Tímarit Máls og menningar - 01.07.1980, Side 3

TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR 41. ÁRG. • 2. HEFTI ■ JÚLÍ 1980
Rögnvaldur Finnbogason
Þóra Vigfúsdóttir
útfararrceða 4. júní 1980
Við erum hingað komin í kirkjuna í dag til að minnast dags sem að kveldi
er kominn — til að votta virðing okkar Þóru Vigfúsdóttur, en hún lést
28. maí sl.
Þegar ég horfi um öxl til þeirra ára sem ég man Þóru Vigfúsdóttur fyrst
er hún jafnan tengd listum og skáldskap í huga mér. Það var viss
menningarleg upplifun að koma á heimili þeirra hjóna Þóru og Kristins
E. Andréssonar. Þar stóð maður við ósa nýs lífs, þar skynjuðu menn að-
dynjanda þeirra sterkviðra er skekið hafa heiminn á síðustu áratugum, i
návist þeirra birtust mönnum þær tungur sem mestum eldi hafa farið um
hugi Islendinga á þessari öld. I endurminningunni er hún mér völva er
stendur við vef þeirra örlaga sem við vorum ungir að reyna að ráða og við
hlið hennar Kristinn og þeir listamenn, skáld öll og rithöfundar sem
bundnir voru þeim hjónum böndum sameiginlegra hugsjóna og vináttu.
Fyrir einum mannsaldri var það ekki átakalaust ungum manni sem
drukkið hafði í sig hugsjón sósíalisma að leggja fyrir sig guðfræðinám, —
fátt virtist jafnvel fjarstæðufyllra. Milli guðdómsins og sósíalismans lágu
engin jöfn merki, en einmitt fyrir kynni af fólki eins og Þóru Vigfús-
dóttur vitraðist manni margur sá sannleikur er ekki finnst í fræðibókum
um þjóðfélagsmál eðurguðfræði heldur einungis í hjörtum góðra manna.
Og þegar sá sannleikur upplýkst fyrir ungum manni þá leysast ýms
ímynduð vandamál af sjálfu sér. í návist hennar var jafnan að finna
kveiking þeirrar hugsjónar sem var hafin yfir allt smátt og hégómlegt,
TMM 9
129