Frjáls verslun


Frjáls verslun - 01.03.2008, Blaðsíða 58

Frjáls verslun - 01.03.2008, Blaðsíða 58
58 F R J Á L S V E R S L U N • 3 . T B L . 2 0 0 8 sér á strik eftir fall kommúnismans. Rúmenía sat eftir.“ Mikið óunnið En grundvöllur blómlegs atvinnulífs er góður í Rúmeníu að mati Jafets. Fyrir stríð stóðu landsmenn vel að vígi. Rúmenía er gott land- búnaðarland og liggur vel við samgöngum. Ströndin er við Svartahafið og Dóná rennur í gegnum landið. Og Rúmenar eru gömul menningarþjóð sem stóð jafnfætis öðrum Evrópuþjóðum fyrir stríð. „Það eru miklir möguleikar í Rúmeníu,“ segir Jafet. „Landið er ríkt frá náttúrunnar hendi. Ferðaþjónusta á mikla framtíð. Rúm- enar geta bæði boðið upp á góðar bað- strendur og skíðalönd. Og þeir eru gömul olíuþjóð sem á að geta orðið efnuð en mikið verk er óunnið enn.“ Jafet og félagar hans að baki Gigant Construct hafa sé möguleika á íbúðamarkaði í höfuðborginni Búkarest. Húsnæðismark- aðurinn er eitt svið sem lokkar að erlenda fjárfesta. Framleiðslufyrirtæki hafa einnig fengið augastað á Rúmeníu. Finnarnir hjá Nokia eru til dæmis búnir að opna verk- smiðju í landinu. Mörg íslensk fyrirtæki Mörg íslensk fyrirtæki hafa haslað sér völl þar líka. Prentsmiðjan Oddi er dæmi um erlent fyrirtæki sem keypt hefur í Rúmeníu. Oddi á þar og rekur stóra prentsmiðju. Actavis hefur fjárfest í lyfjagerð og Róbert Wessmann á fjárfestingafélagið Salt Investments sem hyggst standa að byggingarframkvæmdum í Rúmeníu. Sama er með Askar Capital. Margir erlendir fjárfestar hafa fengið auga- stað á landinu núna á allra síðustu árum. „Rúmenar eru mjög áfram um að fá erlenda fjárfesta til landsins og þeir vilja tengjast Evrópu og sérstaklega Norður-Evr- ópu sem sterkustum böndum,“ segir Jafet. „Að sama skapi er andúðin á Rússum og óttinn við þá rótgróin.“ Engin lánsfjárkreppa Gigant Construct byggir íbúðir fyrir fé fjár- festa og fyrir rúmenskt lánsfé. Rúmenskir bankar lána til bygginganna, langtímalán með 6,9% nafnvöxtum. Jafet segir að fjár- magn bankanna sé innlendur sparnaður. Því hefur alþjóðlega lánsfjárkreppan í vetur ekki bitnað á þeim. Húsnæðisverð er að sögn Jafets um þriðj- ungur þess sem er á Íslandi. Allur kostnaður er að sama skapi lægri og einnig tekjur kaup- enda húsnæðis. Þörfin fyrir nýtt húsnæði er líka mikil. Jafet segir að í borgum eins og Búkarest standi miklar en ónýtar íbúð- arblokkir frá tímum kommúnista. Þetta eru íbúðablokkir í sovéskum steinsteypustíl og setja svip á borgirnar. Mikið af ónýtum húsum „Þetta voru illa byggð hús í upphafi og eru núna mörg hver ónothæf og bíða niðurrifs,“ segir Jafet, ekki komi til álita að kaupa þetta húsnæði og gera það upp. Húsin séu einfaldlega ónýt. Sömu sögu er að segja um verksmiðjur frá tímum kommúnista. Þær verða flestar rifnar og lóðirnar teknar undir nýbyggingar. Jafet lýsir einnig vegakerfinu sem „köfl- óttu“, bæði úti um land og í borgunum. Hraðbrautir enda skyndilega og við taka holóttir malarvegir. Í Búkarest er mikið umferðaröngþveiti en nýtt kerfi léttlesta á að leysa samgönguvandann í höfuðborginni. Og í samgöngum er líka þörf fyrir erlenda fjárfestingu. „Það er gríðarlegt verk óunnið við að hreinsa til í borgum eins og Búkarest og byggja nýtt,“ segir Jafet. „Um leið fjölgar fólki sem hefur ráð á að kaupa sér húsnæði. Rúmenar, sem fluttu burt í atvinnuleit, koma nú heim og þurfa húsnæði. Þetta er sá markaður sem við einbeitum okkur að.“ Skriffinnskan lifir Jafet segir margt úr stjórnkerfi kommúnista hafi lifað af þrátt fyrir fall harðstjórans Ceausescus. Þetta hafi átt sinn þátt í að fæla erlenda fjárfesta frá, viðhalda stöðnun og valda jafnvel afturför. Þetta er að breytast hratt núna. Fyrst eftir fall Sovétríkjanna urðu erlendir fjárfestar fyrir áföllum víða í Austur-Evrópu vegna þess að þess að eignaréttur þeirra var ekki tryggur. Undirritaðir pappírar og samn- ingar reyndust stundum einskis virði og maf- íósar úr gamla valdakerfinu stálu bókstaflega fjárfestingunni. Leikreglur viðskiptanna voru ekki virtar. Jafet segir að tryggur eignaréttur sé grund- vallaratriði fyrir erlenda fjárfesta. Þjóðfélög verði að virða leikreglur sem hafa mótast í viðskiptum á mörgum öldum. Þar á meðal sé virðingin fyrir einkaréttinum, virðing fyrir að undirritaðir pappírar séu gildir, samningar standi. „Það er enn mikil og þung skriffinnska í Rúmeníu,“ segir Jafet. „Þetta er þungt kerfi sem menn verða að læra að vinna með. Núna er það svo að samningar um til dæmis lóða- kaup eru undirritaðir hjá „notarius puplicus“ sem hefur veðbækurnar og allar upplýsingar um réttan eiganda lands. Og notarius undir- ritar samninginn líka. Þetta á að tryggja áreiðanleika í fasteignaviðskiptum.“ ESB-aðildin lífsnauðsyn Jafet segir að rúmensk skriffinnska skili sínu hlutverki þótt oft gangi hægt. Rúmenía hefur að auki fengið gæðastimpil sem alvöru við- skiptaland. Þessi gæðastimpill er aðildin að Evrópusambandinu. Rúmenar komu þar inn fyrir ári síðan. „Aðildin að ESB tryggir að sömu leik- reglur gilda í Rúmeníu og í öðrum löndum Evrópu,“ segir Jafet. „Aðildin breytir allri aðstöðu landsmanna. Hún opnar fyrir erlent fjármagn og gerir það að verkum að erlend fyrirtæki sækja til Rúmeníu með verksmiðjur og fjárfestingar og Rúmenar fá aðstoð við að byggja upp innviði landsins – leggja vegi, bæta símakerfið og bara það að koma raf- línunum í höfuðborginni í jörð. Í þessum efnum skiptir aðstoð ESB sköpum.“ Jafet talar hér sem sannfærður Evrópu- sambandssinni. Hvað þá með Ísland og ESB? „Þarna er ólíku saman að jafna,“ segir Jafet. „Rúmenum er lífsnauðsyn að teng- jast evrópsku efnahagslífi eftir stöðnunina á tímum kommúnismans. Þetta er allt önnur staða en á Íslandi.“ Komnir í ESB innan fimm ára En samt. Jafet viðurkennir að hann hallast stöðugt meira að ESB-aðild Íslendinga. Af hverju? j a f e t s . ó l a f s s o n
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108

x

Frjáls verslun

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Frjáls verslun
https://timarit.is/publication/282

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.