Tímarit Máls og menningar - 01.12.1952, Qupperneq 44

250
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
mér virtist ekki hár og skógi vaxinn. Austan undir honum var lítið þorps-
korn. Þar ríkti djúpur friður.
Nú kemur þar sögu, að ég verð þess var, að nálin á hæðarmælinum
tekur að falla og fellur jafnt og þétt, en ég vissi, að ennþá var langur
vegur til næturstaðar. Hefur nokkuð komið fyrir? hugsaði ég. A að
nauðlenda? Það líður dálítil stund. Nálin heldur áfram að falla. Ég lít
á kompásinn. Stefnan er söm, og urrið í flugvélinni virðist óbreytt, þeg-
ar ég hef rennt niður munnvatninu. En nálin heldur áfram að falla.
Hvað? Loks kvisaðist það í flugvélinni, að við eigum að koma við í bæ,
sem heiti Krasnojarsk, og þar vorum við setztir á flugvöll eftir stutta
stund. Þá var klukkan 3 mínútur yfir hálfsjö og komið myrkur, því að
hér voru öll himintungl lengra gengin til vesturs en okkar klukkur vísuðu
til. Hér var okkur borið te og smákökur á flugstöðinni og flogið klukkan
8 mínútur yfir hálfátta.
Nú var strikið tekið nær suðri og stefnt á gististaðinn, borgina ír-
kútsk í Austur-Síberíu. Þetta var fagurt kvöld, stafalogn í lofti og heið-
ur himinn með stórum stjörnum og rauðum mána niðri undir sjón-
deildarhring. En hvað þetta var líkt og í Suðursveit seint í ágústmán-
uði. Máninn hallaðist aðeins meira á bakið. Ég horfði lengi út um
gluggann við sæti mitt. Ég varð andlegur.
Litlu fyrir klukkan tíu tekur vélin að lækka flugið, úr 2575 metrum
niður í 2525, og klukkan 29 mínútur gengin í ellefu setjumst við á
flugvöllinn í írkútsk, rétt fyrir framan flugvallarhótelið. Hér var líka
heiðskírt loft og logn og fremur hlýtt í veðri. Ég leit eftir pólstjörnunni.
Við fórum inn á flugvallarhótelið og settumst litlu síðar að mat og
fórum svo að hátta.
IX
Daginn eftir vorum við um kyrrt í Irkútsk. Sá dagur leið yfir með
fögru veðri, heiðríku lofti, logni, sól og hlýju. Maður kom til okkar
frá Intourist, sem gat talað ensku. Hann fór með okkur skoðunarferð
um bæinn. Við námum staðar á nokkrum stöðum, fórum út úr bílnum
og lituðumst um.
Irkútsk stendur á sléttu sunnarlega í Síberíu, rétt norðan við 51.
breiddarbaug og snertikipp fyrir vestan Bajkalvatnið. Það er stór bær
með breiðum götum og mörgum timburhúsum, og fellur fljót allhreitt