi 7 til 9) cða vemlega (Child Pugh gildi > 9) skerðingu á lifrarstarfsemi.
Skert nýrnastarfsemi.-Engin þörf er á aðlögun skammta hjá sjúklingum með skerta nýmastarfsemi. Frábendlngar: Ofnæmi fyrir virka efninu eða einhverju hjálparefnanna.
Vinsamlegast leitið upplýsinga í Samantekt á eiginleikum lyfs (SPC) fyrir viðkomandi statín, þegar Ezetrol cr gefið samhliða statíni. Ekki skal veita samsetta meðferð með Ezetrol og statíni á meðgöngu eða við
brjóstagjöf. Ekki skal gcfa Ezetrol mcð statíni sjúklingum sem hafa viðvarandi lifrarsjúkdóm eða stöðuga óútskýranlega hækkun á transamínasagildum. Varnaðarorð og varúðarreglur: Vinsamlegast leitið
upplýsinga í Samantekt á eiginleikum lyfs (SPC) fyrir viðkomandi statín, þegar Ezetrol er gefið samhliða statíni. Lifrarensím.Í samanburðarrannsóknum hjá sjúklingum sem fá Ezetrol ásamt statíni hefur
viðvarandi hækkun á transamínösum ( þreföld eðlileg efri mörk) komið fram. Þegar Ezetrol er gefið ásamt statíni, skal framkvæma lifrarpróf þegar meðferð hefst og síðan samkvæmt ráðleggingum fyrir
viðkomandi statín.Skert lifrarstarfsemi.Þar sem áhrif aukinnar þéttni ezetimíbs í líkamanum hjá sjúklingum með miðlungsmikla eða verulega skerðingu á lifrarstarfsemi eru óþekkt, er Ezetrol ekki ráðlagt.
Fíbröt.Öryggi og verkun czctimíbs samhliða fíbrötum hefur ekki verið staðfcst og er samhliða gjöf Ezctrols og fíbrata því ekki ráðlögð. Ciklósporln: Gæta skal varúðar þegar hefja skal ezetimíb meðferð þar
hjá sjúklingum sem taka ciklósporín. Magn laktósa í hverri töflu (55 mg laktósaeinhýdrat) er líklega ekki nægilegt til að framkalla sértæk einkenni laktósaóþols. Milliverkanir: í forklínískum rannsóknum hefur
verið sýnt fram á að ezetimíb örvar ckki cýtókróm P-450 umbrotsensím. Engar klínískt marktækar milliverkanir hafa komið fram milli ezetimíbs og lyfja sem vitað er að umbrotna fyrir tilstilli cýtokróma P-450
1A2, 2D6, 2C8, 2C9 og 3A4, eða N-asetýltransferasa. í klínískum rannsóknum á milliverkunum hafði ezetimíb engin áhrif á lyQahvörf dapsóns, dextrómetorfans, dígoxíns, getnaðarvamarlyfja til inntöku
(etinýlestradíóls og levónorgestrels), glípizíðs, tolbútamíðs, mídazólams við samhliða notkun. Címetidín hafði engin áhrif á aðgengi ezctimíbs þegar lyfin voru gefin samtímis. Sýrubindandi lyf: Samhliða gjöf
sýrubindandi lyfja hægði á frásogi ezetimíbs en hafði engin áhrif á aðgengi lyfsins. Þessi minnkaði frásogshraði erekki talinn hafa marktæka klíníska þýðingu. Kólestýramín: Samhliða gjöf kólestýramíns lækkaði
meðalgildi AUC fyrir heildar ezetimíb (ezetimíb + ezetimíb-glúkúróníð) um u.þ.b. 55 %. Þessi milliverkun getur dregið úr þeirri auknu lækkun LDL-kólesteróls sem kemur fram þegar ezetimíbi er bætt við
kólestýramín meðferð. FftröriSamhliða gjöf fenófíbrats jók þéttni heildar ezetimíbs u.þ.b. 1,5 falt og samhliða gjöf gemfíbrósfis jók þéttnina u.þ.b. 1,7 falt. Þessi aukning er ckki talin hafa klínískt marktæka
þýðingu. Fíbröt geta aukið kólesterólútskilnað með galli sem getur lcitt til gallsteinamyndunar. I forklínískri rannsókn á hundum varð aukning á kólesteróli í galli í gallblöðru af völdum ezetimíbs. Þrátt fyrir að
ekki sé Ijóst hvaða þýðingu þessar forklínísku niðurstöður hafi fyrir menn, er samhliða gjöf ezetimíbs og fíbrata ekki ráðlögð fyrr cn rannsóknir hafa verið gerðar á notkun hjá sjúklingum. Statín.Engai
milliverkanir af klínískri þýðingu komu fram þegar ezetimíb var gefið samhliða atorvastatíni, simvastatíni, pravastatíni, lóvastatíni eða flúvastatíni. Ciklósporín: Rannsakaðir voru átta sjúklingar sem farið höfðu
í nýmaígræðslu og voru í jafnvægi á ciklósporín meðferð, þeir voru með kreatfnfn úthreinsun > 50 ml/mín. Þegar sjúklingunum var gefinn einn 10 mg skammtur af ezetimíbi jók það meðalgildi AUC fyrir heildar
ezetimíb um 3,4 (aukningin sp^maði bilið 2,3 til 7,9) samanborið við heilbrigða einstaklinga úr í annarri rannsókn (fjöldi = 17). í annarri rannsókn voru rannsakaðir sjúklingar mcð alvarlega nýmabilun (kreatínín
úthreinsun 13,2 ml/mín/l,73m ) sem biðu nýmaígræðslu og fengu fjölda lyfja, þ.á m. ciklósporín. Þessir sjúklingar vom 12 falt næmari fyrir heildar ezetimíbi þegar sömu viðmið vom notuð. Meðganga og
brjóstagjöf: Ekki skal gefa Ezetrol samhliða statíni á meðgöngu eða við brjótagjöf, vinsamlegast lcitið upplýsinga í Samantekt á eiginleikum lyfs (SPC) fyrir viðkomandi statín. Meðganga:Aðeins ætti að gefa
þunguðum konum Ezetrol ef það reynist algerlega nauðsynlegt. Engar klínískar upplýsingar um notkun ezctimíbs á meðgöngu em fyrirliggjandi. Rannsóknir á dýmm sem fengu ezetimíb eitt sér benda hvorki til
beinna né óbeinna skaðlegra áhrifa á meðgöngu, þroska fósturvísis/fósturs, fæöingar eða þroska eftir fæðingu. BrjóstagjöfiEkki er ráðlegt að gefa konum sem hafa böm á brjósti Ezetrol. Rannsóknir á rottum
hafa sýnt að ezetimíb skilst út í brjóstamjólk. Ekki er vitað hvort lyfið skilst út í brjóstamjólk hjá konum. Aukuverkanir: Klínfskar rannsóknir sem stóðu í 8 til 14 vikur þar sem 3366 sjúklingum vom gefin 10
mg af ezetimíbi á dag, einu sér eða ásamt statíni, sýndu fram á að ezetimíb þolist almennt vel og aukaverkanir vom venjulega vægar og tímabundnar. Samanlögð tíðni skráðra aukaverkana vegna ezctimíbs var
svipuð og milli ezetimíbs og lyfleysu. Einnig var fjöldi þeirra sem hættu í mcðferð vegna aukavcrkana svipaður hjá þeim sem fengu ezetimíb og þeim sem fengu lyfleysu. Eftirfarandi algengar (> 1/100, < 1/10)
lyfjatengdar aukaverkanir vom skráðar hjá sjúklingum sem fengu ezetimíb eitt sér (fjöldi = 1691) eða ásamt statíni (fjöldi = 1675):Ezctimíb eitt sér: Taugakerfi: Höfuðverkur. Meltingarfæri:Kviðverkir og
niðurgangur. Ezetimíb ásamt statíni: augakerfi:Höfuðverkur, þreyta. Meltingarfæri:Kviðverkir, hægðatregða, niðurgangur, vindgangur og ógleði. Stoðkerfi: Vöðvaverkir. Niðurstöður blóðrannsókna:í klínískum
samaburðarrannsóknum á meðferð með ezetimíbi einu sér, var tíðni klínískt mikilvægra hækkana á transamínösum (ALAT og/eða ASAT þreföld cðlileg efri mörk, við endurteknar mælingar) svipuð fyrir ezetimíb
(0,5 %) og lyfleysu (0,3 %). í rannsóknum á samhliða gjöf var tíðnin 1,3 % hjá sjúklingum sem fengu ezetimíb ásamt statíni og 0,4 % hjá sjúklingum sem fengu statín eitt sér. Þessar hækkanir voru yfirleitt án
cinkenna, án tengsla við gallstíflu og gcngu til baka þegar meðferð var hætt eða við áframhaldandi mcðferð. Marktæk hækkun á CK (tíföld eðlileg efri mörk) hjá sjúklingum sem fengu ezctimíb eitt sér eða ásamt
statíni var svipuð þeirri hækkun sem átti sér stað þegar um lyfleysu var að ræða cða statín eitt sér. Afgreiösla: Lyfseðilsskylda. Greiösluþátttaka: 0. Pakkningar og verö (aprfl, 2003): Töflur: 10 mg 28 stk. 5911
kr. 98 stk. 17987 kr. Handhafi markaösleyfis: MSD-SPLtd., Hertford Road, UK-Hoddesdon, Hertfordshire ENll 9BU, Bretland. Umboðsaöili á Islandi: Farmasía ehfi, Síðumúla 32, IS-108 Reykjavík.
90 Læknablaðið 2004/90