Tímarit Máls og menningar - 01.02.1983, Page 86

Tímarit Máls og menningar
hefur auk þess ekki áttað sig á merkingu orðsins sjálfur í næstu setningu. í
þýðingunni fer því hjartað að skjálfa við það að heyra umgang í almenningi
og að börnin eru að tala sjálf.
Þannig kemur það oft fyrir í þýðingunum að samhljóða eða líkum orðum
er blandað saman. I ljóði Sigfúsar Daðasonar „Mosaþakið hraunið“ hefur
t.a.m. sögnin „að finna“ í ensku merkingunni „to feel“ verið þýdd með „to
discover", sem merkir „að uppgötva". Við finnum jörð undir fótum okkar /
rigninguna slá andlit okkar verður We discover earth under our feet / the
rain lashes our faces.li) Tilfinningin fyrir snertingunni við jörðina og
rigninguna sem kemur fram í ljóðinu er alveg horfin í þýðingunni, fyrir nú
utan það hve þetta hlýtur að orka undarlega á enskumælandi lesendur.
Enn undarlegra verður þetta í þýðingunni á sögu Astu Sigurðardóttur
„Gatan í rigningu“. I frumtextanum er fallhljóði rigningardropanna hvað
eftir annað líkt við píanókonsert sem ódauðlegur snillingur er að leitast við
að spila á gangstéttir jafnt sem öskutunnulok við sífelldar truflanir og
misjafnan árangur. Á einum stað eru þessu lýst á þennan hátt:
Sá ódauðlegi snillingur reyndi enn að nýju möguleika síns hljóðfæris. Það var
eins og gómum væri drepið á holan málm.M)
Þýðandinn sem hefur ekki skilið líkinguna leggur ranga merkingu í orðið
„gómur" og hefur þetta svona:
The omnipotent genius tried once again the possibilities of his instrument. It
sounded like the smacking of gums on hollow metal.
Enska orðið „gum“ þýðir að vísu gómur en aðeins í merkingunni
tanngómur. I stað fingurgóma píanósnillingsins eru í þýðingunni komnir
skellandi tanngómar, hvernig sem erlendir lesendur sögunnar nú velja að
ráða fram úr þeirri mynd.
Villurnar í þýðingunni á þessari sögu eru fleiri en svo að hægt sé að nefna
nema fáeinar hér. „Feig náttfiðrildi“ verða að dauðum mölflugum og
„fátækraþerrir“ að snúrum fátæka fólksins, og á einum stað hefur þýðandi
verið að flýta sér svo mikið að hún hefur lesið „fötunum mínum“ sem
„fótunum mínum“ og þýtt föt með feet.
Til mislestrar og skorts á tilfinningu fyrir myndmáli má einnig rekja
hrapallega þýðingu á ljóðinu „Hedda Gabler“ eftir Vilborgu Dagbjartsdótt-
ur. I frumtexta er það svona:
Þín biðu engar sólskinsstrandir.
Alsköpuð stökkst þú
úr höfði meistarans
til þess eins að farast
í brimrótinu.15)
76