Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.12.1984, Síða 98

Tímarit Máls og menningar - 01.12.1984, Síða 98
Tímarit Máls og menningar Ég var þá jakkalaus. Jakkalaus? Faðirinn skrökvaði að honum, hann var lyginn. Jenito laut fram, byrgði augun og fór að kjökra. Hann beit sig í varirnar, klóraði sig í andlitið en gat ekki hamið grátinn. Faðir hans beið meðan hann sefaðist, hikandi og sterkar hendur hans struku honum um herðarnar. Svo leiddi hann hann um ströndina leiðina að klettunum þar sem þeir sáu stundum einmana fisk á sundi. Heyrðu, Jenito. . . Orið sem þú sást var ekki eftir fall; ég kom ekki orðum að því. . . Jenito fór aftur að snökta, svo þurrkaði hann sér illskulega um augun og spurði ákveðinn: Hvað var það þá? Manstu kvöldið þegar ég fór. . . að heiman? Voru það þá þeir? Já' Og. . . léstu þá? Léstu þá taka þig? Annað var ekki hægt. Heyrðu góði, það er sumt sem aðeins karlmenn geta skilið. Ég er karlmaður, sagði Jenito næstum í hljóði, tautandi undirleitur. Faðir hans hlustaði ekki, benti skyndilega á skip sem sigldi inn að landi og hann breytti um umræðuefni: Skipið siglir að vitanum. Bráðum verður það komið. Eigum við að reyna að vera á undan? Jenito fylgdi honum tregur, hætti í miðjum hlaupum, settist með ólund þögull í sandinn. Faðir hans skrökvaði. Hann lét taka sig. Hann leyfði öðrum að særa hann ljótu sári á bakinu. Hermennirnir á myndinni voru miklu hugrakkari. Heimur fullorðinna hafði aldrei verið jafn fjarlægur Jenito og dagana þegar nóg var að fara út á götu eða að glugganum eða einhver úr fjölskyldunni kæmi, til þess að hugurinn blossaði upp, smitaður af æsingi sem braut af sér skurnina sem hafði haldið honum í skefjum. Allir voru á þeytingi, líkir maurunum sem hann blés stundum á við opið á maurabúinu, svo þeir æddu um og athuguðu hver ylli þessu. Ókunnuga fólkið á götunni leit hvert á annað. Sami víðtæki undirróðurinn virtist tengja það. Jafnvel gleðin, orðin og æðið var tvírætt, magnþrungið, ógurlegt. Faðirinn, frændinn og jafnvel móðirin, sem höfðu ræðst við áður hljóðlega við borðið, töluðu nú líflega líkt og af tómri löngun til að tala og láta heyra til sín, áþekk málglöðum strákum þegar eitthvað er í 568
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Tímarit Máls og menningar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.