Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.12.1984, Side 93

Tímarit Máls og menningar - 01.12.1984, Side 93
Fernando Namora Drengurinn og trumban Á heimilinu var trumba. Drengnum hafði verið gefin hún í jólagjöf fyrir tveim árum. Hann gat ekki haft hemil á sér, og heimilisfólkið og nágrannarnir þoldu ekki trommið og vildu að faðirinn feldi trumbuna. En faðirinn var góður félagi og vildi hvorki fela né banna heldur sagði: Jenito, trumban slitnar við svona barsmíðar. Og þótt ég keypti þér nýja veit ég þér þætti bara vænt um þessa. Ég held þú ættir aðeins að leika stundum, á sunnudögum. Skinnið á henni endist þá endalaust. Það er rétt, pabbi. Eg tromma bara á sunnudögum. En má ég annars sofa hjá henni? Hann mátti það að sjálfsögðu. Faðirinn varð við óskum allra. Og Jenito fór að sofa hjá trumbunni, eins og systirin svaf hjá græneygðu brúðunni sem hún háttaði svo fötin krumpuðust ekki. Áður en raunverulega trumban sem hægt var að klappa á með höndunum kom í húsið, þá var þar önnur á mynd sem hékk í stofunni. Myndin var af mikilli orrustu, í rauðum blæ, hermönnum í napóleonsk- um búningum, fánum sem blöktu í hetjublæ, ólmum hestum og sinaber- um, með framfæturna ofan á óvinunum sem tróðust undir. I miðið var drengur með trumbu. Hann sást allur, hnarreistur með strýtumyndaða blágræna húfu. Logandi birta sem barst einhvers staðar að féll á hendur honum, en aðrir hlutar myndarinnar hurfu í ryklitaðan skugga. Ef hestarnir lyftu fótunum ógnvekjandi og hermennirnir munduðu glamp- andi byssustingi, fánar blöktu sigurstranglegir í vindinum, þá var það af því trumban eggjaði þá. Trumban var hvatning, smitaði, blossaði. Og hvílíkur hljómur, hljómfall og þrumugnýr. Húsið ómaði. Gnýrinn ærði Jenito, hann horfði á föður sinn, móður, frænda og systur og undraðist að enginn skyldi heyra, að fólkið ryki ekki úr sætunum heillað og héldi til dáða. Jenito innti föður sinn um ýmislegt hvað myndin merkti. Hvaða hermenn voru þetta, hvaða land ætti svona fallegan fána, en einkum um hver drengurinn með trumbuna væri. Var hann látinn stjórna bardaga? 563
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.