Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.03.1954, Side 104

Tímarit Máls og menningar - 01.03.1954, Side 104
94 TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR dró æki sitt yfir skurðinn, ofan engið og staðnæmdist nokkra metra frá flæðarmáli. Þar velti hann skápnum af grindinni og bjó þar um sumarið. Á hverju kvöldi skreið hann inn í fataskápinn og skellti hurð- inni eins og loki á kistu á eftir sér. Á hverjum morgni ýtti hann upp lokinu og kom inn í þennan heim eins og í sjálfkvaddri, daglega endur- tekinni, uppstigning. Um sumarið gróf hann sér af hyggindum holu, sem þá er haustrigningar byrjuðu var orðin að helli, gryfju með þaki sem reis eins og lágur kambur eða öllu fremur ójafna í landslaginu, nokkra metra á hvern veg. Barnavagnsgrindin ryðgaði í sundur. Fata- skápurinn var höggvinn í eldinn. Einbúinn á Þjóðuskaganum er nú búinn að búa í helli sínum yfir tuttugu ár, en frá því hann fyrsta sum- arið var að grafa hefur hann ekki sézt úti meðan dagur er á lofti. Og ég get ekki sagt að ég hafi hitt hann, en ég hef nokkrum sinnum séð bregða fyrir blóðvana andliti hans með skakkan þegjandi munn þegar ég kom að honum óvörum í kvöldúðanum eða um stjörnubjarta nótt, áður en honum tókst að skjótast eins og rottu inn í helli sinn eða ráfa hljóðlaust, baksandi eins og leðurblaka, eftir fjörunni, á hikandi flótta undan tilverunni. Ég finn einhverja ánægju í því, saddur og sljór eins og ég er, að hugsa um þessa veru sem fyrirlítur hina tímanlegu gleði. Það veitir manni jafnan huggun og frjálsræði að hugsa um heimsfyrirlitninguna þegar maður er sjálfur þreyttur á honum. • Léttari á sér eftir þessar röksemdir flýgur hugurinn norðureftir til sveitarinnar kringum Nors-vatn fyrir sunnan Hanst-hólm, þar sem ég árla morguns, meðan vegirnir voru enn hvítbláir og loðnir af hrími glitrandi í geislum frá lággöngulli sól, gekk inn á milli stórra þung- lamalegra kletta ásamt presti sem verið hafði gestgjafi minn í nokkra daga. Við og við hlupu akurhænsn eftir sandinum, fasanar flugu upp frá nálægri grenigróðrarstöð og einu sinni hljóp villihafur í hlykkjum yfir götuslóðann og hvarf fyrir klett, þakinn melgrasi. Mér virtist presturinn hjartahreinn og velviljaður en ráðvilltur í tímanlegum málefnum eins og svo margir hans líkar, ef til vill helzt til guðfræðilegur í hugsanagangi og full álasandi, líðandi af þessari höfuð- ástríðu Dana, sem þeir hafa þjáðst af í marga ættliði, ágalli gamallar
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.