Tímarit Máls og menningar - 01.07.1980, Qupperneq 35

Hreyfing meðal farandverkafólks
Heiðraði félagi. Á 9. þingi Verkamannasambands íslands sem haldið var á
Akureyri 12. —14. okt. síðastliðinn var samþykkt að skipa nefnd til að fjalla um
málefni farandverkafólks. Á fundi framkvæmdastjórnar VMSÍ sem haldinn var
laugardaginn annan þessa mánaðar var samþykkt að velja þig ásamt formanni
sambandsins, Guðmundi J. Guðmundssyni, og Þórði Ólafssyni í þessa nefnd.
Formaður VMSI mun kalla nefndina saman.
Þorlákur, sem þá hafði ráðist til sjós yfir vertíðina, hafði strax samband við
VMSI og kvaðst ekki geta starfað með þessari nefnd enda hefði hópurinn skilið
samþykkt Verkamannasambandsþingsins svo að í þessa nefnd veldust menn úr
forystu þess sem tíma hefðu og getu til að sinna þessum málum. Aðrar spurnir
hefur hópurinn ekki haft af þessari nefnd og ekki er vitað til að hún hafi verið
kölluð saman.
Tvímælalaust var það bækistöðin sem hópurinn hafði komist yfir sem hleypti
lífi í starfið í janúar. Þar fékk hópurinn miðstöð boðleiða og skipulagningar,
auk þess sem félagar skiptust á vöktum þar í frítíma sínum. Þegar mikið lá við
voru ætíð til staðar einhverjir úr hópnum sem gátu skapað sér aðstöðu til að
einhenda sér í verkefnin eingöngu og tryggja þannig framkvæmd þeirra.
I febrúar var sú staða hins vegar að koma upp innan hópsins að meirihluti
sívirkra félaga var að fara til vinnu á vertíðinni eða að hverfa af landi brott um
leið og aukið starf magnaði upp verkefnin og ný og áður óþekkt verkefni
bættust í sífellu við. Við þessar aðstæður varð það að ráði að einn úr hópnum
reyndi með aðstoð hinna að helga sig eingöngu starfi fyrir hópinn og málefnum
farandverkafólks alla vertíðina. Á þessu tímabili átti hópurinn von á kjara-
samningum þeim sem verkalýðsforystan hefur gefið verkafólki óbein fyrirheit
um í fjölmiðlum í meira en hálft ár, í skjóli yfirráðanna í ríkisvaldinu. Það hefði
því verið fullkomið ábyrgðarleysi af hálfu Baráttuhópsins að láta hjá líða að halda
fast fram kröfum farandverkafólks á þessu tímabili.
Hópurinn taldi líklegt að verkalýðshreyfingin kæmi til með að styðja starf-
semina, þ. e. starfsmannahald, með fjárframlögum. Slíkt hefði á engan hátt verið
óeðlilegt þegar haft er í huga að hin skipulagða verkalýðshreyfing, sem veltir
árlega hundruðum milljóna, hafði lýst afdráttarlausum stuðningi við baráttu
farandverkafólks. Svo fór þó ekki. Frá verkalýðshreyfingunni komu engin fjár-
framlög fyrir utan þau 50.000 sem áður hefur verið getið. Hins vegar létu
stúdentar tæpa hálfa milljón af hendi rakna til hópsins og má því segja að það
fjármagn hafi fyrst og fremst staðið undir rekstri hans. Því er það svo þegar þetta
er ritað að enn hefur enginn félagi í baráttuhópi farandverkafólks fengið laun í
neinu fýrir starf í þágu hópsins.
11 TJIM
161