Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.03.1956, Síða 59

Tímarit Máls og menningar - 01.03.1956, Síða 59
S.TÖTUGASTA OG FIMMTA ÁRTÍÐ DOSTOJEFSKÍS Dostojefskí á unga aldri. forsvarsmaður ríkjandi skipulags undir krossfána kirkjunnar. En þá rís skyndilega fyrir framan hann ókleifur fangelsisveggur: Keis- araveldið. Hann er hnepptur í fjötra sem glæpamaður, leiddur fram á opið torg til lífláts, gefið líf fyrir „náð“ keisarans, hlekkjaður við morðingja, brennuvarga og nauðgunarmenn austur í Síberíu og kviksettur þar eystra í tíu ár. Allt er tekið frá honum nema eitt: Biblían. Það eru uppeldis- aðferðir föður hans í nýjum búningi, bara þúsundfalt strangari og grimm- úðugri. Það eitt að halda lífi og óskertum vitsmunum er afrek. En það kostar knébeygingu fyrir valdinu, auðmýkt hjartans, hugarfar píslar- vottsins. Hann verður að læra að taka þjáningunum eins og dýrmætri gjöf, annars sliga þær hann. Og Kristur verður fordæmi hans. Hann hungrar og þyrstir eftir rétt- læti, mannúð, kærleika, en finnur það hvergi nema hjá þjáningarbræðrum sínum. Þegar hann verður var við óspillt hjartalag bak við hrjúfan skráp fanganna orkar það á hann eins og opinberun og fyrirheit um nýjan og betri heim. Alþýða Rússlands verður honum ímynd þeirra krossfara Krists sem í fyllingu tímans muni bjarga heiminum frá spillingu efnishyggj- unnar. Gegn keisaraveldinu og þeim óbærilegu þjáningum sem það hefur lagt á herðar hans, hefur hann ekki öðru að tefla: Kærleikurinn á að sigra grimmdina! Þetta verður skiljanlegra þegar höfð er í huga sérstaða Rússlands á þeim tíma. Hinar róttæku þjóðfélags- kenningar sem borizt höfðu frá Vest- ur-Evrópu höfðu enn ekki náð fótfestu og ekkert virtist benda til að þær yrðu bjargráð rússneskrar alþýðu. Hins- vegar höfðu þær steypt Dostojefskí í ógæfu áður en honum gafst ráðrúm til að kynnast þeim til hlítar. í tíu ár er hann einangraður frá umheimin- um. Eini andlegi félagi hans er tæp- lega tvö þúsund ára gömul bók: Nýja testamentið. Og svo nokkrir ólæsir glæpamenn. Allt stuðlar að því að móta lífsskoðun hans í það form sem hún fær. Örlög hans eru grátbrosleg: TÍMAHIT MÁLS OC MENNINCAR 49 4
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108

x

Tímarit Máls og menningar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.