Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.12.1971, Qupperneq 110

Tímarit Máls og menningar - 01.12.1971, Qupperneq 110
Tímarit Máls og menningar tíð og hylli þráttarefnishyggju meðal margra svonefndra menntamanna á íslandi á síðustu fjórum áratugum. Tökum heldur annað dæmi af viðhorfi Hegels við vísindunum sem Jóhann Páll telur alla gagnrýni vísindatrúar sækja meira eða minna til. Það má til sanns vegar færa að Hegel hafi orðið einna fyrstur manna til að vísa á bug trú manna á eðlisfræði Newtons og þá vélhyggju sem henni vildi fylgja og sett hafði svip á alla hugsun 18du aldar, þar með talda heim- speki Kants. En með þessu er ekki sagt að Hegel hafi gagnrýnt þessa trú, reynt að hafna henni með sæmilega skýrum og skiljanlegum rökum líkt og segja má að höfundar á borð við þá Wittgenstein og Chomsky27 hafi gert á okkar dögum. Slíkt lét hann öldungis ógert. í þess stað boðaði hann rakalausa trú á stjörnuspeki Keplers sem hann taldi sýnu fremri eðlisfræði Newtons, en Kepler var mikill dulhyggjumaður að hætti ýmissa hinna á- gætustu stærðfræðinga og trúði því meðal annars að alheimurinn væri lif- andi líkami eða því sem næsL Hegel botnaði ekkert í stærðfræði Keplers, en lífhyggju hans þóttist hann skilja. í hennar anda segir hann um flóð og fjöru: „Máninn er vatnslaus kristall sem reynir að sameinast hafinu okkar, að svala þorsta hörku sinnar, og veldur þannig flóði og fjöru. Hafið rís með það í huga að komast imdan til tunglsins, en tunglið sjálft hefur í hyggju að hrífa það á brott til sín.“28 Hér má sjá lágkúruna hafna í æðra veldi uppskafningar. Og síðan veldur ruglandin því að annað eins er talið virðingarvert andóf gegn vísindalegum kenningum eða vísindalegri kenningasmíð. Þessa tegund ruglandi nefndi ég manngySistrú í kveri mínu og þykist ekki þurfa að árétta afstöðu mína til hennar frekar en þar er gert (ÞG 57—66). Að kenningu sinni um sólkerfið færir Hegel engin rök sem fyrr er sagt. Ef menn vilja leiða getum að því hvers vegna Hegel hafi þótt meira til Keplers koma en þeirra Galileos og Newtons er ekki úr vegi að þeir láti hvarfla að sér að ástæðan hafi einkum verið sú að Kepler var Þjóðverji sem hvorugur hinna bar gæfu til. Því eins og segir í Náttúruspekinni: „Evrópa myndar jafnvægi fljóta, dala og fjalla, vitund eða skynsemi jarðarinnar, en miðdepill hennar er Þýzkaland.“29 í þeim kafla FyrirbœrafrœSi andans sem fjallar um lyndislestur og kúpu- fræði lætur Hegel þess getið að heimsandinn sé í vissum skilningi bein, nánar tiltekið kúpubein. Og úr því að andinn er bein þykir honum ekki frá- leitt að ganga að því vísu að beinið sé ósköp einfaldlega andi. Síðan líkir 300
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116
Qupperneq 117
Qupperneq 118
Qupperneq 119
Qupperneq 120
Qupperneq 121
Qupperneq 122
Qupperneq 123
Qupperneq 124
Qupperneq 125
Qupperneq 126
Qupperneq 127
Qupperneq 128
Qupperneq 129
Qupperneq 130
Qupperneq 131
Qupperneq 132
Qupperneq 133
Qupperneq 134
Qupperneq 135
Qupperneq 136
Qupperneq 137
Qupperneq 138
Qupperneq 139
Qupperneq 140
Qupperneq 141
Qupperneq 142
Qupperneq 143
Qupperneq 144
Qupperneq 145
Qupperneq 146
Qupperneq 147
Qupperneq 148
Qupperneq 149
Qupperneq 150
Qupperneq 151
Qupperneq 152
Qupperneq 153
Qupperneq 154
Qupperneq 155
Qupperneq 156

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.