Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.10.1970, Side 37

Tímarit Máls og menningar - 01.10.1970, Side 37
/ Gömlu Reykjavík Góða bezta! kjaftaðu frá, klöguskj óða, kóngurinn á Krít étur bláan bama- ak..“! Svona létu þeir. Mér er illt í mænunni, mælti gömul kona, haninn ... svei! ruddapeysur! Iss! þessar hænsnapútuvísur! Við vorum líka Re)'kjavíkurbörn, eins og hin, og blótuðum, það viður- kenni ég, og kenndum góðum börnum að blóta. Segðu Hans í Kioti, Hans í Koti, fljótt! Svona var þetta, ég man það svo greinilega, ekki bara hjá okkur, og þeim fyrir handan, heldur um þjóðbraut þvera, ár og síð og alla tíð. Þægðarbörnin voru elt uppi, tekið tak, og kenndar kúnstirnar. Enginn slapp frá þeirri mafíu. Fyrir lítið kom, að uppi voru á heimilunum, morgun, kvöld og miðjan dag, umvöndunarpistlar, heilræði sem hirtingar. Ekki var það fyrir tómlæti, að við börnin vorum óuppdregin börn. Foreldrarnir stóðu í stykkinu, því megið þið trúa. „Forsjónin“ með magt og miklu veldi. „Mín kona“ kaus samningaleiðina. Amma var hugsandi manneskja, og lét sig barnauppeldi miklu varða. Ósjaldan áttum við yfir höfði ’breyttar uppeldisaðferðir. Nú skyldum við sett „upp á annað skaft“. „Mín kona“ samþykkti, skaftið kom aldrei, og allt sat við sama ... „Hvað gengur á?“ „Stærsta Skömm“ hratt upp hurðum. „Gaman, gaman! kennarinn veikur! frí í skólanum!“ og taskan súrraði eftir kokkliúsborðinu. Svo stal hann fullri lúku af rúsínum og hljóp út. Kennarinn var bara lasinn. Aldrei fara þeir á spítala. Mín er alltaf veik, og kemur alltaf. Undirlögð í höfðinu, og alstaðar, segir hún, og þolir ekki hávaða. Allir í leik ... Skessuleik! skessuleik! Nei, Yfir! Allir í yfir! Svo komu vandræðin sem alltaf vofðu yfir. Boltinn fastur í rennudj..... Ofurhuginn er skikkaður til að ná honum úr greipum geðillskukellingar. Boltinn festist aldrei í góðramannarennum. Þarna er Stebbi! Stebbi stál, stakk sig á nál, seldi sína sál, fyrir eina skyrskál. Anna, panna, pottur og kanna, púðursykur á undirskál! Seinna hvarf undirskálin og púddinn, og Anna, pannan, potturinn og kann- an, lentu í „Pöntunarfélagi Verkamanna“. Stórfiskaleik! allir í stórfiskaleik! Hver á að verann? Ella, mella, kúadella, kross, Gullfoss! Hvaða strákaflenna ætli hafi bætt við: Ég vil fá einn koss? Við vildum það ekki, og það var lygimál, sem 131
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.