Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.07.1957, Side 19

Tímarit Máls og menningar - 01.07.1957, Side 19
BREF TIL MAJU samþykktum gegn minnihluta. Eða livar voru ökónómisk og pólitísk lýðræS- isréttindi þess mikla hluta Islendinga, sem gengisfellingin og hersetusam- þykktin voru þröngvuð upp á með meirihlutaofbeldi á alþingi? Heldurðu það geti komið til mála, að svona lagasetning skaði hér hervarnirnar? Þær vil ég ekki skaða. Ég vil ekki hafa af íslendingum þá heitt þráðu og göfugu fórn í þágu lýðræðis og friðar að vera þurrkaðir út í atomstyrjöld, og því um síður, ef það yrði gert með þeim myndarbrag, að þeim yrði sparað það ónæði að þurfa að fara á fætur á efsta degi, eins og suma spíritista er farið að gruna, þegar Lúðurþeytarinn mikli kemur í dýrð sinni í skýjum himins. íbsen var stórsnjall rehúsameistari forðum daga, þegar miðpunktur lífsins var á Isafirði, en ég var ónáttúraður fyrir þá íþrótt og ónýtur. Nú hrópa ég til hans í sárri neyð minni, að hann ráði þann rebús allra rebúsa: bóluefni gegn músik, ef Bandaríkin bregðast. Verði það ekki bráðlega fundið eða tek- ið í notkun, á ég ekki langt eftir, og mannkynsins mun bíða sívaxandi afvitk- un og heilsuleysi. Eitt er ég alveg sannfærður um. Það er að Andskotinn hefur fundið upp óperuna. Hún er þau hryllilegustu, lopalengstu og stórvirkustu eyðilegging- arólæti, sem lagt hefur að mínum eyrum. Þó yfirgengur allt háreystin í óper- unum í Kína. Ég titra allur aftan fyrir, þegar ég hugsa um það. Ég var stór- bilaður á taugum eftir að hafa hangið, þreyttur og hálfdottandi, undir þeim ólátum í nokkra klukkutíma í nokkur kvöld. Ég er ekki að skrökva að þér. Ég ætla að nefna eina bilunina til sönnunar. íbsen kannast efalaust við hana úr læknavísindunum og getur borið um, að mér hefði ekki getað dottið í hug að ljúga henni upp. Hún lýsir sér í snögg- um kláöakippum á nokkrum stöðum í andlitinu og alltaf á sömu stöðunum, svo pikkandi sárum og ertandi, að ég er rokinn í að klóra mér, áður en ég veit af. Þetta er leiðinlegt framan í gestum. Til svona hafði ég aldrei fundið, áður en ég sat undir óperunum í Kína. Þarna virðast hafa gengið úr lagi ein- hverjir taugamiðpunktar, og ég er orðinn úrkula vonar um, að þeir komist í lag aftur. Svo fel ég þig algóðum Óvini óperunnar og bið þig að bera einstaklega kæra kveðju frá mér til íbsens. Þinn einlægur og þó stundum tvöfaldur: ÞÓRBERGUR ÞÓRÐARSON tímarit máls oc menningar 97 7
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.