Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.08.1940, Síða 52

Tímarit Máls og menningar - 01.08.1940, Síða 52
138 TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR hæfileika til rólegrar, skynsamlegrar yfirvegunar, en ó- beitar á geðæsingum og loftköstum eftir duttlungum til- finninganna, en einnig fyrir erfðavenjur og langa tamn- ingu. Er hér ekki sízt að geta Norðurlandaþjóðanna, sem við teljumst til, og má því segja, að við höfum ásamt þeim sérstakar skyldur að rækja, þar sem er varðveizla lýðræðisins og jafnframt, meðal annars fyrir smæðar sak- ir, bezta möguleika til að gæta þess — ef við og þær fá- um þá að vera í friði fyrir voldugri þjóðum, sem haldn- ar eru öðrum og verri anda. Þau mannréttindi, sem lýðræðið hefur einkum talið sér til gildis að tryggja, og við, sem teljum okkur fylgja lýð- ræði og órar fyrir því, hvað það þýðir, teljum að i lengstu lög eigi að tryggja borgurum hvers lýðræðisþjóðfélags, eru hugsanafrelsi, skoðanafrelsi, þar með talið frelsi til að láta í Ijós hugsanir sínar og skoðanir, atvinnufrelsí og sem fullkomnast réttaröryggi. Þessi réttindi eru eink- um dýrmæt pólitískum minni liluta í þjóðfélögunum, en það hafa þótt höfuðeinkenni og aðalsmerki lýðræðis- skipulagsins, að það tryggði minni hlutanum slik rétt- indi, enda tæki jafnan til hans sem fyllst tillit. Nú bjóða nokkrir vinir lýðræðisins, og þar á meðal þeir, sem einna fjálglegast hafa harið sér á brjóst af um- hyggju fyrir því, sjálfu hv. sameinuðu Alþingi upp á að samþykkja að kalla má aðgæzlulaust og fyrirvaralítið, líkt og væri húrrahróp fyrir konunginum, ályktun, sem stefnir berlega að því — hvetur til þess, að þurrkuð verði út í einni stroku öll þessi réttindi lýðræðisins, er eiga að vera þrauttrvggð í sjálfri stjórnarskránni: hugsana- frelsi, skoðanafrelsi, atvinnufrelsi og réttaröryggi. Mætti lýðræðið gera að sínum orðum hið fornkveðna: Guð verndi mig fyrir vinum minum. I tillögunni eru fing- urnir elcki lagðir í milli. Ef „vitanlegt“ er, segir þar. Hverjum? Hverjum sem er: Pétri eða Páli, Jóni eða Jón- asi. Ef „vitanlegt er“ — slíkt þarf ekki að viðurkennast og enn síður að sannast fyrir dómstólum — að þú eða
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Tímarit Máls og menningar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.