Tímarit Máls og menningar - 01.09.1963, Blaðsíða 31

NIÐUR MEÐ LIST YKKAR
Við sem sjálfir erum skapendur í brennandi lofsöng —
dyninum í verksmiðjum og rannsóknarstofum vorum.
Hvað er mér Faust,
œvintýra flugeldur
dansandi með Mefistófeles um parketgólf himnanna!
Ég veit —
nagli niðri í skó mínum
er margfalt verri martröð en liugarfóstur Goethes!
gullmunninn mesti,
sem færi með hverju orði
sálinni nýjan ajmœlisdag,
líkamanum nýjan nafnsdag,
segi við yður:
hin smæsta arða lijandi lífs
er meira virði en allt sem ég geri og hef gert!
Hlustið!
Hér predikar,
stynur og hamast
hinn dómharði Zarathustra okkar daga!
Við
með Jæssi andlit eins og svefnþvœld lök í rúmi,
með varir sem hanga eins og Ijósakróna á snaga,
við,
fangar í borg hinna líkþráu,
þar sem gull og saur slógu grínið kaunum, —
erum hreinni en Feneyja heiðríkjan bláa,
lauguð bœði hafi og sól í einu!
Svei, að ekki er til
hjá neinum Hómer eða Ovid
fólk eins og við,
bólugrafið af sóti.
221