Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.07.1957, Qupperneq 79

Tímarit Máls og menningar - 01.07.1957, Qupperneq 79
„BERJIZT FYRIR FRELSl“ Chaplín virtist nú leggja allt kapp a að láta bandariskan almenning gleyma sér. Síðustu tíu árin höfðu menn sagt um hann: Aðrir leikarar hafa „press-agents" (blaða- julltrúa) til að stunda áróður fyrir sig. Chaplín hefur „suppress-agent“ (fulltrúa til að kœfa fréttir) til að koma í veg fyrir að nafn hans komist í blöðin. Samt símuðu fréttaritarar stórblaðanna út um allan heim frá New York 5. febrúar 1935: Lögreglan stóð í ströngu við að halda op- inni leið að dyrum Rivoli-kvikmyndahúss- ins, er þúsundir forvitinna manna hópuðust saman á Broadway. Menn vildu fá að sjá frœgt fólk á leið til frumsýningar á „Nú- tímanum“, nýjustu kvikmynd Chaplíns. M. a. gat að líta feðgana Douglas Fair- banks, Gloríu Swanson, Ginger Rogers og Edward G. Robinson. Yfirleitt kvarta gagnrýnendur undan f>vi að þessi nýja mynd sé ekki nógu heilsteypt. Þeir telja ýmis atriði myndarinnar athyglis- verð og vel gerð en atburðarásina losaralega og tilviljunarkennda. Á henni sé raunar hvorki upphaf, endir né miðja. Sumir halda því fram að Chaplín hafi œtlað að gera úr- val úr fyrri.afrekum og þessvegna sperrzt við að endurtaka ýmsa atburði úr gömlum „Charlie-myndum“. Allur almenningur skemmtir sér þegar hann kemur auga á hi •> gamalkunna Chaplín, sem skeytti hvorki um háfleyga sálfrœði né þóttist vera heim- spekingur eða umbótamaður í þjóðfélags- málum. En hinn gamalkunni Charlie birtist í ger- samlega nýju hlutverki í Nútímanum. Hann var verkamaður í stóru iðjuveri. Chaplín kynnti sjálfur myndina sem „söguna um iðnaðinn, framtak einstaklingsins og mann- tnn í leit að lífshamingju". í iðjuverinu mikla er allt vélvætt, og for- stjórinn notar sjónvarp til að vera hvarvetna sýnilegur og nálægur. Verkamennimir fara til vinnu sinnar eins og sauðir til slátrunar. Stundum er Chaplín annars hugar og kem- ur öllu á ringulreið við færibandið, en þar er það verkefni hans að herða sömu róna endalaust. Þegar forstjórinn hefur séð hvernig möt- unarvélin bregzt gersamlega mælir hann svo fyrir að hraðinn skuli aukinn. Tilbreyt- ingarleysið og hamagangurinn við færi- bandið svipta Chaplín ráði og rænu. Hann dansar eins og skógarguð, hann ímyndar sér að hnappar á kventreyju séu rær, og hann dælir smurolíu yfir verkstjórann, lög- regluþjónana og hjúkrunarmennina. Hann er lokaður inni á geðveikrahæli. Þaðan kemur hann aftur heilbrigður, en atvinnu- laus. Sem hann reikar um á götunum tekur hann upp rauðan klút sem dottið hefur af vörubíl. Fyrir aftan hann birtist kröfu- ganga. Lögreglan ákærir hann fyrir að vera forsprakki göngunnar og tekur hann fastan. Hann er settur í fangelsi sem minnir hann á gömlu verksmiðjuna en er öllu vistlegra. Eftir að honum er sleppt fær hann vinnu á skipasmíðastöð, þar sem hann hleypir hálf- gerðu skipi af stokkunum og sökkvir því. Aftur er Chaplín atvinnulaus og lætur taka sig fastan til þess að fá mat og húsa- skjól í fangelsinu. Hann er settur upp í lögreglubíl og hittir þar unga stúlku (Pau- lettu Goddard), eins konar eldri systur Gav- roche þeirrar sem Victor Hugo lýsir, en hún hefur verið handtekin fyrir að stela brauði til matar sér. Hann fellir hug til hennar, og þeim tekst að flýja saman úr lögreglubíln- um. Síðan setjast þau að í skúrgarmi niðri við ströndina. Hann fær atvinnu sem næturvörður í stór- verzlun. Þar skemmtir hann vinkonu sinni með æfintýralegum dansi á hjólaskautum. Enn er hann settur í fangelsi, talinn vera 157
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.