Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.03.1956, Síða 15

Tímarit Máls og menningar - 01.03.1956, Síða 15
NÓBELSHÁTÍÐIN í stóra strætisvagna; er nú ekið til ráðhúss borgarinnar, en þar býður nóbelsstofnunin til veizlu. Ráðhúsið er trúlega víðkunnasta bygging Stokk- hóbnsborgar, reist á árunum 1911—- 1923 úr dumbrauðuin, handhöggnuin tígulsteini og úr einu horninu rís mik- ill, fagurlagaður turn. Veizlan er hald- in í tveimur aðalsölum ráðhússins, Bláa skálanum (sem raunar er alls ekki blár en átti að vera það) og Gullna salnum. Blái skálinn er eins- konar húsagarður, yfirbyggður, og nær upp að þaki ráðhússins, en uppi á miðjum vegg eru dyrnar inn í Gullna salinn og er gengið upp miklar tröppur, en svalir eru á endilöngum veggnum. í Gullna salnum eru veggir allir þaktir mósaík með táknmyndum og atburðamyndum úr sögu Svíþjóð- ar, en grunnurinn er gullinn og Ijóm- ar í bjarmanum frá flöktandi kerta- ljósum. Eftir endilöngum sal er að þessu sinni mikið langborð og 19 þverborð út frá því, og er næsta þröngt setinn bekkurinn; gestirnir eru alls 778 talsiris. Við langborðið sitja konungshj ónin, nóbelsverðlaunamenn og annað mannvirðingafólk. Halldór hefur að sessunautum Margréti prins- essu og frú Erlander, konu sænska forsætisráðherrans, en hjá Auði sitja Wilhelin prins og du Vigneaud, verð- launamaðurinn í efnafræði. Borðhaldið er virðulegt og kurteis- legt í samræmi við langa erfðavenju og enginn óhóflegur íburður í veit- ingum; það er mælt fyrir minni kon- ungs og skálað fyrir honum, einnig fyrir minni Nobels og verðlauna- manna í ár; það er flutt tónlist sem tengd er heiðursgestunum: allt í einu hljóma tvö íslenzk þjóðlög, Vinaspeg- ill og Ég veit eina baugalínu; einnig kemur stúdentakór og syngur. Allt er þetta formfast og hátíðlegt, en það er ekki fyrr en borðhaldinu er lokið og kaffi býðst að mennsk og einlæg rödd hljómar í þessu samsæti: nóbels- verðlaunaskáldið Halldór Kiljan Lax- ness flytur ræðu sína. Á samri stundu er allt tildrið horfið, allur þessi ytri virðuleiki, og í staðinn hljómar okk- ur boðskapur um manngildi og mann- úð. Þetta er fögur, óbrotin ræða og áhrifavald hennar hlýtur að marg- faldast á þessum stað, þar sem hin ytri verðleikatákn virtust skipa önd- vegi; hún er þökkuð með áköfu lófa- taki. Síðan flytja aðrir nóbelsverð- launamenn ávörp með kurteisissniði. Að borðhaldi loknu ganga gestir út á svalirnar fyrir utan Gullna salinn, en þá er Blái skáhnn fyrir neðan orð- inn fullur af stúdentum sem hylla verðlaunahafana með ræðu og söng og fánakveðju. Síðan slást stúdent- arnir í hópinn og það er stiginn dans af miklu fjöri fram yfir miðnætti. Um nóltina, þegar ég var orðinn einn í hótelherbergi mínu, fór mér líkt og Halldór lýsti í ræðu sinni, mér varð ekki svefnsamt, hugsanirnar héldu 5
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108

x

Tímarit Máls og menningar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.