Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.06.1950, Blaðsíða 52

Tímarit Máls og menningar - 01.06.1950, Blaðsíða 52
42 TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR rétt. Og þaS er vert að minnast þess og því skyldum við sízt gleyma, þegar við horfum um öxl, að í ytra tilliti fór allt betur um okkar hag og afdrif en við höfðum rök fyrir að vona, þegar Bretar stigu hér á land að morgni hins 10. maí 1940. E. t. v. hefir aldamótakvæði Hannesar konrið fleirum í hug en mér, þegar við vissum, hvað orðið var, forsögn- in um öldina nýju: Eitt er þó víst: Hún geymir Hel og Hildi — og þá bænin jafnframt: Hlífi þér, ættjörð, Guð í sinni mildi. Hel og Hildur lögðu hér að landi þennan vormorgun fyrir 10 árum og enginn gat vitað, hvað á eftir kynni að fara. Allt, sem okkur var ósjálfrátt og óvið- ráðanlegt, fór betur en á horfðist og líkur bentu til að upphafi, þrátt fyrir tilfinnanlegt manntjón á hafinu af völdum styrjaldarinnar. Loft- varnabyssurnar til og frá um bæinn og umhverfis hann, viðbúnaður hins erlenda hers til þess að veita mótstöðu morðvélunum, sem fóru í þéttum sveimum yfir England á hverri nóttu og ekki var ólíklegt að myndu rata hingað og hitta í rnark hér eins og þar, loftvarnabyrgin svo nefnd, örvarnar og áletranirnar á húsveggjunum, sem vísuðu til þeirra, loftvarnamerkin, tilkynningarnar, að menn skyldu vera undir það búnir að rýma hús sín og bæinn fyrirvaralaust, allt þetta var æði alvarleg áminning um það, hvað yfir okkur vofði og eftir á minnissöm ábending þess, að það var ekki sjálfsagður hlutur, að við slyppum óskaddaðir frá Hildi, það gat farið svo, að við yrðum einhverja nóttina að freista þess að forða lífinu undan kafbátaskothríð af hafi utan, sam- fara loftárás og þeir, sem slyppu lifandi, mættu horfa á bæinn brenna meðan þeir dreifðu sér, klæðlitlir og máske sárir, um holtin og móana hér austur frá bænum. En það fór ekki svo. Húsin okkar voru óskemmd, við þurftum ekki að horfa upp á blinduð eða á annan hátt limlest börn hér á götunum, þurftum ekki að leita að leifunum af ástvinum okkar í rústum hrun- inna húsa. Þessarar hlífðar, sem var langt um vonir fram, ættum við að minnast, hefðum mátt gera það betur, hefðum betur mátt íhuga það, hvernig mál okkar skipuðust í þessu tilliti og læra af því hófsemi bæði í hugsun og háttum og trú. Það, sem okkur var sjálfrátt, er önnur saga og ekki síður lærdóms- rik, þótt hennar sé ekki eins gott að minnast. Hún er umfangsmikil og margþætt og verður hér ekki rakin og hún er ekki heldur liðin. Hún er raunar það andrúmsloft, sem við enn lifum og hrærumst í. Við, sem nú
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.