Frjáls verslun - 01.10.2010, Blaðsíða 23

F R J Á L S V E R S L U N • 1 0 . T B L . 2 0 1 0 23
mjög vel og gáfum okkur góðan tíma til þess. Markaðssetningin sjálf
kemur alltaf síðast. Fyrst og fremst er það maturinn og þjónustan
sem þarf að standast væntingar. Markaðssetningin er einfaldlega
umbúðirnar utan um vöruna sem þú býður og á að endurspegla
hana ásamt því að byggja upp ákveðna ímynd og skapa væntingar
og stemningu. Það heppnaðist vel hjá okkur og nú er framtíðar verk­
efnið að halda í horfinu.“
Hver er lykillinn að ykkar farsæla samstarfi í gegnum árin?
Jóhannes: „Við höfum oft lýst samstarfi okkar þannig að við séum
ólíkir en samstíga. Til að njóta velgengni sem tvíeyki þurfa menn að
koma með ólíka kosti að borðinu. Það er yfirleitt galli þegar menn
eru of líkir í hugsun. Við erum nánast eins ólíkir og hugsast getur.
Ég er einbirni og Simmi kemur úr hópi sex bræðra, ég borgarbarn og
Simmi utan af landi. Helstu kostir Simma eru þeir að hann er mjög
þefvís á góð tækifæri og virkilega fljótur að setja hlutina í samhengi.
Hann er óvenju hugmyndaríkur og frjór í hugsun. Svo er hann líka
mjög fylginn sér og sínum hugmyndum, sem getur í sumum tilfell um
verið til trafala, en er mun meiri kostur en galli.“
Sigmar: „Okkar farsæla samstarf byggist aðallega á hreinskilni og
heiðarleika. Við gerum okkur fulla grein fyrir því að við erum ólíkir
að upplagi. Þegar við skiptumst á skoðunum þá hlustum við og oft
getum við unað því að vera sammála um að vera ósammála. Við
förum aldrei í fýlu og þó svo að annar reynist hafa haft rétt fyrir sér
þá hlæjum við að því og samgleðjumst.
Sterkustu hliðar Jóa eru klárlega þær að hann tekur inn allar gerðir
hugmynda og síðan meltir hann þær um stund. Síðan færir hann
rök fyrir skoðunum sínum á yfirvegaðan hátt. Hann er líka mjög
frjór og leggur því mikið inn í hugmyndum og útfærslum. Hann er
metnaðarfullur og lætur ekkert frá sér nema hann sé 100% sáttur
við það. En um leið getur þessi eiginleiki verið hans veikleiki, því
stundum á hann það til að vera lengur að vinna verkin. Það er þó í
undantekningartilfellum sem þessi eiginleiki reynist ókostur.“
Hvernig varð hugmyndin að Fabrikkunni til?
Jóhannes: „Við höfum starfað saman í nærri 12 ár og byggt upp
ákveðið vörumerki í okkur sjálfum. Það eru verðmæti fólgin í því.
Við höfðum lengi gengið með það í maganum að fara í rekstur
þar sem við gætum nýtt okkar persónur og þá ímynd sem við höf­
um byggt upp í gegnum tíðina til góðra verka. Veitingastaður var
alltaf ein af hugmyndunum. Í kreppunni varð þetta svo loksins að
veruleika. Simmi sagði upp störfum sem sölu­ og markaðsstjóri
Tals í maí 2009 og fór að líta í kringum sig. Þá starfaði ég í mark­
aðsdeild Landsbankans, sem var mjög fróðlegt og lærdómsríkt enda
allt nýlega hrunið til grunna og fyrstu þreifingarnar í einhvers konar
ímyndarlegri endurreisn að hefjast. Þetta byrjaði svo fyrir alvöru með
símtali frá Simma þar sem hann var harðákveðinn í að við ættum
að framkvæma hugmyndina með veitingastaðinn. Við settumst
niður og fórum að ræða þetta af alvöru og þá fór boltinn að rúlla.
Við hófumst handa við að móta grindina að þessari hugmynd og í
kjölfarið viðskiptaáætlun fyrir verkefnið. Þegar við höfðum tryggt
fjármagn sagði ég upp störfum í bankanum og við fórum á fullt.
Það má því segja að undirbúningurinn hafi tekið tæpt ár. Það er ein
af lykilástæðum þess að okkur gengur vel, við vorum búnir að hugsa
fyrir minnstu smáatriðum.“
Sigmar: „Þessi hugmynd var svo sem ekki ný af nálinni. Við erum
báðir miklir áhugamenn um matargerð, þó svo að eldamennska
okkar sé ansi ólík. Við eigum þó sameiginlegt að gæðahráefni er
ávallt grundvöllurinn að góðri eldamennsku. Í gegnum árin höfðum
við kastað á milli okkar alls konar útfærslum af veitingastöðum og
kaffihúsum. Það var síðan í miðri kreppu sem ég ákvað að segja
upp mjög góðu starfi hjá Tali. Ég gegndi þar stöðu forstöðumanns
sölu­ og markaðssviðs, en var ekki hamingjusamur. Það varð einhver
viðhorfsbreyting hjá mér í þessari kreppu sem sótti verulega að mér.
Mér fannst ég þurfa að gera eitthvað skemmtilegt óháð launum og
kjörum. Þegar ég var kominn út á götu fóru alls konar pælingar í gang.
Einn eftirmiðdaginn hringdi ég í Jóa og sagði honum að við
værum að fara að opna hamborgarastað. Í fyrstu fannst honum það
ekki ráðlegt, enda er hann jarðbundinn maður að eðlisfari. Ég held
að ég hafi selt honum þetta samt á 40 mínútum þar sem ég lagði mig
allan fram við að sýna honum kosti þess að segja upp traustu starfi
og leggja út í óvissuna með mér.
Vel að merkja, konurnar okkar voru báðar ófrískar á þessum tíma
og hugmyndin því ekki alveg tímabær að því leyti heldur. Úr varð að við
settumst niður og fórum að ræða af alvöru hvort þetta væri ekki akkúrat
rétti tíminn til að stökkva í djúpu laugina. Þá fór boltinn að rúlla.“
Hvaðan kemur nafnið?
Jóhannes: „Nafnið kemur frá Simma. Þetta var í rauninni vinnuheiti
lengi framan af en vandist bara svo vel að við héldum því. Við vorum
þó búnir að ákveða að nafnið yrði alíslenskt og virðulegt.“
Sigmar: „Nafnið datt upp úr mér í fyrsta símtalinu, en það var
upprunalega aldrei hugsað sem nafnið á staðnum, heldur meira svona
verkheiti. En eftir því sem við notuðum það meira, því betur sat það í
okkur, og eftir þó nokkra hugmyndafundi varð þetta nafn fyrir valinu.
Íslenska hamborgarafabrikkan er ekki beint þjált, en þú manst það eftir
að hafa heyrt það einu sinni.“
Voruð þið ekkert smeykir við að ráðast í þetta verkefni á svo
erfiðum tíma í viðskiptalífinu?
Sigmar: „Nei, eiginlega ekki. Hvað var það versta sem gat gerst? Á
meðan við settum það sem við áttum að veði og vorum ekki að vaða
Forseti Íslands, Ólafur Ragnar Grímsson, veitti þeim verðlaunin.
Mynd: Kristinn Magnússon.