Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.06.1950, Blaðsíða 69

Tímarit Máls og menningar - 01.06.1950, Blaðsíða 69
MEÐ FRIÐI GEGN STRÍÐI 59 Sú sannfæring að friðsamleg sambúð sé möguleg og æskileg hefur þegar marg- sinnis verið látin í ljós opinberlega af fonstumönnum sósíalistisku landanna, og vér getum staðfest að sömu sannfæringar eru í auðvaldsríkjunum tugir og aftur tugir miljóna karla og kvenna af ólíkum stjórnmálaskoðunum. Þegar stjórnarstefnan er eins og í Ráðstjómarríkjunum reist á þessu gmnd- vallaratriði kemur auðvitað engin árásarstefna til greina. Hefur ekki einmitt þetta að engin árás sé hugsanleg af hálfu Sovétríkjanna verið opinberlega viðurkennt af mörgum stjórnmálaforingjum í Bandaríkjunum, þar á meðal alveg nvlega af Foster Dulles og Kennan? Það er sannfæring vor að meginþorri alls fólks í Bandaríkjunum vilji ekki stríð, en iáti leiða sig inn á braut styrjaldar. Hinir raunverulegu stjómendur Bandaríkjanna, kaupsýslumennirnir og bankaeigendumir, hrópa upp um nauðsyn á vörn gegn árásarhættu til að breiða yfir tilraunir sínar til að drottna yfir heim- inum og til að vernda sérréttindi sín og vilja jafnvel heldur stofna til styrjaldar en leyfa frjálsa samkeppni milli hinna tveggja heimskerfa. Allra fyrsta skylda vor er því ef til vill að sannfæra almenning í Bandaríkjun- um og öðrum löndum, sem er andvígur þessari hugmynd, um að friðsamleg sam- búð sé möguleg og að hún sé æskileg, því að árangurinn mundi þegar í stað vera stórkostlegur efnahagságóði fyrir alla eins og heimsþróuninni er nú háttað. Og við verðum einnig að sannfæra fólkið í þeim löndum sem Bandaríkin nota til raunverulegra árásarfyrirætlana um þessa staðreynd með því að upplýsa það um hinar sönnu ástæður til taugastríðsins sem nú er háð. Vér verðum að hugsa um hvaða aðferðir er hægt að finna til að koma aftur á gagnkvæmu trausti. Tillögur um beinar viðræður milli stórveldanna, samningur um verndun friðarins o. s. frv. Ef trúnaður kæmist aftur á mundi hann fela í sér í fyrsta lagi að kalda stríð- inu yrði hætt og friðarsamningunum lokið og þá mundu Sameinuðu þjóðimar geta til fulls framkvæmt hlutverk sitt sem er að vernda friðinn. Hugsið yður hvílíkur stórfenglegur hagsmunaávinningur mundi vera í því fólg- inn fyrir allar þjóðir, að vígbúnaðarkapphlaupið hætti og afvopnun færi fram, að viðskiptasambönd yrðu hraðfara tekin upp á breiðum grundvelli og hagnýttir yrðu allir þeir óþrjótandi möguleikar sem felast í vísindum og tækni þegar þau eru tekin eingöngu í þjónustu mannkynsins. BOULIER ÁBÓTI, jyrrv. prójessor í alþjóðarétti í kaþólsku stofnuninni í París: Þegar hafnarverkamenn neita að skipa út vopnum sem fara eiga til Viet Nam, er það þeim samvizkumál. Neiti verkamenn að vinna að því starfi er það athöfn- án ofbeldis. Þeir eru að neyta réttar síns sem frjálsir verkamenn að vinna einungis þau verk er þeir telja heiðarleg og réttlát, og neita að leggja fram vinnu sína tit starfs sem þeir telja ósæmilegt.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.