Frjáls verslun - 01.10.2010, Blaðsíða 24

24 F R J Á L S V E R S L U N • 1 0 . T B L . 2 0 1 0
langt upp fyrir okkur í kostnaði gat þetta í raun ekki klikkað pen inga­
lega. Hins vegar er alltaf þessi sviðsskrekkur sem kemur upp; hvað ef
fólki finnst þetta glatað? Hvað ef við klúðrum hinu eða þessu? Í raun
var ímynd okkar miklu frekar að veði en peningar. Því einsettum við
okkur frá upphafi að vera heiðarlegir atvinnurekendur, hvort heldur
sem er gagnvart viðskiptavinum, starfsmönnum eða birgjum. Með
það að leiðarljósi munum við alltaf komast frá þessu með beint bak.“
Jóhannes: „Það er alltaf ákveðinn kvíði sem fylgir því að takast á
við hið óþekkta. Við vorum eins og aðrir með fjölskyldur og heimili
og skuldbindingar í takt við það. Það að segja upp störfum í kreppu
er í eðli sínu óskynsamlegt, en við höfðum allan tímann mikla trú
á því að við værum að stíga gæfuspor. Þessu fylgdu þó nokkrar
andvökunætur, ég neita því ekki.“
Hvernig tekst ykkur að samhæfa alla vinnuna og fjölskyldulífið?
Jóhannes: „Það hefur tekist, einfaldlega vegna þess að við eigum
mjög skilningsríkar eiginkonur. Þær eru orðnar vanar miklu brölti á
okkur í gegnum tíðina og stóðu þétt við bakið á okkur. Úr varð mikil
og góð samvinna okkar fjögurra. Stelpurnar eiga heilmikið í þessum
stað, þær gátu því miður ekki unnið eins mikið með okkur og þær
hefðu viljað þar sem þær voru óléttar á sama tíma, og ólu okkur svo
börn með fimm daga millibili haustið 2009. Sem er mikið afrek að
okkar mati. Þær eru líka mjög samstíga stelpurnar og nú eru þær að
fara í rekstur sjálfar. Ætla að opna verslun í Turninum á Höfðatorgi
í desember. Hún ber nafnið Kastanía og mun selja fatnað, fylgihluti
og gjafavöru af ýmsu tagi.“
Sigmar: „Jú, þetta er gríðarlega mikil vinna. Við vissum það frá
upphafi að þetta er bransi sem blómstrar þegar aðrir eru í fríi. Þetta
er líka eilífðarverkefni sem krefst yfirlegu á hverjum degi. Hvort
sem það er nýting á hráefni, ferskleiki hráefnis, framreiðsla hráefnis,
framkoma starfsmanna og starfsmannamál almennt. Á hverjum degi
koma upp ný verkefni sem þarf að leysa og það er einmitt það sem
gerir þetta svo skemmtilegt. Engir tveir dagar eru eins og það er
ögrun á hverjum degi.
Við erum miklir fjölskyldumenn báðir og því erum við með vakta­
kerfi á okkur sjálfum þar sem við skiptum með okkur verkum og
skiptum með okkur vöktum líka. Morgunstundirnar eru gullkornin og
fríhelgarnar eru helgaðar fjölskyldunni. Skipulagið snýst fyrst og fremst
um forgangsröðun. Vinna – fjölskyldan / Fjölskyldan – vinnan.“
Er eitthvað meira á prjónunum en Fabrikkan?
Sigmar: „Í dag eru þessi tvö verkefni nóg; fjölskyldan og Fabrikkan.
Í janúar 2009 vorum við að undirbúa opnun Ham borgara­
fabrikkunnar, framleiða sjónvarpsþátt um staðinn, með útvarpsþátt
á Bylgjunni, vorum að stýra WipeOut­sjónvarpsþáttum og skemmta
á árshátíðum. Samhliða því vorum við heima með rúmlega tveggja
mánaða börn. Þetta var allt, allt of mikið og á tímabili vorum við
að fara yfir um. Það var því sameiginleg ákvörðun okkar að taka
ekkert að okkur þennan veturinn, hvorki í árshátíðum né öðrum
fjöl miðlaverkefnum.
Síðan opna konurnar okkar verslun 3. desember á Höfðatorgi, við
hliðina á Hamborgarafabrikkunni. Þær munu því þurfa meiri tíma til
að sinna því verkefni, sem við mætum með minni vinnu okkar megin.
Þessi verslun er líka gríðarlega spennandi verkefni, þetta er verslun með
aukahluti fyrir konur, uppfull af skandinavískri og íslenskri hönnun.“
Jóhannes: „Við höfum alltaf haft fjölmiðlana sem aukastarf. Simmi
hefur yfirleitt sinnt auglýsingasölu og markaðsmálum samhliða
fjölmiðlaverkefnunum og ég var fyrst í háskólanámi og svo í Lands­
bankanum. Auk þess höfum við verið afkastamiklir veislu stjórar
í gegnum árin. Í dag er það hins vegar Fabrikkan sem tekur allan
okkar tíma. Bylgjuþátturinn er eina hliðarverkefnið og því viljum
við alls ekki hætta af því við höfum alveg svakalega gaman af því.
Bylgjan er svona fríríki fyrir okkur, þar erum við alveg í okkar heimi
og fáum útrás fyrir tjáningarþörfina, í litlum skömmtum.“
Er þetta hægt nema vera nett ofvirkir?
Jóhannes: „Ég myndi ekki kalla okkur ofvirka, við höfum alla vega
ekki verið greindir sem slíkir. En við höfum gaman af því að vinna
saman og höfum alltaf unnið mikið. Við reynum að mæta í Laugar á
hverjum morgni og skiptum tímanum jafnt á milli brennslu og gufu.
Það hressir líkama og sál og er lykillinn að góðum degi.“
Sigmar: „Ofvirkir er ekki orðið. Virkir er miklu meira lýsandi. Við
erum frjósamir og viljum láta verkin tala. Stór þáttur í því er líkamsrækt.
Því þó svo að maður sé að leka niður úr þreytu þá er heimsókn í World
Class ávallt lausnin á þreytunni, ólíkt því sem margir halda. T.d. í janúar
2009 var það líkamsræktin sem hélt okkur gangandi. Sumir velja að fá
sér bjór til að slaka á. Við veljum að fara í gufu!“
Það hefur vakið athygli að það er eingöngu íslensk tónlist spiluð
á Fabrikkunni.
Sigmar: „Það má segja að það séu tvær ástæður fyrir því. Í fyrsta lagi
myndar íslensk tónlist alltaf ákveðna stemningu sem er notaleg og
skemmtileg. Í öðru lagi er til svo mikið af góðri íslenskri tónlist að
sú erlenda kemst ekkert að. Það er líka alltaf að bætast við flóruna
og okkur finnst bara frábært að leggja okkar á vogarskálarnar til að
viðhalda vinsældum íslenskrar tónlistar.“
Jóhannes: „Það er engin ástæða til að leita út fyrir landsteinana þegar
kemur að tónlist. Við eigum þvílíkan brunn af frábærri tónlist á Íslandi
og það kom aldrei annað til greina en að hampa henni og gera henni
hátt undir höfði. Það hefur líka mælst mjög vel fyrir. Tónlistarmenn
hugsa til okkar með hlýhug og stunda staðinn af kappi. Til að kóróna
þetta festum við kaup á forláta styttu af Rúnari Júlíussyni á dögunum
sem mun standa hjá okkur um ókomna tíð. Rúnar rammar þetta allt
saman inn einhvern veginn. Þess má reyndar geta að við fórum í
góðgerðarverkefni til styrktar Hjartavernd í tengslum við komu
styttunnar. Við nefndum borgara í höfuðið á Rúnari Júlíussyni,
Herra Rokk, og gáfum 400 krónur af hverjum seldum Hr. Rokk
í október. Við afhentum Hjartavernd afraksturinn í nóvember og
hann var hvorki meira né minna en 1,2 milljónir króna.“
Flestir spyrja sig að því hvort þið ætlið að opna fleiri staði.
Sigmar: „Við erum spurðir að því oft á dag. En við erum alveg ákveðnir
í því að reyna ekki að skapa aðra Hamborgarafabrikku. Við teljum það
ekki hægt. Fyrir utan að það er rúmlega full vinna að halda henni við í
þeirri mynd sem hún er núna. Hluti af stemningunni er fólkið, mikið