Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.12.1952, Side 81

Tímarit Máls og menningar - 01.12.1952, Side 81
TIL VARNAR SKÁLDSKAPNUM 287 eða einfalda heldur að sýna. Þetta er reyndar orsök þess hve nútíma- skáldskapur er oft myrkur — en ekki fordild eða löngun til að hafa eðlisgreint fólk að fíflum. Það fer auðvitað ekki hjá því að sumar þess- ara ofdirfskufullu tilrauna hafa misheppnazt. Brautryðjendaverk í bók- menntum úreldast oft fyrr en verk eftirkomenda. En ég held varla að 19. öldin hafi átt stærri skáld en okkar öld. Aðeins má ekki gleyma því að skáld 20. aldar eiga sér annað takmark en skáld 19. aldar. Samfelld harmonisk sköpun eru nútímaljóð yfirleitt ekki, það er rétt. Enginn Virgill, enginn Dante. En það er ekki hægt að áfellast nútímaskáld fyr- ir það. Þeirra hlutverk var ekki hlutverk Virgils eða Dantes. Þeir létu hina Gömlu skipan lönd og leið og leituðu Ævintýrsins, svo notuð séu orð Apollinaires. Það má samt ekki gleyma því þegar talað er um nútímastefnu í skáld- skap að sú stefna er ekki stefna á sama hátt og t. d. rómantíska stefnan. Það væri kannski nær að tala um hana sem viðleitni sem beinist að sömu markmiðum í ýmsum höfuðatriðum. Aðferðir nútímaskálda eiga miklu minna sameiginlegt en aðferð rómantísku skáldanna eða symból- ista. Þá er einnig munur eftir þjóðerni. Enskur nútímaskáldskapur er miklu nær því að vera harmonisk sköpun, ber miklu minni einkenni ópsins, en franskur nútímaskáldskapur. Skáldin hafa aldrei verið sjálf- stæðari en nú þrátt fyrir alla ismana. Meðal annars þess vegna er oft svo erfitt fyrir almenning að meta nútímaskáldskap: hann er svo marg- víslegur að á hann verður ekki notaður neinn fyrirfram gerður mæli- kvarði. Bein túlkun sannrar reynslu, það er nútímaskáldskapur, það er þetta lítt tempraða óp. Vantraust á formi, vantraust á máli, vantraust á orð- um, krafan um að skáldið hafi svo að segja lifað hvert orð áður en það er sett á pappírinn: það er vinnuaðferðin. Á 19. öld höfðu mörg skáld mjög ólíka vinnuaðferð, þess var varla krafizt að þau hugsuðu það sem þau skrifuðu, nú er þess krafizt að skáld lifi það sem það skrifar; líf og skáldskapur eru eitt. ¥ Tómasi Guðmundssyni skáldi kvað hafa orðið tíðrætt um það á stúdentafundinum um skáldskap á dögunum að Jiað sem í dag er kall- að nútímaljóð á íslandi sé ekki nútímaljóð með öðrum þjóðum, sem
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.