Tímarit Máls og menningar - 01.02.1983, Page 85

Að kynna íslenskar bókmenntir erlendis
honum hiklaust í gráan: „at a grey Februar sky“. I ljóði Hannesar Péturs-
sonar „Gamall þulur“10) kemur fyrir orðasambandið „borð og súð“. í huga
þýðanda verður þetta hins vegar að „table and chair“ eða „borði og stól“,
sem er óneitanlega miklu algengara par. í þessu sama ljóði má einnig sjá
dæmi þess að breytt er um tölu á nafnorði, en slík ónákvæmni er mjög
algeng í þýðingum þessa rits. I lýsingunni á gamla manninum segir: höndin
horuð og grá hékk út af bríkinni, sem í þýðingunni verður: the hands skinny
and gray hanging from the arms. Við þetta breytist stelling mannsins og
verður nokkuð undarleg. Ef Hannes Pétursson hefði viljað láta báðar
hendurnar á honum hanga hvora fram af sinni bríkinni, þá hlýtur að mega
ætla að hann sé nógu gott skáld til að geta komið því sjálfur til skila.
„Grafarasaungur" eftir Þorstein frá Hamri hefst á því að grafarinn
ávarpar jörðina: Veistu það jörð að við erum frelsarar heimsins / og innan
skamms verða guðirnir lagðir til hvílu. I lok ljóðsins er upphafslína þess
endurtekin með þeirri einu breytingu að í stað jarðarinnar er það moldin
sem er ávörpuð: veiztu það mold að við erum frelsarar heimsins.'01 Grafarinn
samsamar sig sem sagt jörðinni og moldinni gegn guðunum. I þýðingunni er
þessu hins vegar alveg snúið við og grafarinn látinn ávarpa guðina en ekki
moldina í síðustu línunni: do you know gods, that we are the world’s
redeemers? Með því að þýða mold með gods verður ljóðið vitaskuld algjör
merkingarleysa. Hjá þessu hefði verið hægt að komast ef þýðandi hefði
gefið sér tíma til að staldra við eitt augnablik, bera texta sinn saman við
frumtextann og hugleiða lítið eitt efni þess ljóðs sem hann var að þýða.
Svipaðrar fljótfærni gætir í ljóði Sigfúsar Daðasonar „Borgir og strendur
XV“ í erindinu þar sem segir:
Eg þekki betur en allt annað
skjálftann sem fer um hjartað
þegar það heyrir að almenningur á ferli
og sjálf smábörnin allt í kring
tala þess eigið mál.12)
I þýðingunni verður þetta:
I know better than anything else
the quiver going through the heart
as it hears that the people are stirring
and the little kids themselves all around
speaking the heart’s own language.
I ljóði Sigfúsar fer skjálfti um hjartað við að heyra móðurmálið, það mál
sem almenningur og jafnvel smábörnin tala. Þýðandi hefur hins vegar
mislesið þriðju línuna sem: „þegar það heyrir að almenningur er á ferli“, og
75