Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.02.1985, Side 23

Tímarit Máls og menningar - 01.02.1985, Side 23
Dyggðir og lestir margrómuð hlutlægni í frásagnarhætti sagnanna felur það í sér að höfundar kveða örsjaldan upp dóma í eigin nafni, aðeins stöku sinnum í nafni almennings á sögutímanum og segja eitthvað á borð við: mæltust þau verk vel/illa fyrir. Jafnvel maður eins og Sigurður Nordal, sem auðvitað var þaulvanur að skoða og ræða þessa frásagnarlist sagnanna, hann lét hana samt blekkja sig. Hann segir að Þorbjörn bóndi verði aldrei broslegur í Hrafnkels sögu. I sögunni segir að Þorbjörn hafi grátið þegar hann kom máli sínu ekki fram á alþingi.20 Sigurður hefur sýnilega ekki hugsað út í hvað það er mikið komið undir afstöðu hans sjálfs hvort honum finnst hugmyndin um þennan grátandi karl brosleg eða ekki. Ein leiðin til að nálgast viðfangsefnið, og sú eina sem ég ætla að fara hér, er að spyrja hvers konar siðamati má búast við í þjóðfélagi eins og því íslenska á 13. öld. Flestir fræðimenn sem hafa skrifað um þetta efni virðast gera ráð fyrir því að siðfræði sé eitthvað sem fólk læri með trúarbrögðum og skili svo áfram til næstu kynslóðar meðan sama trú helst í landi. Sé málið sett þannig upp er aðeins rúm fyrir ágreining um hve langan tíma það tók Islendinga að læra kristna siðfræði. Höfðu þeir lært hana þegar þeir skrifuðu Islendingasögurnar eða héldu þeir sig enn við heiðna siðfræði? Þetta er bersýnilega viðhorf Hermanns Pálssonar. I lok einhvers nýjasta rits síns um þessi efni segir hann að það sé „engan veginn einfalt að skera úr því, hvort tiltekin hugmynd sé af fornum norrænum rótum runnin, ella þá árangur af útlendum lærdómi.“21 Bjarni Guðnason og Davíð Erlingsson fara í meginatriðum sömu leið, bæta aðeins við þriðja flokknum, sam-mannlegri siðfræði. Hún er, með orðum Bjarna Guðnasonar, „almenn, hagnýt lífs- vizka, sem ekki er bundin einu siðakerfi fremur en öðru.“22 Davíð gengur umyrðalaust út frá þrígreiningu hugmynda:23 „Det ár sálunda bl. a. vansk- ligt att skilja mellan kristet och hedniskt och det som kan vara allmánmánsk- ligt.“ I augum þeirra lítur því flokkun hugmyndaheimsins út eitthvað þessu líkt: 13
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.